یادداشت: در کشاکش درگیری میان بنی‌امیه و بنی‌عباس، انقلابیون بنی‌عباس مانند «سفاح» و «منصور دوانیقی» سعی می‌کردند خود را طرفدار رسول خدا(ص) و اهل بیت(ع) معرفی کنند. در این میان، گاهی به سینه امام صادق(ع) مشت می‌زدند که بیا و با ما بیعت کن...
یک بار امام صادق(ع) به آنها فرمود: شما دعوا می‌کنید، می‌خواهید چه کاری انجام بدهید؟ گفتند: می‌خواهیم حکومت اسلامی راه بیندازیم! امام فرمود: شما که در فلان محل با بنی‌امیه جنگیدید و غنائمی به دست آوردید، می‌خواهید آن را چه کار کنید؟ منصور و سفاح که به همراه رجال و سردمداران مثلاً بنی‌عباس ایستاده بودند، کمی به یکدیگر نگاه کردند و گفتند: به فلان طریق خرج می‌کنیم. امام صادق(ع) فرمود: شبیه این اتفاق برای پیامبر(ص) افتاد، ایشان این‌طور خرج نکردند. بار دیگر سؤال فرمودند: اگر فلان جا درگیری شود و مثلاً عده‌ای اسیر شما شدند، چه کار می‌کنید؟ باز هم نگاهی به هم کردند و جواب‌هایی دادند که این کارها را انجام می‌دهیم. دوباره امام فرمود: شبیه همین ماجرا برای رسول خدا(ص) اتفاق افتاد؛ اما این‌طور(مثل جوابی که شما دادید) عمل نفرمودند. حضرت در ادامه مواردی از این قبیل پرسید و آنها جواب دادند و هر بار امام فرمود: اگر پیامبر(ص) بودند، این‌طور عمل نمی‌کردند! امام صادق(ع) با این پرسش‌ها می‌خواست به آنها بفهماند که شما باید مانند رسول خدا(ص) رفتار کنید؛ اما از اسلام و سیره رسول خدا(ص) چیزی نمی‌دانید؛ پس چه فرقی با بنی‌امیه دارید؟ به عبارتی شما گرفتار حب ریاست هستید و برای قدرت می‌جنگید نه برای برقراری حکومت اسلامی!
مسئله‌ای که برای امروز ما هم صادق است این است که باید از خود بپرسیم آنچه ائمه معصومین(ع) از ما می‌خواهند چیست؟ این است که باید ملاک و معیار ما در رفتارهای دینی، سیاسی، فردی و اجتماعی به عنوان یک مسلمان و یک مکتبی قرآن و سیره باشد. وظیفه ما تطبیق اعمال‌مان و نیات‌مان با سیره رسول گرامی اسلام(ص) است؛ ولی باید با دقت این الگوگیری انجام بپذیرد تا خدایی ناکرده همانند دشمنان اسلام از حقایق دین و سیره اهل بیت(ع) دور یا دچار انحراف نشویم. این مهم با نگاهی عالمانه و منصفانه و به دور از برداشت‌ها و نگاه‌های سیاسی باید صورت بگیرد؛ وگرنه رسیدن به مقصد را برای ما مشکل و حقایق دین را هم دچار انحراف می‌کند.