یادداشت: سیر افزایشی فشارهای اقتصادی و معیشتی به مردم عزیز ایران، امروز گزاره‌ای غیرقابل انکار در کشور است؛ اما نحوه تحلیل آن و بررسی علت یا علل مسائل اخیر کشور طبیعتاً اختلافی بوده و هر مسئول و جریان سیاسی دیگری را مقصر وضعیت به وجود آمده می‌داند. در این باره نکاتی مطرح است که مرور آنها می‌تواند مفید باشد:
نکات تحلیلی: 1ـ بررسی علت‌شناسی مسائل امروز ایران برای برون رفت از آنها مهم است؛ اما مهم‌تر از آن، این است که اگر تأمل در این حوزه همراه با دقت نظر نباشد و صرفاً با هدف مقصرتراشی باشد، نه تنها به مقصود حل مشکلات نائل نمی‌شود بلکه بر گره‌های بیشتر می‌افزاید. 2ـ یکی از این گره‌ها، افزایش بیشتر اختلافات جناحی و سیاسی است که اساساً باعث دلخوری بیشتر مردم می‌شود و در نهایت، اگر عزم و انسجامی برای حل مشکلات مشاهده نشود، مجال برای پیدایش معضل ثانویه‌ای فراهم می‌شود که تبعات و آثار سوء آن به مراتب بیشتر و عمیق‌تر از مشکلات اقتصادی خواهد بود و آن، سایش و کاهش سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی به دولت، مجلس، قوه قضائیه و به طور کلی به نظام اسلامی است. 3ـ این مقصد، همان هدف راهبردی چهل ساله دشمنان انقلاب و نظام دینی برآمده از آن است و تنها عاملی که می‌تواند زمینه‌ساز حل مشکلات باشد، پذیرش مسئولیت است. در این باره همه مسئولان در قوا و نهادهای مختلف با رویکردی انقلابی و شجاعانه مسئولیت اقدامات و تصمیمات خود را بپذیرند و از دادن آدرس غلط بپرهیزند، می‌توان به مرحله دوم رسید که به راه‌حل مشکلات فکر کردن و اجماع کردن است. 4ـ مردم امروز از دست مسئولی که با فرافکنی می‌خواهد مسئولیت را از روی دوش خود بردارد ناراحت هستند و بیشتر از آن، از تحلیل و تفسیر‌های افراد و جریان‌هایی که به دنبال صید ماهی مقصود سیاسی خود از آب‌گِل‌آلود شرایط کنونی کشور هستند و فرار به جلوی آنها نه تنها زمینه‌ساز سازش نخواهد بود؛ بلکه می‌تواند با نمایش تصویری برهم ریخته از داخل، دشمن را به محاسبه غلط بیندازد!
نکته راهبردی: امنیت ملی و سرمایه اعتماد عمومی نظام اسلامی نباید وجه‌المصالحه بازی‌های سیاسی افراد و جریان‌ها قرار گیرد. جمهوری اسلامی از این مرحله با اتکا به ظرفیت‌های داخلی عبور خواهد کرد، همان طور که در طول چهار دهه گذشته در پرتو صبر و ایستادن روی پای خود به جایگاه امروز رسیده است. این موضوع تنها منوط به یک شرط است و آن اینکه متحد و منسجم ذیل راهبری رهبر معظم انقلاب کار کنیم و فرافکنی نکنیم! (نویسنده: فتح‌الله پریشان)