حیف و میل شاهانه

دست باز خاندان پهلوی در بیت‌المال و درآمد‌های کشور کافی بود تا هرگونه که می‌خواستند و می‌توانستند در مسیر تجمل‌گرایی و زندگی لاکچری بدون رعایت هیچ حدودی حرکت کنند. «مینو صمیمی» که سال‌ها منشی سفیر ایران در سوئیس و بعد از آن مدتی منشی فرح همسر شاه بود، در کتاب «پشت پرده تخت طاووس»، خاطرات مستندی از ولخرجی‌ها و حیف و میل‌های شاه و درباریان او ارائه می‌دهد و می‌نویسد:
«وقتی شاه برای سفر زمستانی به سوئیس می‌آمد، ابتدا دو هواپیما بار‌های او و اطرافیان را می‌آوردند. سپس دو طبقه کامل از یک هتل مجلل برای دو ماه اجاره می‌شد و این در حالی بود که شاه ویلایی بسیار مجلل در یک نقطه خلوت برای خود خریداری کرده بود. آنگاه، شاه و همراهانش با یک هواپیمای دربست وارد می‌شدند. در طول سفر هم هواپیما‌های اختصاصی متعددی، ملزومات سفر آنها را با رفت و آمد‌های مکرر تأمین می‌کردند....
در ویلای مجلل شاه، اتاق شاه از همسرش به دستور شاه جدا شد تا وی بتواند با صرف پول‌های گزاف از بیت‌المال مسلمین، چهره‌های مشهور سینمایی غرب و... را دعوت کند که از آن جمله می‌توان به بریژت باردو (هنرپیشه مشهور فرانسوی) اشاره کرد....
شاه حتی زمانی که در ایران بود، هرگاه دندانش درد می‌گرفت با صرف هزینه‌های گزاف، دندانپزشک گرانقیمتی را از سوئیس به ایران می‌آورد و با اهدای پول کلان و هدایای سنگین و تقبل مخارج سفر و تفریحات گاه دو هفته‌ای او در ایران، به درمان دردی می‌پرداخت که با هزینه کمی در ایران قابل درمان بود.
سفیر وقت ایران در سوئیس یک بار برای تهیه پمادی جهت مداوای خارش دست شاه، هواپیمایی را در بست به لندن فرستاد تا ده حلقه از پماد مورد نظر را برای شاه بیاورد، زیرا پمادی با نام مورد دستور شاه در سوئیس وجود نداشت؛ بلکه مشابه آن با نامی دیگر موجود بود، اما سفیر معتقد بود امر شاه باید همان طور که هست اجرا شود....
ولخرجی‌های شاه و اطرافیان در سوئیس تا بدان حد بود که بار‌ها مورد اعتراض مطبوعات سوئیسی و اروپایی قرار گرفته بود؛ اما سفیر می‌کوشید با اهدای هدایای گران قیمت به روزنامه‌نگاران صدای آنها را خاموش کند، اما برخی پول می‌گرفتند و در عین حال به انتقادات خود شدت می‌دادند. این اعتراضات منجر به تظاهرات دانشجویی علیه حضور شاه در سوئیس می‌شد.»