صدای واحد حاکمیت

انقلاب اسلامی را می‌توان انقلابی مبتنی بر همدلی و وفاق یک ملت دانست که در بهمن ۱۳۵۷ این وفاق سراسری را به نمایش گذاشت و توانست بر همه اراده‌های بیگانه غلبه کند و انقلابی متفاوت از همه انقلاب‌های قرن بیستم را رقم بزند. بدین سان بود که حضرت امام (ره) وحدت کلمه را رمز شکل‌گیری انقلاب دانستند و همان را رمز بقا و تداوم آن نیز نامیدند. 

همدلی و وفاق سطوح گوناگونی دارد که یکی از عالی‌ترین سطوح آن انسجام درونی مسئولان و کارگزاران کشور است. وفاقی که می‌تواند سرمنشأ هم‌نوایی‌های دیگر باشد و تا سطوح گوناگون و لایه‌های پایین جامعه تداوم یابد و آرامش و ثبات جامعه را تضمین کند.

صبح دوشنبه ۱۵ بهمن بود که خبر رسید سران قوای سه‌گانه به همراه معاونان ارشد و مدیران مؤثرشان، در یک نشست کاری غیرتشریفاتی گرد آمده‌اند تا در دهه مبارک فجر نمایشی از وفاق و همدلی رده‌های بالای کشور را به نمایش بگذارند. بانی و میزبان جلسه رئیس دولت چهاردهم بود. سابق بر این، نمونه‌هایی از حضور همزمان مسئولان ارشد در جلسات گوناگون رقم خورده بود، اما تفاوت نشست اخیر با نمونه‌های مشابه پیشین، در آن است که این بار، جلسه‌ای با ماهیت کاری و خالی از جنبه‌های تعارف‌آمیز و تشریفاتی برگزار شد و حاضران به اعتبار مسئولیت مشخصی که برعهده داشتند، در آن شرکت کردند. درباره این نشست به چند نکته می‌توان توجه کرد:

۱ ـ هرچند کسی از اعضای دولت، به عنوان بانی نشست، به رخ نکشید؛ اما بیراه نیست اگر کسی جلسه اخیر سران را تجلی عینی و عملی شعار «وفاق»، به عنوان دال مرکزی دولت مستقر بداند. اکنون دولت چهاردهم می‌تواند ادعا کند که برای ایجاد وفاق میان لایه‌های فوقانی حاکمیت، پیشقدم و پیشتاز بوده و در این عزم سودمند توفیق داشته است.

۲ ـ این جلسه می‌تواند سرمنشأ حل بخشی از مشکلات کشور باشد. به اعتراف بسیاری از کارشناسان، بخشی از مشکلات کشور به دلیل نبود هماهنگی و همدلی مسئولان بخش‌های گوناگون ماشین بزرگ حکمرانی است که لاینحل مانده است. هماهنگی و همدلی و تفاوت این بخش‌ها می‌تواند کمکی برای حل مشکلات مردم باشد؛ لذا این خط انسجام باید تا وصول به نتیجه حداکثری تداوم یابد و این تکاپو به برگزاری یک نشست نمایشی تقلیل نیابد.

۳ ـ نکته قابل ملاحظه دیگر برای همدلی و وفاق مسئولان کشور، توجه به محوریت این انسجام است. وحدت باید حول اصول اساسی شکل‌دهنده نظام اسلامی باشد. در این میان، توجه به ارزش‌های انقلاب اسلامی، قانون اساسی، خدمت به مردم، کار و تلاش مستمر و بی‌وقفه مبنا‌های اساسی کار است. این همه با پیروی و تبعیت از ستون خیمه انقلاب که جایگاه رهبری باشد، معنا می‌یابد. به واقع، صدای واحد باید حول رهبری و زعامت رهبر حکیم انقلاب اسلامی باشد. همان که آقای پزشکیان و دیگر سران قوا بار‌ها بر محوریت ایشان در حکمرانی و تبعیت از ایشان تأکید کرده‌اند. برای نمونه پس از اعلام نظر نهایی رهبری در مورد مذاکره با آمریکا و تأکید بر این حقیقت که مذاکره با آمریکا در وضعیت موجود عاقلانه، هوشمندانه و شرافتمندانه نیست، انتظار آن است که صدای واحدی از کل حاکمیت شنیده شود و یک کلام در مسیر ایستادگی در برابر دشمن قدم برداشته شود تا شاهد تحقق عملی و عین وفاق در حاکمیت باشیم.

۴ ـ وفاق و همدلی مسئولان در حالی که کشور در وضعیت خاص بین‌المللی قرار گرفته است، بیش از پیش نیاز و اولویت کشور است. رهبر حکیم انقلاب اسلامی در آخرین دیدارشان در جمع فرماندهان نیروی هوایی ارتش از وجود مشکلات کشور بالاخص در حوزه معیشت مردم سخن گفتند و فرمودند: «آن چیزی که این مشکلات را برطرف می‌کند، عامل داخلی است. عامل داخلی عبارت است از همت مسئولان متعهد و همراهی ملت متحد. یعنی همین چیزی که در راه‌پیمایی ان‌شاءالله ملاحظه خواهید کرد: اتحاد مردم. راهپیمایی بیست‌ودوم بهمن، هر سال، مظهر اتحاد ملی در کشور ماست. ملت بصیر و مسئولان خستگی‌ناپذیر؛ این [عامل]است که مشکلات ما را برطرف می‌کند.»
بدون شک، وحدت و همدلی مردم آنگاه تحکیم خواهد شد که آنها شاهد وفاق و همدلی در میان کارگزاران نظام و صدای واحدی باشند که از حاکمیت بیرون می‌آید. این همدلی می‌تواند خود یکی از مهم‌ترین ابزار‌های ایستادگی در برابر دشمنی باشد که این روز‌ها در حال چنگ و پنجه نشان دادن به ملت غیور ایران است تا آنها را وادار به تسلیم و کرنش در برابر زیاده‌خواهی‌های خود کند، غافل از آنکه ملت ایران با همدلی و اتحاد خود بیش از ۴۶ سال است که نقشه‌های کاغذی دشمن را یکی پس از دیگری نقش بر آب کرده است.