چندی پیش بود که دریادار شهرام ایرانی، فرمانده نیروی دریایی ارتش در نخستین همایش ملی تمدن دریایی گفت: «ایران تا امروز در تمامی تنگه‌های راهبردی دنیا حضور داشته است و تنها در دو تنگه حضور نداشته که در یکی از آنها امسال حضور پیدا می‌کند و در حال برنامه‌ریزی برای حضور در تنگه پاناما نیز هست. نیروی دریایی ایران اکنون جزء معدود کشور‌هایی است که توانایی حضور در تمامی اقیانوس‌ها و غرب و شرق جهان را دارد.»
پس از این بیان بود که نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی شیپور حرکت ناوگروه 86 نیروی دریایی ارتش را با هدف پیمودن کره زمین نواخت تا با عبور از اقیانوس‌های هند، اطلس و آرام و گذر از کانال پاناما در بندر ریو دو ژانیروی برزیل پهلو بگیرد.
پشت پا زدن به گزافه‌های قدرت‌های پوشالی و بی‌واهمگی دریاداران کشتی‌های نظامی ایران سبب شد تا نخستین ناوگروه نظامی ایرانی به قاره آمریکا پا بگذارد. این ناوگروه با عبور از شمال اقیانوس هند، تنگه مالاکا و پس از آن سواحل استرالیا وارد اقیانوس آرام شده و مسیر خود را به سمت کانال پاناما ادامه داده، بعد از عبور از کانال پاناما وارد اقیانس اطلس شده و سپس در بندر ریو دو ژانیروی برزیل پهلو گرفت.
بنابر برنامه‌ریزی‌های فی‌مابین ایران و برزیل، قرار بود که ناوگروه 86 در موعدی زودتر از یکم بهمن‌ماه در ریو دو ژانیرو پهلو بگیرد. همین تأخیر سبب شد دولت برزیل با چالش مواجه شود؛ چرا که این اتفاق را ناخوشایند با برنامه دیدار «لولا داسیلوا» رئیس‌جمهور چپ‌گرای برزیل با همتای آمریکایی خود، یعنی جو بایدن می‌دیدند؛ به گونه‌ای که یک مقام آگاه آمریکایی در این باره می‌گوید، حضور ناوهای جنگی ایرانی در آب‌های برزیل در زمانی که رئیس‌جمهور این کشور به واشنگتن سفر خواهد کرد، اتفاق ناخوشایندی است که ما خواهان اجتناب از آن هستیم. گفت‌وگو‌های پشت پرده بسیاری در سطوح مختلف درباره این موضوع انجام شده است. خشم مقامات آمریکایی به قدری بود که واشنگتن تلاش کرد مانع از عبور این دو کشتی جنگی از کانال پاناما شود. با این حال، دولت پاناما به دلیل آنچه قوانین بین‌المللی خواند، تسلیم فشار‌های واشنگتن نشد. با وجود این، منابع خبری غربی از تشدید فشار‌های آمریکا بر کشور‌های آمریکای لاتین برای همکاری نکردن با ایران در حوزه دریایی خبر دادند. اما این قبیل اقدامات و جوش و خروش‌های رسانه‌ای واشنگتن تنها کاری که پیش برد، قدری پهلوگیری ناوگروه 86 را به تأخیر انداخت؛ ولی قادر به جلوگیری از رسیدن ناوهای ارتش به مقصد خود نشد.
البته مأموریت این ناوگروه خیلی هم بی‌دردسر نبوده است و آن‌طور که امیر ایرانی، فرمانده نیروی دریایی ارتش در 21 دی‌ماه گفته است فرانسوی‌ها و استرالیایی‌ها سعی کردند با تخطی از قوانینی که خودشان برای عبور شناور سایر کشورها از سواحل‌شان در نظر گرفته بودند، مانع عبور ناوگروه نیروی دریایی شوند؛ اما ناوهای ایرانی با اقتدار و بر اساس قانون پاسخ تهدیدات آنها را داده، به مسیر خود ادامه دادند.
نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران مأموریت‌های دریانوردی خود در سطح اقیانوسی را از سال 1388 و با هدف مقابله با دزدی‌های دریایی در خلیج عدن و با طی مسافت 3000 کیلومتری به این منطقه آغاز کرد و پس از آن تا امروز در بازه‌های زمانی مشخص، ناوگروه‌های رزمی ارتش به منطقه خلیج عدن و دریای سرخ، اقیانوس‌های هند، آرام و اطلس اعزام می‌شوند و تا کنون علاوه بر اسکورت بیش از 5 هزار کشتی ایرانی، در برخی مواقع به تأمین امنیت کشتی‌های باربری سایر کشورها نیز کمک کرده‌اند.
ناوشکن دنا با شماره بدنه 75، چهارمین محصول از شناورهای کلاس موج است که نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران آن را طراحی کرد و ساخت. این ناو در خرداد ماه سال 1400 به ناوگان نیروی دریایی ارتش در بندرعباس پیوست و به تسلیحات گوناگونی، مانند موشک‌های کروز ضدکشتی، اژدر و توپ دریایی مجهز است. ناوبندر مکران، یک جزیره متحرک 121 هزارتُنی است که نیروی دریایی ارتش آن را با تغییر کاربری یک نفتکش به یکی از بزرگ‌ترین ناوبندر‌های بالگردنشین تبدیل کرده است.
این ناوبندر که در زمان حاضر بزرگ‌ترین شناور نظامی کشور است، در سال 1399 به نیروی دریایی ارتش ملحق شد و وظیفه پشتیبانی از ناوهای رزمی نیروی دریایی را به‌عهده دارد. مکران قادر است همزمان پنج بالگرد را روی عرشه خود جای دهد.
تا پیش از این، ناوگروه 75 نیروی دریایی ارتش با حضور در بندر سن‌پترزبورگ روسیه رکورددار بزرگ‌ترین دریانوردی نظامی کشور بود که حالا به‌نظر می‌رسد ناوگروه 86 نداجا این رکورد را جابه‌جا کرده است.
این رکوردشکنی، ایران را وارد حیاط خلوت آمریکایی‌ها کرده و به نزدیکی سواحل آمریکایی‌ها رسانده است و قطعاً این دستاورد نیروهای مسلح کشورمان برای آمریکایی‌ها چالش‌برانگیز خواهد بود.