شأن حضرت زینب کبری(س) نسبت به اینکه من بخواهم در این مورد حرف بزنم اجل است، من چند جمله از ایشان می‌خوانم. آنچه من در خطبه عجیب حضرت زینب کبری(س) در شام نگاه می‌کردم که یک لحظه شمشیر کلام را از روی صورت یزید ملعون برنداشته‌اند، برای آن شرایطی است که اصلاً گفتنی نیست. اگر حضرت زینب کبری(س) این سخنان را نمی‌فرمودند، باید امام سجاد(ع) می‌فرمودند؛ بنابراین بالاخره باید معلوم بشود که به چه دلیل حضرت سیدالشهدا(ع)، مانند پدران و فرزندان خود تقیه نکردند. بالاخره این یک سؤال است دیگر، که چرا حضرت سیدالشهدا(ع) با یزید ملعون تقیه‌ای بیعت نکردند، مگر امام حسن مجتبی(ع) با معاویه ملعون بیعت اضطراری نکردند؟ خود حضرت سیدالشهدا(ع) مگر با معاویه ملعون بیعت اضطراری نکردند؟ یا حتی ائمه بعد از حضرت سیدالشهدا(ع). این یک سؤال است ولی یک جمله آن این است که حضرت می‌خواهند بفرمایند جبهه کفر آمده است و عالم اسلام را فتح کرده است و پرچم کفر را بر در دارالعماره مسلمین زده‌اند. بالاخره این ملعون بعد از این دیگر جرئت نکرد همچنین غلطی کند، بالای سر مطهر حضرت سیدالشهدا(ع) گفت: «ای کاش اجداد من در بدر بودند.» یعنی ابراز کفر کرد، بعد از این هرگز این کار را نکرد، یعنی اهل بیت(ع) کاری با او کردند که آن ملعون به نفاق خود بازگشت... .
حضرت زینب کبری(س) اینجا کار را با امام سجاد(ع) تقسیم کردند.جاهایی را که جسارت داشت، خودشان برداشتند؛ لذا وقتی جملات حضرت زینب کبری(س) تمام شد و یزید نتوانست حرف بزند... وقتی من می‌گویم یزید، شما چه کسی را می‌توانید در ذهن خودتان معادل او بگیرید؟ کدام رذل پست کثیف شری را می‌شناسید که بخواهید او را با یزید قیاس کنید؟ آن جمع شروع کرد به هتاکی به حضرت زینب کبری(س). حضرت زینب کبری(س) بین خود و امام سجاد(ع) آنجایی را انتخاب کردند که کار سخت‌تر و همراه جسارت بود. ان‌شاء‌الله خدای متعال به برکت امام زمان(ارواحنا فداه) با ما کاری کند که ما هم یک قدمی در راه اهل‌‌بیت(ع) برداریم.