در تعالیم اسلامی ابراهیم از پیامبران اولی‌العزم و دارای شریعت است و قرآن در چند مورد اشاره دارد که ابراهیم(ع) دارای کتاب آسمانی به نام «صحف» است. مانند: «سرای آخرت بسی بهتر و پاینده است»؛ همانا این حقیقت در صحف(رسولان) پیشین، یعنی صحف ابراهیم(ع) و موسی(ع) ذکر شده است(اعلی/ ۱۷ ـ ۱۹). (از آیه فوق استفاده می‌شود که کتاب آسمانی حضرت ابراهیم(ع) مجموعه‌ای از دست‌نوشته‌ها و کتابچه‌ها بوده است) اما آنچه از بیان قرآن مشهود است؛ این است که این کتاب محتوایی آسمانی داشته و از سوی خداوند بر حضرت ابراهیم(ع) نازل شده و متن آن مجموعه‌ای از وحی الهی بوده است.(نساء/۶۳). «بگو ایمان آوردیم به خدا و آنچه نازل شده به ما و آنچه نازل شد بر ابراهیم...»(آل عمران/ ۸۴).
اما از آنجا که حضرت ابراهیم (ع) حدود ۳۸۰۰ سال قبل می‌زیسته است؛ از کتاب او چیزی به جای نمانده و حتی در کتب مقدس عبرانی نیز نامی از کتاب و متن آن نرفته است؛ اما از اشارات قرآنی مشخص است که محتوای صحف ابراهیم با کتاب موسی کاملاً هم‌سو و هم‌سنگ بوده است (اعلی/ ۱۹).
گردآوری و تنظیم: فاطمه کشاورز
انتهای پیام/