استاد شهید مرتضی مطهری در سخنانی در تفسیر آیه «وَذَرْنِی وَالْمُکَذِّبِینَ أُولِی النَّعْمَةِ...؛ تکذیب کنندگان صاحب نعمت را به من واگذار و اندکى مهلتشان ده» از سوره مزمل می‌گوید: قرآن غرق‌شدگان در نعمت و رفاه را سرمنشأ انحراف جامعه می‌داند.
اینها دارندگان همه چیز هستند که نعمت‌های الهی را پیش خود گرد آورده و در مقام خشم و غضب الهی قرار می‌گیرند.
پیغمبر اکرم (ص) بسیاری اوقات در حالت انقطاع به پروردگار و دعا و تضرع و استمداد از او همیشه برای مردم دعا می‌کرد و طلب خیر و رحمت و برکت و هدایت داشت حتی در جنگ بدر که شقاق دشمنان به اوج رسید و جنگ احد که هفتاد نفر از صحابه پیغمبر(ص) و عمویشان به شهادت رسیدند و خودشان زخمی شدند در همان حال این حالت را حفظ کرد، دست‌هایشان را بالا گرفتند و به خدا گفتند که این قوم مرا هدایت کن، چرا که جاهل هستند و نمی دانند اینجا دیگر خداوند فرمودند که دیگر این قوم را دعا نکن نظیر آنچه که درباره پسر حضرت نوح (ع) خداوند فرمود.
چرا که این قوم به مرحله‌ای رسیدند که دیگر قابل هدایت نیستند، اینها تکذیب کنندگان صاحب نعمت هستند که در این آیه و دیگر آیات قرآن سرمنشأ انحرافات ، گمراهی‌های دیگر طبقات شناخته می‌شوند و خداوند نامشان را غرق شدگان در رفاه و نعمت گذاشته است.
این قوم هستند که هیچ نوع آمادگی برای شنیدن سخن حق ندارند دیگران را هم گمراه می‌کنند. این موضوع درباره فرعون نیز در قرآن کریم مطرح شده است.
تا آنجا که مسئله صبر و تحمل و خویشتن داری است خداوند همه را خطاب قرار داده اما زمانی که مسئله خشم و غضب است خداوند این گروه خاص را خطاب قرار می‌دهد ابوسفیان یک مکذب نعمت بود، ابوجهل ، ولید و ... به تعبیر قرآن مورد خشم هستند و مدت کمی البته به اینها مهلت داده شد و خداوند نیز به پیغمبر فرمود که مهلت کمی به اینها وقت بده ما به حساب اینها رسیدگی خواهیم کرد.
بسیاری اهل تفسیر مقصود این صبر را همین دنیا دانستند و اینها در همین دنیا به کیفر اعمال خود خواهند رسید و اگر مقصود آخرت هم باشد دیگر بیشتر از این عذاب خواهد بود.