صفحه نخست

بین الملل

سیاسی

چند رسانه ای

اقتصادی

فرهنگی

حماسه و جهاد

آذربایجان غربی

آذربایجان شرقی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران بزرگ

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

کهگیلویه و بویراحمد

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صبح صادق

صدای انقلاب

محرومیت زدایی

صفحات داخلی

صبح صادق >>  دین >> یادداشت
تاریخ انتشار : ۲۴ تير ۱۴۰۲ - ۱۶:۲۷  ، 
شناسه خبر : ۳۴۸۸۸۶
قرآن در بحث غدیر از اتفاقی که در این روز بزرگ افتاده، با این بیان پرده بر می‏دارد که «الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذينَ كَفَرُوا مِنْ دينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتي‏ وَ رَضيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ ديناً». خدا می‌فرماید آنها نمی‌توانند شما را تهدید بکنند، اگر نگرانی هست، از طرف من شما نگران باشید که مراعات حدود من را نکنید. با این ادبیات از این حادثه عظیم پرده‌برداری می‌شود؛ حال اگر با تحلیل‌هایی که در باب غدیر شده، مقایسه کنید، می‌بینید بسیار متفاوت است. شما خطبه غدیریه وجود مقدس رسول‌الله(ص) را ببینید؛ فضاها و جهان‌ها و عوالم و مسائلی را که حضرت در این خطبه تقریر می‏کنند و فضاهای درگیری بین شیطنت و هدایت را بیان کرده و بعد در این فضا غدیر را مطرح می‏کنند؛ مقایسه کنید با حرف‌هایی که زده شده و زده می‏شود؛ حتی کتاب واقعاً ارزشمندی مثل الغدیر که بیش از نیم قرن است یک شوک جدی به اهل سنت وارد کرده است و تازه آنها دارند به خودشان می‏آیند و دنبال تدارک هستند، حال فضایی را که این کتاب تعقیب می‏کند، با فضای خطبه حضرت مقایسه کنید... یک عده از روشنفکران مدعی، که قائل به حکومت دینی و قائل به امامت سیاسی نیستند، وقتی مسئله خلافت را می‏خواهند مطرح کنند، خیلی ساده می‌گویند، ما مردم می‏خواهیم زندگی اجتماعی بکنیم و یک نظام اجتماعی داشته باشیم، در این نظام اجتماعی عقلانیت و دانش‌های تجربی و تجارب طولانی خودمان در اختیار است؛ می‏خواهم نظامی بسازم؛ طبیعتاً با اختیار و معطوف به اراده خودشان این نظام را می‏سازند که این هم یک فرآیند رو به پیشرفت و تکاملی دارد. کار انبیاء این بوده که عوالم را برای انسان مشهود می‏کردند. بیّناتی می‏آوردند و فضاهایی را برای انسان ترسیم می‏کردند که در آن فضاها روشن می‏شد انسان چه کار باید بکند؛ اگر ما گرفتار بت‌ها  و تعلقات شدیم، پیداست مسیر راه‌مان چیست؛ انبیاء ما را از کل عالم بیرون می‏بردند و نمی‌گذاشتند کل نظام خلقت با همه طول و عرضی که دارد، به بتکده ما تبدیل بشود. بحث از یک حقیقتی بوده که «الله اکبر من أن یوصف» همه این کائنات با عظمتش در مقابل او قابل مقایسه نیست. این فضایی بوده که انبیاء ترسیم می‏کردند. حال با همین نگاه قرآن را ببینید و فضایی که قرآن ترسیم می‏کند، چیست؛ همه جا همینطور است. شما وارد موضوع تربیت هم می‏خواهید بشوید، همین است. در چه فضایی می‏خواهید «تربیت» را تعریف بکنید، اگر در آن فضا قرار است انسان متناسب با توسعه تعریف شود، طبیعتاً تربیت انسان کار مدیران توسعه می‏شود. 

 

نام:
ایمیل:
نظر: