اساس اسلام سعادت و نجات آدمی است و باور‌های دینی و احکام اخلاقی و فقهی مربوط به پوشش زن نیز با این فلسفه و حکمت حکیمانه صادر شده است. زن با رعایت حجاب اسلامی، به تهذیب و تزکیه نفس و ملکات نفسانی پرداخته و قرب الهی را فراهم ساخته و زمینه رشد معنوی مردان را هم در اثر حفظ نگاه فراهم می‌کند. حجاب از کارکرد اجتماعی نیز برخوردار است، غرایز و التهاب جسمی و معاشرت‌های بی‌بندوبار را کنترل و بر تحکیم نظام خانواده افزوده و از انحلال کانون محکم زناشویی جلوگیری و امنیت اجتماعی را فراهم می‌کند.
حجاب و پوشش اسلامی و به تبع آن، حفظ نظام خانواده نیز از آن رو ارزش دارند که تامین‌کننده سعادت آدمی و منشاء قرب الهی هستند. امروز ما در مسئله حجاب وارد یک جنگ تبلیغاتی با دشمن شده‌ایم و کسی در این جنگ پیروز است که بتواند سبک خود را هنرمندانه‌تر به جامعه ارائه بدهد؛ و می‌توان گفت بخش قابل توجهی از علت تشدید بی‌حجابی و بدحجابی در جامعه، معلول عملکرد نامطلوب برخی از مسئولین و در واقع واکنش به مشکلات اجتماعی و معیشتی افراد است که با لجبازی در برابر اجرای قوانین و مقررات نمود پیدا کرده است.
عباس سلیمی نمین مدیر مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران در گفتگو با بصیرت در خصوص موضوع حجاب و راهکار‌های حل و فصل بی‌حجابی در جامعه گفت: در ایران مسئله حجاب را می‌توان از جنبه‌های اعتقادیِ قانونی و اجتماعی مورد بررسی قرار داد.
وی درباره جنبه اعتقادی پوشش حجاب در کشور افزود: در این زمینه اسلام همواره توصیه‌هایی را برای حفظ مبانی ارزش‌های و پایبندی و حفظ استحکام خانواده به آن داشته است.
او به جنبه دوم مسئله حجاب در ایران پرداخت و گفت: در جمهوری اسلامی ایران نیز قوانینی بر مبنای پوشش بانوان در سطح جامعه وضع شده که بانوان را به رعایت از آن توصیه و باید روابط در چارچوب آن حفظ شود البته وضع قوانین پوشش حجاب و حتی نوع لباس پوشیدن مختص به ایران نیست بلکه این نوع قوانین و مقررات در بیشتر کشور‌های جهان لحاظ شده و حتی شهروندانی که از لحاظ پوشش و نوع لباس مشکلی داشته باشند مورد تذکر قرار می‌گیرند.
مدیر مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران به مهمترین جنبه حجاب در کشور اشاره و اظهار کرد: آنچه که در مورد حجاب در کشور بسیار مهم است جنبه اجتماعی و پذیرش آن در سطح جامعه است. متأسفانه برخی خانم‌ها احساس می‌کنند آنچه که برای حجاب به آن‌ها توصیه می‌شود از لحاظ قانونی بوده و آن‌ها را مجبور به کاری که تمایل ندارد وادار می‌کند که این نوع احساس منجر به تقابل در برابر حجاب می‌شود.
سلیمی نمین در ادامه می‌گوید: اگر نوع رفتار در جامعه به گونه‌ای باشد که این احساس در بین بانوان به وجود نیایید ما کمتر به مسئله بدحجابی و بی‌حجابی در جامعه مواجه خواهیم بود.
وی تصریح کرد: ما امروز در سطح جامعه با یک معضل اجتماعی مواجه هستیم و باید بصورت عقلانی و هوشمندانه به آن برخورد کرد.
او در ادامه افزود: متأسفانه برخی افرادی که بعنوان مدیر در امر حجاب در کشور فعال هستند توانایی لازم را در این زمینه ندارند و عناصر توانمندی در زمینه مسائل اجتماعی نیستند.
مدیر مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران به رفتار اخیر برخی از بانوان در سطح جامعه پرداخت و افزود: یکی از دلایلی که برخی بانوان با پوشش بدحجابی و بی‌حجابی در جامعه ظاهر می‌شوند این است که در وادی لجاجت در برابر قانون قرار گرفتند و احساس تقابل به افرادی دارند که می‌خواهند در قالب قانون و شرع حجاب را به آن‌ها تحمیل کنند؛ و به پوشش اجباری حجاب وادار کردند.
نباید مسائل اعتقادی به معضل اجتماعی تبدیل شود
سلیمی نمین تاکید کرد: اگر هر مقوله‌ای در بحث لجاجت در جامعه صورت بگیرد دیگر تصمیمات بر اساس عقلانی نخواهد بود نباید مسائل اعتقادی را به معضل اجتماعی تبدیل کنیم.
وی به رفتار و عملکرد افرادی که به نوعی مسئول امربه معروف و نهی از منکر هستند پرداخت و گفت: شخصی که به موضوع امر به معروف می‌پردازد گاهی اصلأ در برخورد با افراد و چگونگی برخورد با آن‌ها توجیح نیست. در برخی موارد افرادی در این کار قرار دارند که اظهارات خود را بسیار نامربوط اعلام می‌کنند.
او تصریح کرد: ما باید در ابتدا در جامعه لجاج را که بعنوان یک مشکل اجتماعی در کشور مطرح شده را کاهش دهیم. باید آمرین به معروف و نهی از منکر با زبان مفاهمه با افراد بی‌حجاب و بدحجاب سخن بگویند اینگونه رفتار منجر به پذیرش افراد در نوع پوشش خواهند شد.
مدیر مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران در ادامه گفت: افرادی که بعنوان آمرین به معروف در جامعه فعالیت می‌کنند باید در مرحله اول مورد پذیرش عموم مردم باشند و آن‌ها را قبول داشته باشند.
عدم مفاهمه و زبان مشترک عامل لجاجت افراد
سلیمی نمین به مثالی در این زمینه اشاره و افزود: در برخی موارد دیده شده افرادی که در بحث امر به معروف فعال هستند به خانم‌های بی‌حجابی برای نوع پوشش آن‌ها تذکراتی می‌دهند. شخص بی‌حجاب برای اینکه فکر می‌کند به لحاظ قانونی به او برخورد خواهد شد. در ابتدا پوشش خود را اصلاح می‌کند، اما جلوتر که می‌رود دوباره به پوشش اولیه خود (بی‌حجابی) دست می‌زند. این اقدام او نشان‌دهنده این است که امروز ما در وادی مفاهمه قرار نداریم.
وی تصریح می‌کند: ما باید در مورد حجاب و یا هر مقوله‌ای که به مسائل جامعه باز می‌گردد برخورد‌های حداقلی را در نظر بگیریم.
او در این‌باره به مثالی از توصیه اسلام به برگزاری نماز‌های جماعت پرداخت و گفت: در این‌باره اسلام همواره توصیه‌هایی داشته که یکی از این موارد درباره اشخاصی است که نمی‌توانند در سجده و رکوع زیاد معطل شوند و تذکر داده شده که نماز سریع خوانده شود این توصیه اسلام در بحث حداقلی است.
وی تصریح می‌کند: اما همین اسلام توصیه می‌کند در عبادات شخصی خود با خداوند زیاد سخن بگویید و هرچه که می‌خواهید به خداوند بگویید.
مدیر مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران در ادامه افزود: ما متأسفانه در مورد مسائل اعتقادی در جامعه حداکثری رفتار می‌کنیم؛ و حتی برخی از افراد در جامعه برای خودنمایی قوانین اجتماعی را رعایت می‌کنند.
سلیمی نمین به عملکرد برخی از مدیران در گذشته در مورد حجاب اشاره و گفت: یکی از دلایلی که امروز به مسئله بی‌حجابی و بدحجابی در جامعه مواجه شدیم عملکرد نادرست و بی‌خردانه برخی مدیران در حوزه فرهنگی و آموزشی بودیم. برخی از بانوان در گذشته برای حضور در مکانی (دانشگاه) به اجبار بایستی چادر را برای ورود داشته باشند در حالیکه نوع پوشش آن‌ها به لحاظ مانتو و مقنعه هیچ مشکلی نداشت، اما چون مدیران مجموعه به دنبال ریا بودند این کار را انجام می‌دادند.
وی تصریح کرد: در تعالیم اسلامی به مسئله نوع پوشش و حجاب بانوان به درستی اشاره شده و حجاب را به درستی تعریف کرده، اما متأسفانه برخی از اسلام سواستفاده می‌کنند.
او اظهار کرد: وقتی چنین تلقی در جامعه شکل بگیرد افراد نسبت به پوشش حجاب حساس شده و به لجاجت با قوانین می‌پردازند.
مدیر مطالعات و تدوین تاریخ معاصر ایران در پایان گفت: ما باید مقوله حجاب در جامعه را تقویت کرد و در این رابطه رعایت معدل در جامعه را داشته باشیم. توصیه‌کنندگان به امر به معروف باید مدل تقوا را در خود داشته باشند و اصول اخلاقی را رعایت کنند.