یکى از احادیث متواترى که دانشمندان اسلامى آن را از پیامبر اسلام (ص) نقل کردهاند، حدیث شریف ثقلین است که متن آن چنین است: «من در میان شما دو میراث گرانبها و بزرگ مىگذارم: یکى کتاب خداوند و دیگرى عترت و اهل بیتم. تا شما به این دو تمسّک مىجویید هرگز گمراه نخواهید شد و آن دو هیچگاه از یکدیگر جدا نمىشوند تا در قیامت به من برسند.»
مدینه شهر پیامبر (ص) و حرم و روضه منوره آن حضرت و قبور چهار تن از ائمه اهلبیت (ع) و بسیارى از صحابه پاک آن حضرت است. مدینه شهر شهیدان بدر و احد و جنگ‌هاى صدر اسلام و شهر مجاهدت‌ها و فداکاری‌هاى مسلمانان نخستین است. از این جهت زیارت مدینه و روضه منوره مسجد پیامبر (ص) و ائمه بقیع (ع) و سایر زیارتگاه‌ها، اظهار وفادارى و ارادت و بیعت با صاحبان آن آثار است و تمامیت حج به آن بستگى دارد.
یکى از احادیث متواترى که دانشمندان اسلامى آن را از پیامبر اسلام (ص) نقل کردهاند، حدیث شریف ثقلین است که متن آن چنین است: «من در میان شما دو میراث گرانبها و بزرگ مىگذارم: یکى کتاب خداوند و دیگرى عترت و اهل بیتم. تا شما به این دو تمسّک مىجویید هرگز گمراه نخواهید شد و آن دو هیچگاه از یکدیگر جدا نمىشوند تا در قیامت به من برسند.»
در این حدیث شریف، عترت و اهل بیت پیامبر (ص) همانند قرآن مصون از گناه و اشتباه معرفى شده است و نجات و رستگارى امت در تمسک به قرآن و عترت است. مقصود از تمسک به اهل بیت (ع)، تمسک به علوم و احکام و تفسیر قرآن و سنت پیامبر (ص) و سایر معارف اسلامى است که از مسیر عترت و اهل بیت (ع) باشد. این در حالى است که پیامبر اسلام (ص) از اختلاف و انحراف و پراکندگى در امت، پس از خودش خبر مىدهد و از بین آن‌ها تنها یک گروه را اهل نجات معرفى مىکند.