صفحه نخست

بین الملل

سیاسی

چند رسانه ای

اقتصادی

فرهنگی

حماسه و جهاد

آذربایجان غربی

آذربایجان شرقی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران بزرگ

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

کهگیلویه و بویراحمد

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صبح صادق

صدای انقلاب

محرومیت زدایی

صفحات داخلی

صبح صادق >>  راهبرد >> یادداشت
تاریخ انتشار : ۰۱ آبان ۱۴۰۲ - ۱۴:۲۲  ، 
شناسه خبر : ۳۵۲۲۲۹

مجلس ‏خبرگان رهبری، نهادی است که به موجب قانون اساسی، سه مسئولیتِ مهم درباره رهبری نظام دارد: «انتخاب»، «برکناری» و «نظارت».
الف‌ـ انتخاب رهبر: انتخاب رهبری در ایران، مانند بسیاری از کشورها به صورت‏ دو مرحله‏‌ای است؛ مردم در مرحله اول، به خبرگان مورد اعتماد خود رأی می‏دهند و در مرحله دوم، نمایندگان مردم، از فقهای واجد شرایط، بهترین آنان را برای رهبری انتخاب می‏کنند. بسیاری از صاحب‌نظران، انتخابات دو مرحله‌‏ای را برای تعیین رهبر مناسب‏تر می‌‏دانند؛ زیرا معتقدند نمایندگان مردم، در فضایی به دور از هیجانات و تبلیغات، بررسی و تصمیم‏گیری می‌‏کنند. تجربه نیز نشان داده است، وقتی فردی با رأی مستقیمِ اکثریت مردم به ریاست می‏رسد، بیشتر در معرض سوءاستفاده از قدرت قرار دارد و کشور را به سوی دیکتاتوری پیش می‏برد. در گزینشِ «فقیه عادل و با تقوا، آگاه به زمان، شجاع، مدیر و مدبر» این امر به خبرگان منتخب مردم واگذار شده است تا آنها در مقام وکیل مردم انجام وظیفه کنند.
ب‌ـ عزل رهبر: «تداوم رهبری» ولی امر، به «استمرار صلاحیت و شایستگی» وی بستگی دارد و با فقدانِ هر یک از شرایطِ لازم برای رهبری، مشروعیت آن از بین می‏رود. در قانون اساسی، در سه مورد برکناری رهبری پیش‏بینی شده است: 1ـ ناتوانی از انجام وظایف رهبری؛ 2ـ از دست دادن یکی از شرایط رهبری؛ 3ـ کشف فقدان یکی از شرایط از آغاز. در هر یک از این موارد، قانون ‏اساسی، تشخیص و تصمیم را مطابق با اصل 111 بر عهده مجلس خبرگان نهاده است.
ج‌ـ نظارت بر رهبر: در جامعه اسلامی، دو نوع نظارت بر رهبری وجود دارد؛ نظارتِ عام مردم که در جهت ایفای نقش «النصیحة لائمة المسلمین» و «امر به معروف و نهی از منکر» انجام می‏گیرد. نوع دیگر، نظارت نهادینه که از سوی نهاد خاصی اعمال می‏شود.
در نظام اسلامی، رهبری دو مسئولیت «جزایی» و «سیاسی» دارد. از نظر جزایی، تشریفات خاصی برای بررسی اتهامات او در دادگاه وجود ندارد و در اصل 107 قانون‏اساسی تصریح شده است: «رهبر در برابر قوانین با سایر افراد کشور مساوی است.» بنابراین، رسیدگی به تخلفات او مانند سایر شهروندان است؛ در حالی ‏که در برخی کشورها مانند آمریکا، رئیس‌جمهور از نوعی مصونیت قضایی برخوردار است و درباره جرایمی از قبیل ارتشا، دادگاه عادی نمی‏تواند رسیدگی کند، بلکه ابتدا کنگره به موضوع می‏پردازد و سپس پرونده در مجلس سنا مطرح می‏شود و برای رأی به محکومیتِ رئیس‌جمهور، رأی دو سوم سناتورها لازم است.
افزون بر این، در جمهوری اسلامی، مجلس‏خبرگان عهده‏دار نظارت بر رهبری است. تشخیص ناتوانی رهبر از انجام وظایف قانونی خود یا فقدان یکی از شرایط بر عهده مجلس خبرگان است؛ زیرا خبرگان مسئولیت «عزل رهبر» را برعهده دارد. پس لازمه آن نظارت بر توانایی رهبری و استمرار شرایط آن است.

نام:
ایمیل:
نظر: