غفور قاسمی
هوگاچاوز رئیس جمهور ونزوئلا پس از دیدار از روسیه و بلاروس برای پنجمین بار و سومین مرتبه در دور ان ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد به ایران سفر کرد تا تاکیدی بر اتحاد بیشتر دو کشور باشد. در این سفر طرفین با امضای چهارده سند همکاری و افتتاح پروژه مشترک متانول در بوشهر در کنار توافقات سیاسی بر توسعه همکاری ها تاکید کردند. سفر چاوز به ایران در حالی صورت گرفت که:
الف ) ایران و ونزوئلا دارای اهداف مشترکی در عرصه داخلی و بین المللی می باشند که موجب می شود تا روابط آنها با استواری بیشتری ارتقا یابد. اجرای طرح های عمرانی و رفاهی، تحقق آرمان عدالت محوری، مقابله با سیاست های امپریالیستی قدرت های بزرگ که برای استعمار کشورها فعالیت می کنند، اتکا به ملت و قابلیت های ملی و بومی برای تحقق اهداف اقتصادی و سیاسی و...اولویت هایی است که از جانب دو کشور پیگیری و موجب نزدیکی بیشتر آنها می شود.
ب) چاوز در حالی در تهران حضور یافت که پیش از آن دانیل اورتگا رئیس جمهور منتخب نیکاراگوئه به ایران سفر داشته و پس از آن نیز اوا مورالس رئیس جمهور مردمی بولیوی دیداری از تهران خواهد داشت. در کنار آنها سایر کشورهای آمریکای لاتین نیز خواستار ارتقای روابط همه جانبه با ایران از طریق سفارت خانه ها شده اند. این تمایل تا بدان حد می باشد که رئیس جمهور برزیل در خاک آمریکا و در کاخ سفید با طرح بوش برای کاهش همکاری ها با ایران مخالفت کرد. در شرایطی که کشورهای آمریکای لاتین خواستار دوری از آمریکایی می باشند که روزی آنها را حیات خلوت خود می دانست، قدرت های بزرگ جهانی نظیر روسیه، چین، ژاپن و اتحادیه اروپا تلاش گسترده ای را برای حضور در آمریکای لاتین آغاز کرده اند، رویکرد کشورهای منطقه به ایران بیانگر نقش و جایگاه ارزنده آن در معادلات جهانی است که کشورهایی در دور دست ترین نقاط جهان را به سمت همکاری با آن سوق داده است.این امر زمانی بیشتر نمود می باید که کشورهای آفریقایی نیز با آن منابع سرشار با دور ی از غرب بر همکاری و تعامل با ایران تاکید دارند. این موفقیت که ترس و سردرگمی غرب را به همراه داشته حاصل نمی شده مگر به دلیل طرح های عدالت محورانه و اهداف والای جمهوری اسلامی ایران و بیداری ملتهای آزادی خواه برای مقابله با زیاده خواهی های قدرت های بزرگ که چندین دهه است به استعمار این کشورها پرداخته اند .
ج ) نکته مهم در روابط ایران و ونزوئلا و سایر کشور های آمریکای لاتین، تاکید این کشورها بر برخوردار شدن از متخصصان و دانش علمی و فنی ایران در جهت توسعه اقتصادی و اجرای پروژه های عمرانی است. اجرای بیش از 130 پروژه زیربنایی در ونزوئلا، حضور ایرانیان در طرح های مادر بولیوی، اکوادور، نیکاراگوئه، کوبا و درخواست سایر کشورهای منطقه برای اجرای طرح های مشابه این فعالیت ها در کشورشان، بیانگر اعتراف جهان به جایگاه و اهمیت دانش و دستاوردهای علمی و فنی ایران است که با تکیه بر خودباوری ملی و بدون وابستگی به دنیای خارج حاصل شده است. این در حالی است که این کشورها پذیرنده متخصصان و شرکت های غربی نبوده و آنها را استعمارگران منافع ملی خود می دانند، در شرایطی که همان اصل عدالت محوری و استعمار ستیزانه ایران را مهمترین دلیل برای رویکرد به تهران عنوان می دارند.
در جمع بندی کلی از سفر چاوز به ایران باید گفت: این دیدار در حالی که اقدامی برای تحکیم مناسبات دو کشور می باشد، بیانگر شکل گیری اندیشه های والای استقلال خواهی و استعمار ستیزانه در جهان است که در آینده ای نزدیک قطبی جهانی را تشکیل خواهند داد. قطبی که بدون در نظر گرفتن مرزها، آمریکای لاتین، آفریقا، خاورمیانه و حتی شرق آسیا را در بر می گیرد و به عنوان بازیگری بزرگ در معادلات جهانی حضور می یابد. در این میان رویکرد این کشور ها به ایران نشانه ای بر جایگاه ارزنده و تاثیر گذار تهران در معادلات جهانی است که به دلیل صداقت آن در ابراز طرح های آزادی خواهانه و عدالت محورانه ایجاد و ارتقا خواهد یافت.