مهمان يكي از پژوهشكده‌هاي دانشگاه جامع امام حسين(ع) بوديم. بعد از نماز براي ناهار وارد سالن غذاخوري دانشگاه شديم. اولين چيزي كه در هنگام صف ايستادن توجهم را جلب كرد، قابلمه‌هايي بود كه در انتهاي صف روي ميز قرار داده بودند و برخي مقداري از برنج و خورشت خود را قبل از مصرف در اين قابلمه‌ها مي‌ريختند. به آخرهاي صف كه رسيديم، تازه فهميدم قضيه چيه. نوشته بود اضافه غذاي خود را با محرومان تقسيم كنيم. با اين كار اضافه غذا به صورت دست نخورده مي‌ماند و آبرومندانه بين نيازمندان تقسيم مي‌شد. ظاهراً خود بچه‌ها از سهم خودشان دست به كار خير شده بودند.