یادداشت: تلاش براي آشوب افکني در کشور موضوعي نيست که تازگي داشته باشد. برای دشمنان ملت ایران تفاوتي نمي‌کند که بهانه اختلاف‌افکنی چه باشد! مهم آن است که آشوب و بلوا در خيابان‌هاي ایران شکل بگيرد و تصاوير آن را با آب‌وتاب رسانه‌ای کنند! در اين ميان برخي سیاسیون داخلي نيز چنين سودايي را در پس عناوین پرطمطراقي چون به رسميت شمردن اعتراضات مردمي، شنيدن صداي اعتراض ملت و ... دنبال می‌کنند. به‌عنوان نمونه محمود ميرلوحي عضو اصلاح‌طلب شوراي شهر تهران در يک مصاحبه پيرامون اصرار شوراي شهر تهران به تعيين محل تجمعات اعتراضي گفته است: «نبايد بيشتر از ۴۰ سال در برابر اين اصل قانون اساسي مقاومت شود، قانوني که به مردم اين حق را داده است. طبق همين اصل هم قرار نيست که مردم به خيابان بيايند که موافقت خودشان را اعلام کنند، قرار است مخالفت کنند، قرار است بيايند و با مقامات عالی‌رتبه مخالفت کنند. همين در تمام دنيا رايج است!»
نکات تحليلي: 1- حق اعتراض جزو حقوقي است که بايد براي تحقق آن فرآيندهايي قانوني تدوين کرد؛ اما آنچه تندروها به دنبال آن‌اند، نه تحقق حقوق مردم که فرصتي براي موج‌سواری بر خشونت و درگيري و پيشبرد اغراض سياسي خود است. اين موج‌سواری را در حوادث دی‌ماه 96 و آبان ماه 98 مي‌توان مشاهده نمود. درحالی‌که خاستگاه اعتراضات، مشکلات اقتصادي بود که تدابير دولت مورد حمايت اصلاح‌طلبان عامل ايجاد آن بود، اما اين جريان همه تلاش خود را براي مصادره اين ناآرامي‌ها نمود. 2- مهم‌ترین مسئله در ماجراي به رسميت شمردن اعتراضات مردمي، مسئله سطحي تعيين مکاني براي اعتراض نيست! مهم‌ترین مؤلفه، چگونگي قانونمندسازي، نظم‌پذیری و جلوگيري از کشاندن تجمعات به سمت خشونت و درگيري است که براي آن طرح و پيشنهاد مشخصي ارائه نشده است. به نظر مي‌رسد که مقدمات فراوان حقوقي، سياسي، امنيتي، فرهنگي و حتي رسانه‌اي براي اين موضوع بايد فراهم نمود که متأسفانه هنوز براي آن تدبيري صورت نگرفته است. بی‌شک هيچ نظام سياسي اجازه نمي‌دهد که حق اعتراض مردمي تبديل به فرصتي براي آشوب و بلوا در کشور شود. 3- حوادث گوناگون در کشورهای غربی نیز نشان می‌دهد که مدعيان دموکراسي نيز نتوانسته‌اند اين معضل را حل کنند و معمولاً اعتراضات به درگيري و خشونت و خسارات جبران‌ناپذیر ختم شده است.
نکته پایانی: هم‌زمانی اين اظهارات با تلاش چندين ماهه رسانه‌هاي بيگانه براي ايجاد آشوب جديد در کشور، نيازمند تأمل و دقت نظر است و هوشياري ملت و دغدغه‌مندان نظام را مي‌طلبد؛ بی‌شک اين اظهارات در اين موقع بدون هدف زده نمي‌شود. (نویسنده: مهدي سعيدي)