یادداشت: تروئیکای اروپایی که طرف اصلی برجام بعد از خروج آمریکا از توافق‌نامه هسته‌ای هستند، نه تنها تا به حال تعهدات خود را انجام نداده‌اند، بلکه در تازه‌ترین بیانیه مشترک خود به فکر احیای مکانیسم ماشه (ترسیم خود به خود تحریم‌های سازمان ملل) در برجام افتاده‌اند. کوتاه‌بینی است که تحلیل و ارزیابی خود را در رفتار کشورهای اروپایی در قبال کشورمان، منوط به برجام کنیم؛ بلکه برجام در تصور غربی‌ها مسیری است که به تسلیم جمهوری اسلامی ایران منجر می‌شود. کشورهایی همچون فرانسه، آمریکا، انگلیس و آلمان که با خوی استکباری صنعت هسته‌ای را در اختیار دارند، درصددند به هر قیمتی که شده اجازه دسترسی دیگر کشورها را به آن ندهند؛ زیرا صنعت هسته‌ای یک نوع قدرت برای کشور صاحب آن فناوری محسوب می‌شود. بنابراین واضح است که در مرحله اول باید ایران را از این علم فوق پیشرفته از طریق ترور دانشمندان و برجام محروم کنند و در مرحله بعدی با برجام‌های دیگر قدرت‌های بازدارنده دیگر جمهوری اسلامی را از بین ببرند. ابزار گستاخی اروپا و مصمم‌سازی آنها تنها به ضعف اقتصاد کشورمان بر می‌گردد. در حمله موشکی سپاه به پایگاه آمریکایی در عراق، آنها به این نتیجه رسیدند که تغییر در ایران به خیال خودشان تنها از طریق اقتصاد می‌تواند اتفاق بیفتد؛ لذا رفتار اروپایی‌ها در واقع کمک به آمریکا در مدیریت و تحمیل خواسته‌های خودشان به ایران اسلامی است. بنابراین فاصله غلبه بر دشمنی آمریکا و سه کشور اروپایی تنها یک مسیر است و آن، توجه به اقتصاد و نجات آن از تک محصولی است که آفت کشور و فرصتی برای غرب به شمار می‌آید. اگر دولت با همراهی بخش خصوصی با عزمی راسخ برای همیشه جلوی خام‌فروشی نفت را بگیرد و آن را به فرآورده‌های پتروشیمی تبدیل کند، سبب می‌شود نه تنها تحریم کارساز نشود، بلکه تحریم به عنوان یک فرصت مطرح شود. مذاکره و برجام مسیری است که طی شش سال آزموده شد. مهم‌ترین نتیجه برجام برای ملت ایران این بود که اولاً منطق و وفای به عهد در مرام کشورهای اروپایی هیچگونه جایگاهی ندارد و ثانیاً اروپای مستقل از آمریکا در عالم واقعیت به هیچ وجه موضوعیت ندارد. بنابراین آن‌طور که اشاره شد، دولت به جای اتکای به برجام و مذاکره، کافی است اقتصاد کشور را از تک محصولی نجات دهد. در واقع، شکوفاسازی اقتصاد ایران سبب بهینه شدن رفتار غرب با ایران خواهد شد.