حضور و سخنرانی رئیس‌جمهور ایران اسلامی در مجمع عمومی سازمان ملل از جهات مختلفی حائز اهمیت است چرا که منجر به ایجاد فرصت‌های قابل تاملی در حوزه‌های مختلف برای ایران می‌شود، لذا از فرصت به دست آمده باید بنحو احسن استفاده کرد. اصولاً در اجلاس‌هایی که بدین مناسبت در سازمان ملل برگزار می‌شود روسای جمهور کشور‌های مختلف از جمله ایران تلاش می‌کنند تا به صورت سنتی زمینه‌چینی‌های لازم را برای دیدار و انجام توافقاتی با همتایان خود ترتیب دهند بنابراین این دیدارها، رایزنی‌ها و ملاقات‌ها در حاشیه اجلاس سازمان ملل برگزار می‌شود.
در این موضوع تردیدی وجود ندارد که بیشتر کشور‌های دنیا به دلیل ظرفیت بالای اقتصاد ایران و تاثیرگذاری ایران در سیاست خارجی عرصه بین‌الملل مایل به توسعه همکاری خود با ایران هستند به این خاطر تلاش می‌شود تا ملاقات‌هایی بین سران کشور‌های مختلف تنظیم شود که قطعاً این موضوع درباره ایران نیز رخ می‌دهد که در نهایت منجر به پیگیری‌های بعدی برای دستیابی به عواید آن می‌شود.
بی‌شک بهبود روابط ایران و عربستان و تاکید سران دو کشور برای تداوم ارتباطات مطلوب و کلید زدن روابط هر چه بیشتر در حوزه‌های امنیتی تا اقتصادی در تحقق خواسته‌های ایران بخصوص در عرصه سیاست بین‌الملل موثر است لذا انتظار می‌رود در حاشیه دیدارها و جلساتی که سازمان ملل برگزار می‌شود شاهد برگزاری اجلاس ۵+۱ با حضور ایران و عربستان برای چگونگی برقراری امنیت در محیط خلیج‌فارس باشیم.
حل مسائل مشترک بین کشور‌های منطقه بخصوص ایران و همسایگان عربی در حوزه خلیج‌فارس بسیار حائز اهمیت است چرا که دستاورد چنین رایزنی‌هایی است که منجر به ایجاد یک ساز وکار جدید برای برقراری امنیت منطقه می‌شود.
نقطه مثبت این موضوع تضعیف آمریکا در منطقه است که با خروج از افغانستان و کمرنگ شدن نقش آمریکا در منطقه نمود داشته است، لذا توسعه روابط ایران با کشور‌های منطقه و دیدار‌هایی که در سازمان ملل صورت می‌گیرد قطعاً دستاورد بسیار مطلوبی برای کل کشور‌های منطقه خواهد داشت که از جمله آن‌ها می‌توان به استقرار و ثبات هر چه بیشتر امنیت اشاره کرد.
وجود امنیت در منطقه از این جهت حائز اهمیت است چرا که در صورت فقدان امنیت نمی‌توان کمترین انتظاری برای توسعه یافتگی، عمران و آبادانی منطقه داشت؛ منطقه‌ای که سرشار از ثروت‌های خدادادی است که می‌تواند پترودلار‌ها را به کمک توسعه و عمران منطقه بیاورد، لذا اگر مقوله امنیت مورد تفاهم کشور‌های همسایه قرار نگیرد به نظر می‌رسد هیچگاه نمی‌توانیم درمورد رشد و توسعه و عمران منطقه کاری اساسی صورت دهیم.