زندگی انسان خالی از چالش نیست و همواره با موانع و مشکلاتی همراه بوده است. حال که حضور این موانع جزئی از حیات ماست، باید چاره‌ای برای آن اندیشید. از عوامل مهم غلبه بر مشکلات و موانع زندگی، تقویت صبر و بردباری و در معنای جدید آن افزایش قدرت تاب‌آوری است. امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند: «فرد صبور پيروزى را از دست ندهد گرچه زمان طولانی بگذرد.»(نهج‌البلاغه، حكمت 153) اما اینکه صبر و شکیبایی به چه معنا و صورتی است، خود موضوعی مورد اختلاف ست.
رسول اکرم(ص) می‌فرمایند: «صبور سه نشانه دارد: اول آنکه سستى نمى‌کند، دوم آنکه افسرده و دلتنگ نمى‌شود و سوم آنکه از پروردگار خود شِکوه نمى‌کند؛ زیرا اگر سستى کند، حق را ضایع کرده، و اگر افسرده و دلتنگ باشد، شکر نمى‌گذارد و اگر از پروردگارش شکوه کند، او را معصیت کرده است.»(علل‌الشرایع، ج ۲، ص ۴۹۸)
توصیه قرآن نیز به انسان همواره صبر بوده و چه زیبنده‌تر که این صبر با استعانت از خداوند در نماز همراه باشد. از صبر و نماز کمک بجویید.(بقره/ 45)
در سبک زندگی امیدآفرین، خانواده، مدرسه و جامعه فرزندانی صبور و شکیبا و با قدرت تاب‌آوری بالا تربیت می‌کنند. نسلی که در کم و کاستی‌ها تنها گله‌مند و معترض نیست، بلکه در عین مطالبه صحیح و مثبت، ضمن صبر و استعانت از خداوند در جهت رفع موانع تلاش می‌کند.