صفحه نخست

بین الملل

سیاسی

چند رسانه ای

اقتصادی

فرهنگی

حماسه و جهاد

آذربایجان غربی

آذربایجان شرقی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران بزرگ

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

کهگیلویه و بویراحمد

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صبح صادق

صدای انقلاب

محرومیت زدایی

صفحات داخلی

صبح صادق >>  دین >> یادداشت
تاریخ انتشار : ۰۸ شهريور ۱۴۰۲ - ۱۱:۴۳  ، 
شناسه خبر : ۳۵۰۴۶۶

به جز محبت خدا و اهل بيت(ع) هر چه هست، بايد از دل‌ها بيرون برود. ملاعبدالله در «مکاتيب» مى‌گويد، ما قاعده‌اى که استثنا نخورده باشد، کم داريم. يکى از اين قاعده‌ها اين است که جز محبت خدا و دوستان خدا، همه را بايد از دل بيرون کرد. دوستى فقط بايد براى خدا باشد. دوستى براى غير خدا مانع راه انسان است. کشتى امام حسين(ع) يک کشتى استثنایى است، هر عبادتى درى به‌سوى خداست؛ اما کشتى امام حسين(ع) از همه سريع‌تر و وسيع‌تر است؛ هم زودتر انسان را به مقصد مى‌رساند و هم گنجايش آن بسيار زياد است. امام حسين(ع) درى از درهاى بهشت است. «اَلا وَ اِنَّ الْحُسَيْنَ بابٌ مِنْ اَبْوابِ الْجَنَّةِ»؛ آگاه باشيد که البته حسين(ع) درى از درهاى بهشت است.(بحارالانوار، ج35، ص405) امام صادق(ع) فرمودند: «در روز قيامت خداوند هزار صف از انسان‌ها را به بهشت مى‌برد که 999 صف آنها به شفاعت و عنايت امام حسين(ع) به بهشت مى‌روند و يک صف ديگر را ساير ائمه و شهدا و مؤمنان که اجازه شفاعت دارند، به بهشت مى‌برند. وقتى پيامبر خدا(ص) بفرمايند: «حُسَينٌ مِنّى وَ اَنَا مِنْ حُسَين»؛ کسى که داخل کشتی و هواپیماست، به سرعت همان کشتى يا هواپيما به پيش مى‌رود. گاهى خود او هم داخل کشتى يا هواپيما حرکت مى‌کند. اعمال ما همان حرکت ناچيزى است که داخل کشتى يا هواپيما داريم. اگر زير چتر اهل بيت(ع) برويم و به آنها متوسل شويم، در حقيقت سوار کشتى آنها شده‌ايم. بايد با زبان و دل و عمل در پناه آنها به حبّ خداوند چنگ بزنيم؛ وگرنه خودمان حرکتى نداريم. بين حرکت ما و حرکت آنها چقدر تفاوت است! فرمودند: «لَضَرْبَةُ عَلِىٍّ يَوْمَ الْخَنْدَقِ اَفْضَلُ مِنْ عِبادَةِ الثَّقَلَينِ»؛ ما اين حديث را نفهميده‌ايم. ثقلين يعنى جن و انس، يعنى ميلياردها انسان که در طول عمرشان عبادت خدا کرده‌اند. اگر تمام عبارت‌هاى اینها را روى هم بريزيد، به پاى يک ضربت على(ع) نمى‌رسد. کارى که آنها کردند، با عقول ما جور درنمى‌آيد. کارى که امام حسين(ع) انجام داد، عقل‌ها را متحير ساخت. امام حسين(ع) از زن و فرزند و همه هستى خود گذشت، اما آدم از يک دانه گندم نگذشت... بايد به ريسمان آنان چنگ بزنيم که خيلى سريع ما را به مقصد می‌رسانند... فقط بايد وصل شويم. خداوند در قرآن مى‌فرمايد: «يا اَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا»؛ رابطو يعنى خود را با ائمه(ع) ربط بدهيد؛ «رابِطُوا عَلَى الاْءَئِمَّةِ.» با يک قطره آب، کارى از پيش نمى‌رود. نه مى‌توان کسى را سيراب کرد و نه مى‌توان چيزى را شست و شو داد و پاک کرد، اما اگر کسى به دريا وصل شود، همه کار مى‌تواند بکند. ايام محرم و صفر وقت خوبى براى ارتباط و اتصال به اهل بيت و امام حسين(ع) است.

نام:
ایمیل:
نظر: