نماز بی‌ریا
فکرم همه‌جا هست، ولی پیش خدا نیست
سجاده زردوز که محراب دعا نیست
گفتند سر سجده کجا رفته حواست؟
اندیشه سیال من ای دوست! کجا نیست؟!
از شدت اخلاص من عالم شده حیران
تعریف نباشد، ابداً قصد ریا نیست!
از کمیتِ کار که هر روز سه وعده
از کیفیتش نیز همین بس که قضا نیست
یک‌ذره فقط کُندتر از سرعت نور است
هر رکعتِ من حائز عنوان جهانی‌ست!
این سجده سهو است؟ و یا رکعت آخر؟
چندی‌ست که این حافظه در خدمت ما نیست
ای دلبر من! تا غم وام است و تورم
محراب به یاد خم ابروی شما نیست
بی‌دغدغه یک سجده راحت نتوان کرد
تا فکر من از قسط عقب‌مانده جدا نیست
هر سکه که دادند دو تا سکه گرفتند
گفتند که این بهره بانکی‌ست، ربا نیست!
از بس‌که پی نیم‌وجب نان حلالیم
در سجده ما رونق اگر هست، صفا نیست
به به، چه نمازی‌ست! همین است که گویند
راه شعرا دور ز راه عرفا نیست!
سعید طلاییش
آبرویِ مومن
آبرویِ مومن از بیت خدا بالاتر است
حرمتش قطعاً که از سعی و صفا بالاتر است
ذبحِ مومن گفتنِ سرّش به گوشِ دیگران
حفظِ رازش کن که رازش از منا بالاتر است
نیستی از اهلِ دین پس لااقل آزاده باش
مردی و مردانگی از ادّعا بالاتر است
این نفاقی را که با خود می کِشی چاهی شود
رفتنت در چاهِ غم از هر بلا بالاتر است
لاتجسس را خدا فرموده در قرآنِ خود
زندگیِ دیگران از حسّ ما بالاتر است
امر بر معروف را اصلاً نفهمیدی عزیز
پشتِ سر غیبت نمودن از زنا بالاتر است
تا به کی تحقیر کردن؟تا به کی آوارگی؟
لب فرو بستن ز هر لحن و صدا بالاتر است
تزکیه یعنی که اوّل از خودت آغاز کن
این روش از گفتگویِ ناروا بالاتر است
سعی کن باری تو برداری ز دوشِ دیگران
این مدارا از تمامِ ڪارها بالاتر است
سعی کن اخلاص را سرلوحه کارت کنی
مخلصانه کار کردن از ریا بالاتر است
در دلت جایی برای مرتضا ایجاد کن
هر نمازی مطمئناً با ولا بالاتر است
رفتنِ حجّ جایِ خود امّا که گفته جانِ من؟
احترامِ کعبه از کرب وبلا بالاتر است
در بلا چنگ توسّل را بزن بر اهل بیت
از تمامِ کارها این روضه ها بالاتر است
محسن راحت‌حق