یادداشت: رئیس دولت دوازدهم، عصر روز گذشته در نشست خبری خود با اشاره به انتخابات مجلس در اسفند ماه، گفت: «شورای نگهبان طبق قانون ناظر است، قضاوت‌کننده نیست، دخالت‌کننده هم نیست و امیدواریم به این وظایف خود به خوبی عمل کند.» این سخنان زمانی اهمیت ویژه خواهد یافت که بدانیم آقای روحانی چند روز پیش از این در جلسه هیئت دولت با بیان اینکه بهترين مجلس در طول تاريخ انقلاب اسلامي، مجلس اول بوده است، گفت: «در آن مجلس، نظارت به اين شکل وجود نداشت و حتي شوراي نگهبان و اين همه دفاتر نظارتي وجود نداشت و همه از جناح‌هاي مختلف آمدند و ثبت‌نام کردند؛ حتي منافقين هم در آن انتخابات ثبت‌نام کردند. همچنين گروه‌هايي مانند دفتر هماهنگي، نهضت آزادي و جبهه ملي نيز ثبت‌نام کردند و بهترين انتخابات و بهترين مجلس ثمره آن بود، نبايد اينقدر سختگيري کرده و فشار بياوريم و فکر کنيم هر چه اين فيلتر را تنگ‌تر کنيم، نتيجه مثبت‌تري خواهد داشت.» اظهاراتی که هر چقدر هم بخواهیم به آن خوش‌بینانه نگاه کنیم و بر شباهت ماهوی آن با تاکتیک انتخابات مشروط مطرح شده از سوی برخی چهره‌های اصلاح‌طلب چشم ببندیم، باز نمی‌توانیم از نشانه‌های تضعیف شورای نگهبان در آن عبور کنیم! وقتی آقای روحانی در دو موضع‌گیری متوالی می‌گوید بهترین انتخابات مجلس اول است و سپس اعلام می‌کند شورای نگهبان ناظر است، نه قضاوت‌کننده و دخالت‌کننده! چه برداشتی می‌توان داشت جز اینکه شورای نگهبان در انتخابات دخالت می‌کند؟ با وجود این بسیار بعید است که آقای روحانی قصد داشته باشد شورای نگهبانی را که صلاحیت خود او را بارها در انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری و خبرگان رهبری تأیید کرده، زیر سؤال برده و خدای ناکرده بر سازوکار نظارت استصوابی خدشه وارد کند، بهتر است آقای روحانی در انتخاب واژگان و جملات خود دقت بیشتری به خرج دهد تا زمینه‌سازی برای برداشت‌های ناصحیح و تضعیف شورای نگهبان صورت نپذیرد!