«عبدالرضا فرجی راد» دیپلمات سابق و از حامیان برجام در یادداشتی با رنگ و لعاب دادن به تصویب FATF نوشته است: «بازگشت احتمالی آمریکا به برجام، شکست سیاست فشار حداکثری، وضعیت کنونی اقتصاد کشور و ضرورت برقراری مجدد مناسبات بانکی بین‌المللی موجب می‌شود که با خوش‌بینی بیشتر و بهتر نسبت به قبل، موضوع FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام بررسی شود». حامیان FATF تاکنون حداقل سه ادعا را درباره پیوستن ایران به این سازمان مطرح کرده‌اند. اولین ادعا این است که ایران با FATF همکاری نمی‌کند. این ادعا در حالی است که دولت آقای روحانی در سال‌های اخیر بیش از ۹۵ درصد دستورات این سازمان را اجرا کرده ولیکن این اقدامات نقد به‌هیچ‌عنوان گشایشی در تبادلات بانکی ایجاد نکرده است. دومین ادعای حامیان FATF این است که اگر ایران لوایح پالرمو و CFT را تصویب کند، از لیست سیاه FATF خارج می‌شود. این ادعا به‌هیچ‌عنوان صحت ندارد؛ چراکه پیش از ما، کره شمالی هم پالرمو را تصویب کرد و هم CFT، اما FATF این کشور را از لیست سیاه خارج نکرد و بهانه‌های جدیدی علاوه بر ۴۱ دستور سازمانی مطرح کرد و در مرحله جدید، وارد حوزه دفاعی و موشکی شد. کارشناسان و صاحب‌نظران معتقدند که حتی اگر ایران لوایح پالرمو و CFT را هم تأیید کند، باز هم FATF بهانه‌های جدید در حوزه‌های دیگر و ازجمله حوزه دفاعی و توان موشکی را مطرح خواهد کرد. بااین‌حال حامیان FATF اصرار دارند که ایران را به وضعیت کره شمالی در این پرونده دچار کنند. سومین ادعای حامیان FATF این است که اگر ایران به این سازمان بپیوندد، تمامی مشکلات اقتصادی کشور رفع می‌شود. این دقیقاً مشابه ادعا‌های این طیف در ماجرای برجام است. این در حالی است که پیش از این دولتمردان صراحتاً اذعان کردند که هیچ تضمینی وجود ندارد که با پیوستن به FATF مشکلات اقتصادی کشور رفع شود.