صفحه نخست

بین الملل

سیاسی

چند رسانه ای

اقتصادی

فرهنگی

حماسه و جهاد

دیدگاه

آذربایجان غربی

آذربایجان شرقی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران بزرگ

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

کهگیلویه و بویراحمد

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

صبح صادق

محرومیت زدایی

صفحات داخلی

صفحه نخست >>  عمومی >> آخرین اخبار
تاریخ انتشار : ۲۶ آبان ۱۳۹۷ - ۱۰:۲۵  ، 
شناسه خبر : ۳۱۲۹۱۰
اروپایی‌ها مرتباً بیانیه‌هایی صادر کرده‌اند و خود را در تعامل و تقویت رابطه با جمهوری اسلامی نشان داده‌اند! ما باید در ارتباط با اروپا واقع‌بین باشیم و بر اساس واقعیت تصمیم بگیریم. اروپا در کنار میل ارتباط با ما، روابطی دیرینه و تنگاتنگ با آمریکا دارد[...]
پایگاه بصیرت / سید فخرالدین موسوی
یادداشت:
«اروپایی‌ها مرتباً بیانیه‌هایی صادر کرده‌اند و خود را در تعامل و تقویت رابطه با جمهوری اسلامی نشان داده‌اند! ما باید در ارتباط با اروپا واقع‌بین باشیم و بر اساس واقعیت تصمیم بگیریم. اروپا در کنار میل ارتباط با ما، روابطی دیرینه و تنگاتنگ با آمریکا دارد. آمریکا منافع سرشاری برای اروپا دارد. رفتار اروپا با ایران به معنی میل به دوری از آمریکا نیست و این نکته باید به صورت پیش‌فرض پذیرفته شود. برخی از کشورهای اروپایی رابطه خود با ایران را تحت تأثیر ارتباط با آمریکا می‌بینند و به همین خاطر است که شاهد رفتار دوگانه‌ای هستیم و مشاهده می‌کنیم سیاست‌های اعلانی آنها با رفتار حقیقی این کشورها تفاوت دارد.» این جملات را روزنامه اصلاح‌طلب «ابتکار» نوشته است، جملاتی که در هفته‌های اخیر می‌توان مشابه آن را در دیگر رسانه‌های حامی برجام و تعامل با غرب نیز مشاهده کرد و از زبان چهره‌های شاخص این جریان شنید و خواند تا پس از شکست برجام و اثبات دروغ بودن همه آن بزک کردن‌های آمریکا و مشخص شدن آنکه سیاست جمهوری اسلامی در برابر این کشور در سال‌های پس از انقلاب دقیق و هوشمندانه بوده است، اکنون با عملکرد اروپایی‌ها، این واقعیت نیز روشن می‌شود که نمی‌توان برای پیشرفت کشور به بیرون مرزها دل بست. خواه به آمریکا با آن سابقه و عملکرد، خواه به اروپا با لفاظی‌ها و وعده و وعیدها و بیانیه‌بازی‌هایی که دارد! اما آنچه در این میان تعجب‌برانگیز است و باید از دستگاه‌ها و مسئولان مربوطه به ویژه در دستگاه دیپلماسی کشور پرسیده شود، این است که چرا با وجود اذعان و اعتراف همه جریان‌های سیاسی و صاحب‌نظران حتی پروپاقرص‌ترین مدافعان همکاری با غرب به لزوم توجه به ظرفیت‌های داخلی برای حل مشکلات اقتصادی، شاهد تغییر سیاست‌گذاری‌ها یا حداقل ارسال پیام‌های جدی و عملیاتی به طرف‌های غربی نیستیم و همچنان اجازه وقت‌کشی به طرف مقابل داده می‌شود؟!
نام:
ایمیل:
نظر: