به گزارش «پایگاه اینترنتی سازمان بسیج جامعه زنان کشور»، روز جهانی کار و کارگر در سال «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» فرصت مناسبی را برای بازنگری به بحث اقتصاد از ابعاد مختلف فراهم کرده است.
می‌دانیم که 3 عنصر دولت، مردم و کارگران در بحث اقتصاد تأثیرگذارترین عناصر در شکل گیری یک اقتصا پویا و مستقل هستند که توجه و بررسی آنها به منظور رفع ایرادات موجود در جامعه ما باعث رشد و شکوفایی کشور در عرصه اقتصاد مقاومتی می‌شود.
دولت با ایجاد راهکارهایی در جهت ضمانت شغلی کارگران، حمایت از کارفرمایان، جلوگیری از قاچاق کالا، ممانعت از ورود کالای خارجی که مشابه آن در ایران وجود دارد و همچنین برپایی و یا حمایت از نمایشگاه‌های انحصاری عرضه کننده محصولات داخلی، امکان حمایت از تولید داخلی افزایش پیدا می‌کند.
راهکار دیگر در این عرصه بالا بردن مهارت‌های کارگران با آموزش‌های ضمن خدمت و تحت عنوان «فنی حرفه ای» است که مقام معظم رهبری نیز بارها بر آن تاکید کرده‌اند.
مردم عنصر دیگر و اثرگذار در بحث اقتصاد هستند که به عنوان مصرف کننده نقش مهمی را برعهده دارند و در بیانات رهبر معظم انقلاب نیز بارها به آن اشاره شده است، از جمله می توان به نام گذاری برخی از سال ها با موضوع خانواده و اقتصاد، مانند سال اصلاح الگوی مصرف، اشاره کرد.
خرید کالای داخلی توسط مردم کشورمان، حمایتی بی مثال از اقتصاد مقاومتی و از طرف دیگر حمایت از تولید کنندگان داخلی و کارگران است.
اما کارگران به عنوان سومین عنصر اثرگذار در بحث اقتصاد هستند که نیروی محرکه چرخه اقتصادی به شمار می‌آیند به طوری که بدون آنها اهداف اقتصاد مقاومتی و تقویت تولیدات داخلی فراهم نخواهد شد، این قضیه آنقدر مهم است که درباره این قشر زحمتکش بحث های مختلفی بیان شده و کارشناسان متفاوتی در این خصوص به ارائه نظر پرداخته اند.
هر ساله در روز جهانی کار و کارگر اکثر رسانه‌ها به انتشار آمار اشتغال به کار زنان و مردان می‌پردازند و یا در خصوص شرایط بدِ کاری، عدم امنیت شغلی، برابر نبودن حقوق با مسئولیت‌ها و نیز سختی کار کارگران بحث می‌کنند.
برخی دیگر از رسانه‌ها به آموزش‌ها و تخصص‌های کارگران برای تصدی امور مختلف می‌پردازند وعده‌ای هم بحث بیمه را مورد توجه قرار می‌دهند و از کمی و کاستی آن شکایت کرده و راهکار ارائه می‌دهند، ولی موضوعی که به نظر می‌رسد کمتر مورد نظر قرار گرفته است، وجود خود کارگر است و مسئولیت‌هایی که باید فرد به عنوان یک کارگر برعهده بگیرد.
در بخشی از بیانات رهبر معظم انقلاب با کارگران به مناسبت هفته‌ی کارگر، در 8 اردیبهشت 1395، ایشان به این موضوع اشاره می‌کنند: " نقش کارگر در درجه‌ى اوّل احساس مسئولیّت است؛ یعنى کارگر در آن کارى که به او محوّل است باید احساس مسئولیّت کند -همه‌مان باید احساس مسئولیّت کنیم- و کارى را که به او سپرده شده است باید مسئولانه انجام بدهد."
در حقیقت احساس مسئولیت یا روحیه مسئولیت پذیری، یکی از ویژگی‌های شخصی هر فرد موفقی است که می‌توان گفت رمز موفقیت او هم محسوب می‌شود چرا که در سایه خود، تلاش، پشتکار و کسب مهارت برای پیشرفت را به همراه می‌آورد.
همانطور که مشخص است احساس مسئولیت فقط مخصوص کارگران نیست و تمام افرادی که در جامعه زندگی می‌کنند باید این روحیه را داشته باشند و در جهت تقویت آن تلاش کنند. اهمیت احساس مسئولیت به حدی است که می‌توان گفت ضمانت بقای هر جامعه ای به قوت و ضعف این احساس باز می‌گردد و رهبر معظم انقلاب در دیدار با جوانان و دانشجویان سیستان و بلوچستان، در 6 اسفند سال 1381 در این خصوص فرمودند: "هیچ جامعه‌ای بدون احساس تعهد، به قله‌های رفیع سعادت نخواهد رسید." همچنین در 18 بهمن ماه سال 1380 در دیدار با فرماندهان و جمعی از پرسنل نیروی هوایی در اشاره به این موضوع فرمودند: "ملتی که سرِ کار خود و در پُست خود و در انجام وظیفه‌ی خود کوشاست، پیروز است و کارها را پیش خواهد برد."
اما نباید تصور کرد که مسئولیت پذیری در افراد مختلف به یک شکل است، هرچند که این احساس ماهیت و اصل یکسانی دارد اما به اشکال مختلف بروز و ظهور پیدا می‌کند، به طور مثال برای یک دانشجو این حس مسئولیت به عنوان اینکه خود را در قبال هزینه‌های تحصیلی و هزینه فرصتی که در اختیارش قرار گرفته است، به شکل درست درس خواندن و کسب تخصصی که مشغول به تحصیل آن است، معنی می یابد و برای معلمی که در مدرسه مسئول آموزش به دانش آموزان است، این احساس در شکل تکلیفی برای درست تربیت کردن دانش آموزان متبلور می‌شود.
اما زمانی که در مورد کارگران این احساس مطرح می‌شود، معنای وجدان کاری مدنظر است، بدین ترتیب که فرد، فارغ از درجه و رتبه ای که دارد، کاری که به وی محول شده است را درست انجام بدهد و در سایه این فکر واحساس مسئولیت است که کیفیت کار بالا خواهد رفت که به فرموده رهبر معظم انقلاب، برکات آن شامل خود فرد و هم جامعه می‌شود.
متاسفانه روحیه ای که در جامعه در حال شکل گیری است، فرار از کارهایی است که به واسطه قبول مسئولیت بر دوش فرد قرار می‌گیرد، این روحیه باید از بین برود و برای رشد وجدان کاری معیارهای رضایت شغلی باید رعایت شود که در این خصوص پیشنهاد می‌شود؛ کارگران عزیز در ابتدای انتخاب شغل و در بررسی شرایط کاری در نظر داشته باشند که آن کار با مختصات شخصیتی شان سازگار باشد، موافق و مطابق عقاید و افکار و باورهای وی باشد و همچنین نتایج حاصل از کار در مقایسه با میزان تلاش وی و در مقایسه با دیگران تقریبا هم سطح باشد.
با رعایت این موارد است که احساس مسئولیت همراه با رضایت از زندگی در افراد بالا می‌رود اما باید در نظر داشت که این معیارها به معنای تن پروری نیست، برخی با رعایت این موارد با بهانه اینکه این کار با روحیه آنها هماهنگ نیست، آن را رها می‌کنند! در حالیکه این موضوع در کنار روحیه جهادی معنی می‌یابد و به تعبیر رهبر معظم انقلاب روحیه جهادی یعنی کار را وظیفه‌ی خود دانستن و برای خدا انجام دادن کار است.
امید است امسال که مزین به سال «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» است کارگران به عنوان یکی از اثرگذاران در عرصه اقتصاد مقاومتی، با تقویت روحیه وجدان کاری، گامی موثر در این راه بردارند.
*زهرا باقری