یادداشت: ورود نفت‌کش‌های ایران به ونزوئلا به یک موج رسانه‌ای پرمخاطب در جهان تبدیل شده است، این حرکت مقتدرانه جمهوری اسلامی دارای ابعاد متعددی است که بیان آن می‌تواند ما را به شناخت بیشتر قدرت جمهوری اسلامی در ابعاد فراسرزمینی متوجه سازد.
نکات تحلیلی: ۱- چند ماه قبل از حرکت این نفت‌کش‌ها، مقام معظم رهبری در دیدار با فرماندهان سپاه (۱۰مهر ۹۸) خواهان توسعه جغرافیای مقاومت شدند و فرمودند: «نگاه وسیع جغرافیای مقاومت را از دست ندهید؛ این نگاه فرامرزی را از دست ندهید. قناعت نکنیم به منطقه‌ی خودمان. این حدیث از معصوم (ع) است که آن کسانی که در خانه نشستند تا به آن‌ها حمله بشود دچار ذلّت شدند. این جوری نباشد که یک چهاردیواری را انتخاب کنیم و دیگر کارمان به این نباشد که پشت این دیوار چه کسی است، چه تهدیدی وجود دارد. این نگاه وسیع فرامرزی، این امتداد عمق راهبردی گاهی اوقات از واجب‌ترین واجبات کشور هم لازم‌تر است.» 2- اعتبار یک قدرت زمانی معنا می‌یابد که بتواند از هم‌پیمانان خود در شرایط دشوار حمایت کند. سابقه جمهوری اسلامی نشان داده است که چتر حمایتی خود را همواره در حمایت از جبهه مقاومت گشوده است و در سخت‌ترین شرایط که حیات سیاسی آن کشورها هم آن‌ها را تنها نگذاشته است، نگاهی به مشکلات امنیتی کشورهای عراق، سوریه، یمن، فلسطین حاکی از این است که در ۸۰ درصد از موارد، تنها ایران حامی حاکمیت آن کشورها بوده و در این مسیر با تکلیف وارد شده است ولی با امید و توکل به خدا همین حمایت‌ها نتایج شیرینی را تاکنون به دنبال داشته است. 3- برخی از رسانه‌های بین‌المللی این حرکت ایران با آمریکا را یک دوئل استراتژیک برای مشخص شدن یک ابرقدرت نامیده‌اند و با توجه به شکست‌های آمریکا از ایران در ماه‌های گذشته این پیش‌بینی را هم کرده بودند که جمهوری اسلامی نفت‌کش‌های خود را به مقصد می‌رساند و آمریکا علی‌رغم تهدیدات نمی‌تواند کمترین تحرکی علیه ایران داشته باشد. این نگاه مثبت به قدرت جمهوری اسلامی ایران ناشی از واقعیت‌هایی است که قبلاً در روی زمین به اثبات رسیده است.
نکته راهبردی: در کنار این عملیات پیروزمندانه، جای خالی روایتگری مستند و حرفه‌ای با استفاده از رسانه‌های جدید احساس می‌شود. اگر ما در کنار کارکنان خدوم این نفت‌کش‌ها، گروه‌های مستندسازی داشتیم که هر روز تصاویر زنده از این پیروزی‌ها را به افکار عمومی نشان می‌دادند، ابعاد شیرین این موضوع و شکست دشمنان بیشتر عیان می‌شد.