معاریو زونسن، کارشناس «گروه بینالمللی بحران» مستقر در تلآویو طی گزارشی مورخ ۶ بهمن ۱۴۰۲؛ اسرائیل را دچار فلج سیاسی دانسته که «نه راه روشنی برای پیروزی دارد و نه راهبرد خروج عملی».
به تعبیر این گزارش، اسرائیل نه توانسته حماس را نابود سازد و نه اسیرانش را آزاد کند. علاوه بر این حداقل ۲۰۰ سرباز ارتش در غزه هلاک شدند، بیش از ۲۷۰۰ سرباز زخمی شدند و ۲۰ اسیر یهودی نیز توسط بمباران هوایی یا تیراندازی نیروهای ارتش، کشته شدند. نویسنده که ساکن مناطق اشغالی است، از اختلافات روزافزون میان «سیاستمداران ارشد از یکسو و بین رده سیاسی و نظامی» حکومت از سوی دیگر، خبر میدهد. چالش تداوم اسارت ساکنان فلسطین اشغالی، فقدان طرح چگونگی اشغال غزه بدون وجود حکومت و چالش با مصر درباره مرز فیلادلفی، از جمله تعارضهای «نتایج جنگ با اهداف اسرائیل» است. ارتش خواستار طرحی برای اداره غزه پس از جنگ است، ولی نتانیاهو از تدوین چنین طرحی طفره میرود.
طبق این گزارش، نتانیاهو از هماکنون درصدد تأثیرگذاری بر روند حقیقتیابی حکومت اسرائیل از مقصران طوفانالاقصی است. در واقع وی، اقداماتی انجام میدهد که ارتش و جامعه اطلاعاتی اسرائیل را بیش از پیش در مظان اتهام ناکارآمدی قرار میدهد. از آنسو، جامعه اطلاعاتی نیز با ترور فرماندهان حماس، حزبالله و سپاه در خارج از فلسطین، درصدد دستاوردسازی و «حفظ آبروی خود» است. زونسن، نتایج اولیه دادگاه لاهه در پذیرش صلاحیت بررسی اتهام نسلکُشی و مخالفت اسرائیل با احکام دادگاه را ضربه جدیتری به وجهه خارجی این حکومت دانسته که فشارهای بینالمللی بر تلآویو را افزایش خواهد داد.
نویسنده معتقد است اسرائیل مسیری جز توقف نبرد منتج به مبادله اسیران و سپس برگزاری انتخابات پارلمانی زودهنگام ندارد. ولی این امر، بقای سیاسی نتانیاهو و حتی موقعیت بخشی از جناح راست رادیکال اسرائیل را به دلیل فقدان اثربخشی تهاجم زمینی ناظر به اهداف اعلامی، به مخاطره خواهد انداخت.