زندگی به انسان عطا شد، چون خداوند مطمئن بود که انسان از پس مشکلات زندگی برمی‌آید. او از قدرت و توانایی انسان برای عبور از دشواری‌ها و سختی‌های این زندگی مطمئن بود. وقتی صاحب هستی به اقتدار و توانمندی انسان باور دارد، جایی برای ناامیدی نیست. در حین مبارزه و تلاش، خواهی دید که مشکلات کمرنگ می‌شوند، آن لحظه همان نقطه‌ای است که باید لبخند بزنی و خدا را بابت توانایی‌هایت شکر کنی.