انسان در طول حیات خود با پدیده‌های بسیاری در درون و پیرامون خود مواجه می‌شود و عوامل متعددی را در اطراف خود تجربه می‌کند؛ اما نگاه همگان به این عوامل و پدیده‌ها یکسان نیست و معمولاً هر فرد بر اساس جهان‌بینی و نوع نگاه خود به عالم هستی به این اجزا و عوامل هستی می‌نگرد. برخی از همان پدیده‌هایی را که دیگران به عنوان مانع و اشکال می‌بینند یا دست کم بی‌تفاوت از کنار آن گذر کرده و توجهی به تأثیرشان در زندگی خود ندارند، برای خود پله پیشرفت و عامل مساعدی در طی مسیر خود می‌سازند و این حاصل همان نگاه مثبت به نعمات و عوامل در دسترس انسان است. در دنیای پر هیاهو و پر اضطراب کنونی این نوع نگاه تأثیری عمیق بر سبک و روند زندگی انسان خواهد داشت.
رهبر فرزانه انقلاب نیز امید و نگاه خوش‌بینانه را کلید اساسی همه قفل‌ها می‌دانند که بدون آن حتی با وجود کثرت امکانات نمی‌توان هیچ گامی به جلو برداشت؛ چرا که فرد مثبت‌اندیش امکانات و فرصت‌ها را می‌بیند و آنها را در اطراف خود یاورانی برای پیشبرد اهداف خود می‌داند، اما فردی که نگاه مثبت ندارد، شاید بیشتر به جای استفاده از نعمت‌ها و امکانات موجود در انتظار فرصت‌های خاص و طلایی بوده و بنابراین آنچه در اختیار دارد، از دست می‌دهد. مثبت‌اندیشی فقط در بعد فیزیکی و مادی مطرح نیست؛ بلکه در مرتبه‌ای بالاتر و مهم‌تر مثبت‌اندیشی در حوزه تفکر و نقد و نظر می‌تواند درهایی از امید و موفقیت را به روی انسان باز کند.