سید یحیی رحیم صفوی متولد سال 1331 در روستای همام از بخش باغ بهادران شهرستان لنجان، از توابع استان اصفهان از والدینی اصفهانی و چهارمحالی است. در سال 1350 وارد دانشگاه تبریز شد و در سال 1354 فارغ التحصیل شد. دوران دانشجوی سید یحیی مصادف است با مبارزات انقلابیون که از همین رو او به همراه دانشجویان دیگری چون مهدی باکری اقدام به ایجاد تشکل های دانشجویی کرده و تظاهرات های ضد رژیم ستم شاهی شرکت می کند که در یکی از همین تظاهرات ها از ناحیه پا مورد اصابت گلوله قرار گرفته و مجروح می شود. فعالیت های سید یحیی و دوستانش فقط در تظاهرات ها خلاصه نمیشد بلکه ساماندهی و هدایت سیاسی دانشجویان نیز یکی از کارهای آن ها بود که در دانشگاه تبریز اتفاق می افتاد. آنها در خلال همین فعالیتها حتی قصد جذب برخی از اساتید را به فعالیت های سیاسی داشتند که گاها با شکست هم روبرو می شدند.
او در سال 1354 پس
از پایان دوره تحصیل خود در دانشگاه تبریز به خدمت سربازی می رود. خدمت سربازی
برای او زمینه خوبی برای پرورش استعدادهای نظامی اش ایجاد می کند. پس از آموزش به
تیپ هوابرد شیراز منتقل می شود. حضور در تیپ هوابرد زمان خوبی برای آموزش برخی
ادوات و ساز و برگ های نظامی است که برای او اتفاق می افتد. علاقه بسیار زیاد او
به علوم و فنون نظامی از طرفی باعث شده بود که برخی از فرماندهان ارتش شاهنشاهی از
این امر استقبال کرده و در صدد آموزش بیشتر به او برآیند. پس از مدتی هم او خارج
از عرف معمول ارتش و به عنوان سرباز وظیفه
ارتقا درجه و ارتقا جایگاه پیدا می کند. او همه این اتفاقات را موهبتی الهی می
داند که باعث آمادگی هر چه تمام تر او برای حضور در جبهه های دفاع مقدس شده است.
او در طول آن ايامى كه در شيراز در حال گذراندن خدمت سربازى بود، هرگز فعاليتهاى مذهبى
و سياسى خود را كنار نمی گذارد و از هر راهی برای معرفی و تبیین نهضت خمینی کبیر
بهره می برد. او همچنین در دوره خدمت سربازی با حضور در جلسات از حضور آیت الله
دستغیب و آیت الله مدنی فیض می برد. در ال 1356 سید یحیی صفوی از خدمت سربازی فارغ
شد و به همراه دوستان خود به قم رفت و شروع به فراگیری علوم دینی کرد. او پس از
آنکه در جریان تظاهرات مردم تبریز از ناحیه ران پا گلوله خورده و به شدت تحت تعقیب
ساواک قرار گرفته بود تصمیم گرفت از ایران خارج شده و به سوریه برود. که در آنجا
مشغول آموزش انواع فنون مبارزات چریکی می شود. او شروع به یادگیری انواع عملیات ها
و ملزومات آن می شود. البته آموزش مسائل سیاسی در کنار آموزش جنگ چریکی جایگاه
خودش را حفظ می کند. او سپس در جنوب لبنان حضور پیدا می کند و در آنجا به مبارزه
با رژیم غاصب صهیونیستی می پردازد. با اوج گیری مبارزات در کشور و پس از آنکه امام
به فرانسه می رود، سید یحیی نیز عازم فرانسه می شود. که مدتی در آنجا در خدمت امام
خمینی است و پس از آن با کسب اجازه از محضر امام به سوی ایران عزیمت می کند. پس از
ورود به اصفهان مکانی را برای آموزش های چریکی انتخاب کرده و شروع به آموزش های
مربوطه می کند. او پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل سپاه پاسداران به این
سازمان انقلابی پیوست.
او برای دفع قائله کردستان راهی آن دیار شد و سپس برای دفاع از کشور در برابر تجاوزات رژیم بعث عراق به کشور راهی خطه جنوب شده و در طول 8 سال دفاع مقدس همواره یکی از تصمیم گیرندگان اصلی بود. او از سال 1364 تا 1365 فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران بود. او که در در شروع جنگ 29 سال داشت اما همواره در رده های مختلف فرماندهی جنگ مشغول به فعالیت بود. از سال 1368 با حکم فرماندهی معظم کل قوا قائم مقام فرمانده کل سپاه پاسداران شد. که تا سال 1376 ادامه داشت. که با نامه استعفای سرلشکر محسن رضایی مقام معظم رهبری سید یحیی رحیم صفوی را جایگزین وی کرد. او چند روز پس از دریافت حکم جدید از سوی مقام معظم رهبری مفتخر به دریافت درجه سرلشکری شد. او در سپاه پاسداران توانست اصلاحاتی در ساختار و رویه سپاه پاسدران به وجود بیاورد که یکی از آنها توسعه سازمان هوای فضای سپاه بود. مسئولیت وی در رده فرماندهی سپاه پاسداران تا تابستان 86 ادامه داشت و پس از آن وی به عنوان دستیار و مشاور عالی فرمانده معظم کل قوا در امور مربوط به نیروهای مسلح منصوب شد.