انوشيروان دستور داد به مرد اولي هزار دينار طلا و به مرد دومي دو هزار دينار طلا بدهند. خواص و نديمان علت اين كار را سؤال كردند و گفتند: هر دو نفر كلامشان به يك معني بود، علت تفاوت در صله و انعام سلطان چيست؟
انوشيروان گفت: مرد اول از بدي گفت و مرد دومي همه از نيكي ياد كرد و هيچ نيكي بهتر از دوستي با نيكان نيست و هيچ بدي بدتر از دوستي با بدان نيست.
چنان بر مي‌آيد كه؛ سخن نيك همواره مورد پسند است و سخن و گمان بد ناپسند و نكوهيده.
جوامع الحكايات، ص 261