«شهاب» تیغ بران ایران
خانواده موشکهای شهاب (شهاب1، 2 و3) را باید معروف ترین موشکهای ایران در دنیا دانست.
این موشکها که در انواع میان برد و دوربرد ساخته شدهاند، می توانند براحتی سرزمین های اشغالی را مورد هدف قرار دهند و شاید همین ویژگی بود که نام شهاب را به عنوان کلید واژه مرگ برای رژیم صهیونیستی در جهان جا انداخت.
در رزمایش موشکی پیامبر اعظم(ص) 6 بود که برای اولین بار موشک شهاب از سیلوهای پرتاب موشکهای بالستیک دوربرد از زیر زمین شلیک شد.
با دستیابی به این فناوری پیچیده که طی 15 سال کار تخصصی به دست آمده است، میتوان انبوه موشکهای دوربرد و بالستیک مانند شهاب را از نقاطی در زیر زمین به سمت اهداف از پیش تعیین شده پرتاب کرد.
تکثر و جانماییهای متنوع این سیلوها به همراه سرعت عمل آمادهسازی موشک در آنها میتواند یکی از ابزارهای مهم ایران برای یک ضربه متقابل و قاطع به هر متجاوز باشد. با استفاده از این سیلوها، امکان ردیابی محل موشکها از سوی ماهوارههای دشمن وجود ندارد.
البته در ادامه توسعه موشکهای دوربرد سوخت مایع شهاب، صنایع هوافضای وزارت دفاع موشک دیگری با نام قدر را نیز به تولید رساند که در واقع یکی از نمونههای خانواده شهاب محسوب میشود.
برد این موشک تک مرحله ای در حدود 2000 کیلومتر عنوان شده و از ویژگی های آن زمان کوتاهتر آماده سازی در مقایسه با موشک های قبلی است.
170- RQ ایرانی خطرناکتر از جانور قندهار
از زمان به غنیمت گرفتن هواپیمای 170- RQ آمریکایی تا زمان به پرواز درآمدن 170- RQ ایرانی کمتر از سه سال گذشت و در طی این مدت دهها پروژه تعریف شد که یکی از آن پروژه ها ساخت و مهندسی معکوس هواپیمای 170- RQ بود.
در زمینه ساخت170- RQ ایرانی طراحی معکوس صورت گرفت. طراحی معکوس با مهندسی معکوس تفاوت دارد به این معنا که در ساخت 170- RQ ایرانی با استفاده از برخی زیرمجموعه ها و ایده های اصلی هواپیمای آمریکایی ایده های بومی نیز در فرآیند تولید 170- RQ 170 ایرانی بکار گرفته شد.
مجموعه بال، بدنه و بخش عمودی و افقی هواپیما در یک بال خلاصه شده که از طبیعت الگو گرفته است و به همین دلیل میزان اصطکاک و مصرف سوخت آن نسبت به مورد مشابه بسیار کاهش پیدا کرده است.
متخصصان کشورمان با به غنیمت گرفتن این هواپیما در واقع به قابلیت های پرنده در بخش جاسوسی و پنهانکاری و اطلاعاتی که در آن انباشته شده بود و نیز روش هایی که آمریکایی ها برای جاسوسی داشتند دست پیدا کردند.
هواپیماها از بدنه، بال عمودی و بال افقی و بال اصلی تشکیل شده اند ولی در این نوع هواپیما همه این چهار جزء در بال خلاصه شده اند و این به کاهش وزن کمک می کند و با کاهش سرعت واماندگی و مصرف سوخت، مداومت پرواز را افزایش داده و کمک می کند این هواپیما ماموریت های خود را نسبت به هواپیماهای هم اندازه خود و یا در مقایسه با هواپیماهای سنتی که بال افقی، عمودی و دمی دارند بهتر اجرا کند.
اولین نمونههای ساخته شده این هواپیما رزمی است و با توجه به نوع موتور جت، موتور پیستونی، در اندازههای مختلف در بخشهای مراقبت، شناسایی و رزمی و انواع و اقسام مأموریتهای مرتبط مورد بهرهبرداری قرار میگیرد، البته این امکان توسط متخصصین فراهم شده تا نمونههای دیگر این هواپیما نیز ساخته شود.
فرمانده نیروی هوافضای سپاه اعلام کرده بود: تا پایان سال 93 برنامه داریم حداقل 4 فروند از این نمونه ها را بومی و وارد ماموریت هم بشویم، ولی اجرای ماموریت های انبوه از سال آینده آغاز خواهد شد.
این پهپاد ایرانی قادر خواهد بود کار شناسایی و رزم عمیق را نیز انجام دهد.
این درحالیست که آمریکایی ها از RQ170 در حوزه شناسایی استفاده میکنند اما بنا بر ماموریت تعریف شده سپاه برای مدل ایرانی RQ، از این پهپاد به عنوان بمب افکنی رادارگریز علیه ناوهای آمریکایی استفاده خواهد شد.
اولین کروز زمینی ایران با برد 700 کیلومتر
بدون تردید یکی از پیچیده و مهمترین موضوعات در حوزه موشکی بحث موشکهای کروز زمینی است، که در همین راستا موشک کروز با نام «یا علی» در جریان بازدید فرمانده معظم کل قوا از نمایشگاه دستاوردهای نیروی هوافضای سپاه در سال 93 به نمایش درآمد.
این یک موشک کروز زمینی است که توسط هوافضای سپاه ساخته شده علاوه بر شلیک از روی سکوهای زمینی، قابلیت پرتاب از روی هواپیما را هم خواهد داشت.
صنعت دفاعی جمهوری اسلامی ایران در سال های گذشته با سرمایهگذاری مناسب در حوزه موشکهای کروز، تاکنون توانسته است چندین مدل از این موشک ها را در عرصه دریایی و با بُردهای مختلف طراحی و تولید کند.
موشکهای کوتاهبُرد «نصر»، « کوثر»، « ظفر» و نیز موشک «نور» با بُرد 120 کیلومتر، موشک «قادر» با بُرد 200 کیلومتر و موشک «قدیر» با بُرد 300 کیلومتر از جمله موشکهای کروز دریایی ایران هستند.
اما موشک کروز «یاعلی» به عنوان یکی از اولین موشکهای کروز زمینی ایران با بُرد 700 کیلومتر میتواند یک گام بلند در صنعت دفاعی برای ساخت موشکهای از این دست باشد.
این موشک ها علاوه بر توانایی پرتاب از روی سکوهای ساحلی و شناورها، قابلیت شلیک از روی انواع هواگردها (جنگنده ها و بالگردها و پهپادها) را نیز دارند که این امر به افزایش چشمگیر بُرد آنها میانجامد.
«خلیج فارس» موشک بالستیک و مافوق صوت سپاه علیه اهداف دریایی
موشک هوشمند و بالستیک «خلیج فارس» یک موشک مافوق صوت و کشتیزن بوده و تفاوت آن با موشکهای قبلی این است که دیگر موشکها عمدتاً با سرعتی زیر صوت و به صورت کروز عمل میکردند اما «خلیج فارس» با سرعتی مافوق صوت و به صورت بالستیک از سطح زمین شلیک شده و به صورت عمودی از ارتفاع بالا میتواند هرگونه ناو و یا شناور دشمن را مورد هدف قرار دهد.
شعاع برد عملیاتی این موشک 300 کیلومتر است که در آینده نزدیک نسل جدید آن با بردی بیشتر تولید خواهد شد.
موشک «خلیج فارس» به صورت هدایت ترکیبی عمل کرده به طوری که جست وجوگر آن در فاز نهایی بر روی هدف قفل می کند و در این حالت هرگونه شناور دشمن هیچ راه گریزی از اصابت این موشک که کلاهکی با حدود 650 کیلوگرم مواد منفجره دارد، نخواهد داشت.
سوخت موشک «خلیج فارس» جامد است و این موشک توسط مرکز تحقیقاتی نیروی هوافضای سپاه طراحی و توسط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح تولید شده است.
همچنین با تلاش متخصصان داخلی لانچرهای سه تایی این موشک نیز تولید شده که میتواند کابوسی برای اهداف دریایی بحساب آید.