طی سال‌های اخیر، دشمن تلاش کرده است با فعال‌سازی گروه‌های تروریستی در مرزهای کشورمان، کشور «ایران ناامن» را به دنیا مخابره کند. نگاه ابزاری به گروه‌های تروریستی به ویژه در مرزهای جنوب شرقی ما سبب شده است سرویس اطلاعاتی محور غربی‌‌ـ عبری از همه ابزار‌های ممکن برای تقویت این گروه‌ها استفاده کنند. بعضاً بنا بر آموزه‌های ناسیونالیسم قومی یا تعالیم تکفیر مذهبی و تحریک سرویس‌های امنیتی بیگانه، زمینه‌ساز ناامنی و بی‌ثباتی در منطقه می‌شوند. ناامنی در داخل کشورمان یا بر هم زدن امنیت مرزهای جمهوری اسلامی ایران هدف مشترک این گروه‌ها با محور مذکور است، که موجب همگرایی آنها شده است. در این میان، با جانفشانی نیروهای امنیتی‌ـ اطلاعاتی همچنان شاهد شکست محور عربی‌ـ عبری با گروهک‌های تروریستی هستیم. بررسی اهداف دیگر در ایجاد این گروه‌ها نشان می‌دهد، ایجاد اختلاف بین دو کشور هم مرز بخش دیگری از جورچین «امنیتی کردن» مرزهاست. گروه‌هایی که نه در خاک ایران، بلکه در خاک کشورهای همجوار لانه دارند و به دلیل پشتیبانی و هدایت سرویس‌های جاسوسی دولت‌های متخاصم از یک‌سو و کم‌کاری دولت‌های همجوار در مهار آنها، کماکان به حیات تروریستی خود ادامه می‌دهند و هر از گاهی مزاحمت‌هایی برای کشور ایجاد می‌کنند. بررسی موردی وضعیت گروه‌های تروریستی در جنوب شرقی ایران و مرز با پاکستان نشان می‌دهد، آنها اهداف دیگری را نیز دنبال
می‌کنند:
ـ تلاش برای به فراموشی سپردن مسئله فلسطین و مبارزه با رژیم صهیونیستی؛
ـ اسلام‌هراسی و بازنمایی تصویر دین اسلام به مثابه تروریسم تکفیری؛
ـ تلاش برای جلوگیری یا ایجاد اخلال در مسیر صدور انقلاب اسلامی ایران؛
ـ تحت فشار گذاشتن شیعیان پاکستان؛
ـ زمینه‌سازی برای استعمار و بازتولید بهانه برای هجوم به کشورهای دیگر.
از این‌رو اتخاد سیاست‌های کلان می‌تواند در تغییر روند کنونی، نقش‌آفرینی مثبتی داشته باشد. از جمله سیاست‌های پیشنهاد شده، اقتصادی کردن مرزهای جنوب شرقی است. این دیدگاه با همکاری دو دولت ایران و پاکستان امکان‌پذیر است. سفر فرمانده ارتش پاکستان به کشورمان فرصت مناسبی برای تقویت دیپلماسی دفاعی است و با تقویت امنیت مرزهای دو کشور، زمینه اقتصادی کردن مرزها فراهم می‌شود.
در تعریف دیپلماسی دفاعی آمده است: «در دیپلماسی دفاعی دولتها میکوشند به واسطه آن از امتیازات و تواناییهای خود در حوزه دفاعی برای وابسته کردن دیگر کشورها به خود، افزایش وابستگی متقابل امنیتی، جلب اعتماد، جلوگیری از بروز منازعه، حل منازعه‌ها، ایجاد چارچوبهای امنیتی منطقه‌ای و مانند اینها استفاده کنند و هدف آن را می‌توان ایجاد شرایط سیاسی و ملی و بین‌المللی مطلوب برای حفظ و گسترش ارزش‌های ملی و حیاتی کشور در برابر دشمنان بالفعل و بالقوه دانست.» در بخش دیگری از تعریف دیپلماسی دفاعی آمده است: «دیپلماسی دفاعی جمهوری اسلامی ایران به واسطه اهداف و راهبردهایی، همچون مدیریت حوزه‌های امنیتی، فراهم کردن زمینه تأمین فناوری تجهیزات یا تسلیحات دفاعی، نقش‌آفرینی در بازدارندگی، خلع سلاح و کنترل تسلیحاتی، کسب منافع اقتصادی، اعتمادسازی در حوزه‌های نظامی، مبارزه با تروریسم، گسترش همکاری‌های دفاعی‌ـ نظامی با کشورها، توسعه تعاملات با نهادهای منطقه‌ای و بین‌المللی گامی مؤثر در تولید و زایش بیش از پیش قدرت ملی، نیل به ثبات و امنیت پایدار در فرآیند گام دوم انقلاب اسلامی در مسیر تمدن‌سازی نوین به شمار می‌آید.»
با سفر فرمانده ارتش پاکستان به ایران و سفری که رئیس کل ستاد نیروهای مسلح سرلشکر باقری به پاکستان داشتند، می‌توان به مدیریت مرزهای دو کشور امیدوار بود. اگرچه این می‌تواند بخش کوچکی از ارزش همکاری نظامی‌ـ امنیتی دو طرف باشد، ولی بخش اعظمی از مشکل یک منطقه برطرف می‌شود.