دولت آقای روحانی نه تنها درمدیریت و اجرای وظایف مدیریتی خود دچار تناقضات شدیدی است بلکه در اظهار نظر مسوولین نیز با تناقض های جدی رو به رو است. تناقض هایی که موجب تحیر و تعجب بینندگان و شنوندگان می شود.
آنچه آقای نوبخت در روزهای گذشته درباره تورم بیان داشت نشان می دهد دولت به مباحثی می اندیشد که هیچ سنخیتی با واقعیت های اقتصادی جامعه ایران ندارد لذا به نظر می رسد افکار عمومی اظهارات معاون رییس جمهور مبنی بر زیاد بودن پول در اختیار مردم و هجوم مردم به بازارها و انداختن تقصیر گرانی و تورم به گردن مردم را بیشتر به شوخی و طنز تا شنیدن یک راهکار از سوی یک مسوول دولتی می دانند!
متاسفانه مسولین دولت آقای روحانی در عمل نشان داده اند که درد مردم و مشکلات و مسائل اقتصادی موجود در جامعه را درک نمی کنند و هنوز به این باور نرسیده اند که زندگی مردم و تامین معیشت آنها نسبت به هشت سال گذشته به مراتب سخت تر و با تنگناهای بیشتری مواجه شده است.
وقتی مسولین دغدغه مشکلات مردم را ندارند طبیعتا دلیلی نیز برای پیدا کردن علل افزایش مشکلات که اتفاقا به شیوه مدیریت آنها مربوط می شود ندارند.
بنابراین در برابر انظار عمومی حاضر می شوند و مسائلی را بیان می کنند که موجب شگفتی هر شنونده ای که از نزدیک مدیریت اقتصادی دولت را دیده و با اقتصاد ایران آشنایی دارد می شود.
از مسولینی که تمام نگرانی و دغدغه آنها زندگی های اشرافی و توزیع رانت بین خودی هاست نمی توان انتظار درک مسائل و مشکلاتی چون افزایش تورم و کاهش شدید قدرت پول ملی و به تبع آن کاهش شدید قدرت خرید مردم را داشت، مشکلاتی که خود خالق آن بوده اند.
دولت مردان بهتر است براساس واقعیت ها نتیجه مدیریت خود را مشاهده کنند تا آن زمان در برابر مردم سخنانی را بیان کنند که با واقعیت ها سنخیت بیشتری داشته باشد.
اگر دولت صرفا به آمارهایی که بانک مرکزی و مرکز آمار ارائه می دهند نه آمارهای غیر رسمی که میزان تورم و فشار بیشتری را بر مردم را نشان می دهند مراجعه کنند درمی یابند که طی هشت سال گذشته با مدیریت خود بیش از 50 درصد سفره مردم را کوچک کرده و بخش زیادی از مردم را در حسرت خانه دار شدن نگاه داشته اند.
افزایش قیمت مسکن در دولت آقای روحانی موضوعی بدیهی است چرا که مسکن یکی از نیازهای اصلی همه انسانهاست که متاسفانه سیاست های دولت آقای روحانی این اولویت را به آرزویی دست نیافتنی تبدیل کرده است.
آقای نوبخت و سایر دولت مردان می توانند با بررسی و ارزیابی قیمت تمام خوراکی ها، مسکن، پوشاک، دلار وسکه به عنوان شاخص ارزیابی آمارها از زمانی که دولت آقای روحانی اداره امور را بر عهده گرفته با ارقام کنونی دریابند که همه کالاها حداقل ده برابر افزایش قیمت را تجربه کرده اند.
با اینکه رییس سازمان برنامه و بودجه ادعای پول زیاد در اختیار مردم و نبود کالا برای پاسخگویی به نیاز مردم را مطرح می کند، از سوی دیگر رییس جمهور می گوید بازارها مملو از کالاست و در این باره هیچ نگرانی وجود ندارد.
متاسفانه دولتی ها حتی در اظهارات خود دارای یک رویکرد واحد و مشترک نیستند. این مساله نشان می دهد مسایل و واقعیت های اقتصادی تا چه اندازه برای آنها بی اهمیت است، به عبارت دیگر دولتی ها برای توجیه مدیریت خود به هر دستاویزی چنگ می زنند اما غافل از اینکه از حال واقعی معیشت مردم خبردار باشند.
در هفته های اخیر آقای روحانی که آخرین ماه های ریاست جمهوری خود را طی می کند فعال تر از قبل در برابر دوربین ها ظاهر شده و با خبرنگاران جلسه مطبوعاتی برگزار می کند، در حالی که بهتر است از پرداختن به مسائل حاشیه ای دست برداشته و بدانند در پایان دولت، وقت مناسبی برای پاسخگویی نسبت به مدیریت خود است.
آقای روحانی باید به مردم بگوید در هشت سال گذشته درباره اقتصاد، اشتغال، تولید، مسکن، معیشت مردم، تورم، رشد اقتصادی و...چه کرده است؟ آیا به غیر از این است که تمام اقتصاد ما به بحث بی ثمر و پر ضرر برجام گره خورد و اقتصاد ایران در سایه ارتباط با آمریکا و اروپا از دست رفت؟
آیا رئیس جمهور به قول و وعده خود درباره ایجاد رونق عمل کرد که امروز آقای نوبخت از پول زیاد در اختیار مردم و تقاضای زیاد مردم گله می کند و بار مدیریت غلط خود را که منجر به افزایش تورم شده به مردم نسبت می دهد؟ آیا آقای نوبخت بابت اینکه رونقی برای مردم حاصل نشد بلکه مشکلات و گرفتاری های آن ها تشدید شد نباید از مردم عذرخواهی کند که دولت زندگی و معیشت آنها را به برجام گره زده است، آیا به جای پرداختن به بحث های حاشیه ای و ارائه تفسیر خود از قانون اساسی، ایراد بر مصوبات مجلس شورای اسلامی و خرده گرفتن بر شورای نگهبان بهتر نیست که دغدغه اقتصاد ومعیشت مردم را داشته باشند؟
متاسفانه مباحث مسولین دولتی و آنچه آقای روحانی و نوبخت دررابطه با اقتصاد و معیشت مردم عنوان می کنند بی توجه به فشارهایی است که بر مردم وارد می شود.