رژیــم صهیونیستی در نبرد آینده با حزب‌الله لبنان باید منتظر چه اتفاقاتی باشد؟ مفاجات الکبری (غافلگیری بزرگ) که حزب‌الله بارها در جنگ 33 روزه و پس از آن وعده‌اش را داد، چه خواهد بود؟
این بزرگ‌ترین سوالی است که در 17 سال گذشته (از پایان جنگ 33 روزه) فکر بسیاری از استراتژیست‌ها و فرماندهان نظامی این رژیم را به خود مشغول کرده است؛ سوالی که حالا پس از کُدهای مختلفی که حزب‌الله به صهیونیست‌ها داده، شاید بتوان آن را تا حدودی حدس زد.
در میان همه گزینه‌هایی که حزب‌الله روی میز دارد - مثل موشک‌باران سنگین سرزمین‌های اشغالی، شلیک موشک به تل‌آویو، حیفا و مابعد حیفا، انهدام سکوهای گازی اسرائیل در مدیترانه و... - شاید از همه ترسناک‌تر برای سران رژیم صهیونیستی، ورود زمینی نیروهای حزب‌الله به سرزمین‌های اشغالی باشد.
فوریه سال 2011 سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله برای نخستین بار اعلام کرد رزمندگان حزب‌الله می‌توانند در هر زمانی که به آنها دستور داده شود، وارد شمال فلسطین اشغالی شده و منطقه «الجلیل» را به اشغال خود درآورند.
اولین کسانی که همان موقع این تهدید را کاملا جدی تلقی کرده و از وقوع آن ابراز نگرانی کردند، کارشناسان نظامی و تحلیلگران مراکز مطالعات امنیتی رژیم صهیونیستی بودند که معتقدند حزب‌الله یک شبه می‌تواند الجلیل را تصرف کند.
به اذعان فرماندهان و تحلیلگران اسرائیلی، حزب‌الله پس از جنگ 33 روزه سال 2006 بویژه پس از حضور در جنگ سوریه طی سال‌های گذشته، بیش از پیش برای هرگونه نبرد زمینی با اسرائیل آماده شده و یکی از تبعات اصلی حضور حزب‌الله در این ۲ جنگ، تربیت و آموزش نیروهای نخبه و ماهر برای انجام عملیات‌های رزم زمینی، آن هم در خاک فلسطین اشغالی است که «الجلیل» مهم‌ترین آنهاست.
این موضوع وقتی جدی‌تر شد که حزب‌الله طی ماه‌های اخیر چند کلیپ تبلیغاتی از یگان رضوان به عنوان یگان ویژه خود منتشر کرد که طی آن، رزمندگان آموزش‌دیده این یگان با عبور از مرز، وارد منطقه شمال فلسطین شدند.
علاوه بر این، «سیدهاشم صفی‌الدین» رئیس شورای اجرایی حزب‌الله نیز در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم، به صراحت اعلام کرد «نیروهای حزب‌الله آماده‌اند در صورت هرگونه اشتباه از سوی صهیونیست‌ها وارد الجلیل شوند»؛ اتفاقی که تاثیرات روانی و راهبردی آن بسیار بیشتر از حتی موشک‌باران تل‌آویو خواهد بود.
منطقه الجلیل، در تقسیم‌بندی‌های رژیم صهیونیستی، بخشی از استان شمالی این رژیم و استان حیفاست که از یک موقعیت مهم راهبردی برای صهیونیست‌ها برخوردار بوده و دریاچه آب شیرین طبریه و رودهای پیرامون آن و تسلط بر بلندی‌‌های جولان، دره مرج ابن‌عامر و بنادر حیفا و عکا از ویژگی‌های ژئواستراتژیک این منطقه محسوب می‌شود.
از طرف دیگر، طبق آمار اعلام شده، 85 درصد ساکنان این منطقه را اعراب تشکیل داده و تنها 15 درصد آن یهودی هستند که این موضوع نیز یکی از نگرانی‌های مضاعف صهیونیست‌هاست و اساساً برای همین، در مقاطع مختلف اقدام به ساخت شهرک‌های غیرقانونی صهیونیست‌نشین برای تغییر هویت ساکنان آنجا کردند، چراکه بسیاری از کارشناسان این میزان از حضور اعراب را یک پتانسیل خطرناک در جنگ احتمالی آینده برای اسرائیل می‌دانند.
همین نگرانی (ورود زمینی حزب‌الله به الجلیل)، محرک اصلی برای تکمیل طرح «سپر جبهه داخلی» بود که از چند سال قبل به منظور افزایش تدابیر امنیتی در جبهه داخلی فلسطین اشغالی - در صورت وقوع هرگونه درگیری با جبهه مقاومت بویژه از سوی حزب‌الله لبنان - و نیز طرح کابینه رژیم برای تخلیه گسترده اسرائیلی‌های ساکن شهرک‌های شمالی و انتقال آنها به مناطق مرکزی در صورت شروع جنگ در دستور کار بود.
* حزب‌الله چطور وارد الجلیل می‌شود؟
به اعتقاد «شمعون شبیرا» از تحلیلگران نظامی رژیم صهیونیستی و مشاور سابق نخست‌وزیر این رژیم، بار اصلی عملیات ورود حزب‌الله به منطقه الجلیل روی دوش یگان ویژه رضوان و مسیر ورود آنها از منطقه راس ناقوره خواهد بود؛ به این ترتیب که نخستین گروه از رزمندگان نخبه حزب‌الله در نخستین گام، با استفاده از قایق‌های تندرو و از طریق دریا وارد سرزمین‌های اشغالی شده و علاوه بر کنترل شهرک «نهاریا» شماری از نیروهای نظامی اسرائیل را به اسارت خواهند گرفت و از این طریق، خطر حمله به نیروهای مهاجم خنثی می‌شود.
این کارشناس نظامی می‌گوید: «با اطلاعاتی که حزب‌الله در اختیار دارد، تدابیر دفاعی اسرائیل در این منطقه بسیار کم خواهد بود و هیچ‌گونه طرح نظامی ویژه‌ای که بتواند مانع تسلط حزب‌الله بر شهرک نهاریا شود وجود ندارد».
تصرف شهرک صهیونیست‌نشین «شلومی» و همزمان، قطع خطوط مواصلاتی کمک‌رسانی به نظامیان صهیونیست، گام دوم حزب‌الله در حمله زمینی به الجلیل - طبق سناریوی این کارشناس صهیونیست - است.
تصرف شهرک «کرمئیل» در غرب الجلیل (که مسیر اتصال شمال فلسطین اشغالی به جنوب است) به منظور قطع تردد میان ۲ شهر عکا و صفد و کنترل شهرک‌های المالکیه، راموت نفتالی و بیتاح (به منظور جلوگیری از اقدام ارتش اسرائیل برای انجام عملیات علیه نیروهای حزب‌الله) گام‌های دیگری است که از منظر این تحلیلگر نظامی، به انجام عملیات دیگری توسط نیروهای ذخیره استراتژیک یگان رضوان ختم خواهد شد.
این سناریوی تحلیلی چه درست باشد و چه غلط، گویای یک نکته اساسی است و آن ترس صهیونیست‌ها از اجرای حتی یک عملیات کوچک زمینی از سوی حزب‌الله است؛ عملیاتی که آغاز آن به فرار چند هزار نفری شهرک‌نشینان این منطقه و مناطق اطراف آن ختم خواهد شد.
با این تفاسیر، آنچه به قطعیت می‌توان از آن سخن گفت، آمادگی حزب‌الله لبنان و یگان نیروهای ویژه آن برای اجرای غافلگیری بزرگ در جنگی است که سران رژیم صهیونیستی آن را اجتناب‌ناپذیر می‌دانند.