«عرفه» در رتبه بعد از مهمانی شب‌های قدر است؛ به همین دلیل به ما گفته‌اند: «هر کس شب‌های قدر جا مانده است، منتظر شب و روز عرفه در صحرای عرفات باشد.» از کرم خدا به دور است که فقط به صحرانشینان عرفات نگاه کند. هر کس در عرفه متوجه باشد و متذکر باشد، خداوند او را نگاه خواهد کرد. یک عده‌ای خودشان را به حرم امام حسین(ع) می‌رسانند. یک عده به حرم امام رضا(ع) و یک عده به حرم حضرت معصومه(س) می‌روند. یک عده حرم امامزادگان می‌روند. حس می‌کنم از کرم خدا به دور است که فقط به افراد خاص در نقطه خاص نگاه کند. «وَسِعَت کُل شَی رحمة» کرمش «وَسِعَت کُل شی» است. خدایی که عرفه را تالی تِلو شب قدر گذاشته است، می‌خواهم همان زمزمه شب قدر را برای کسانی‌که مشتاق نشستن سر این سفره هستند، بگویم. در شب قدر خدا بار عام سر داده است، در شب و روز عرفه هم خدا بار عام سر داده است. توبه شکستی بیا! هرآنچه هستی بیا! امیدواری بجوی. هیچ کس هم حق ندارد کسی را ناامید کند. در طول تاریخ انبیاء و اولیاء، هیچ ولی خدایی گنهکاری را ناامید نکرده است. فقط باید دعوت کنی بیایند. هر کس هم سر این سفره بیاید، دست خالی برنمی‌گردد. تماشاچیان روز عرفه هم یک چیزی نصیب‌شان می‌شود. چون وقتی دور خانه خدا طواف می‌کنی، در دور چهارم و پنجم در دعا این است، ای کسی که دعای مغبوض‌ترین خلقت، یعنی ابلیس را مستجاب کردی. ابلیس مغبوض‌ترین خلق خداست. ابلیس از خدا درخواست کرد، خدایا تا روز قیامت به من مهلت بده. خدا کاسه‌اش را پر نکرد، ولی خالی هم برنگرداند. تا روز قیامت به تو فرصت می‌دهم. خدایی که ابلیس را ناامید نکرده است، ما را ناامید می‌کند؟... یک پیرمرد آمد به امیرالمؤمنین(ع) گفت: «امیرالمؤمنین(ع) من عاشق شما هستم؛ ولی یک پسر من با شما دشمن است.» حضرت فرمودند: «می‌توانی در مسیر من قرارش بدهی.» پیرمرد پسرش را در مسیر حضرت قرار داد. حضرت یک نگاه ولایتی در او کرده و در وجودش تصرف کردند. پسر از اسب خودش را به قدم‌های امیرالمؤمنین(ع) انداخت و گفت: «آقا غلط کردم! آقا عاشق شما شدم.» پیرمرد خوشحال شد. روز عرفه به امام زمان(عج) بگوییم، تو پسر همان امیرالمؤمنین(ع) هستی. روز عرفه خدا آماده لطف است. پیغمبر(ص) و اولیای خدا آماده لطف هستند. امام حسین(ع) آماده لطف است. امام زمان(عج) آماده لطف است. «گر گدا کاهل بود تقصیر صاحبخانه نیست» همه بساط این مهمانی عرفه است. برای معرفت است. اگر سر سفره دعای عرفه امام حسین(ع) می‌نشینیم، این دعا بخش‌های مختلفی دارد. بخش اول آن کاملاً معرفت است... .