با مشخص شدن رئیس‌جمهور منتخب و زمینه‌سازی برای تشکیل دولت سیزدهم، یکی از نکات مهم و بنیادی این است که دولت آینده چه اولویتی را برای سروسامان دادن به وضعیت تولید، باید در دستور کارش قرار دهد. چهار سال آینده برای اقتصاد و تولید ایران بسیار حائز اهمیت است؛ چراکه در این سال‌ها تولید به دلیل عملکرد ضعیف مسئولین، تحریم‌های سنگین و بعدازآن شیوع کرونا، آسیب جدی دیده است. به دلیل شرایط خاص تولید و برای برون‌رفت از این وضعیت پیچیده و بغرنج، رهبر معظم انقلاب اسلامی در صحبت‌های نوروزی خود با مردم فرمودند: «چه دولت کنونی و چه دولت آینده، باید با حمایت‌های همه‌جانبه قانونی، دولتی و حکومتی، از تولید و رفع موانع آن همت کنند که امسال جهش تولید به معنی واقعی تحقق یابد. بر این اساس معظم له شعار سال ۱۴۰۰ را «تولید؛ پشتیبانی‌ها، مانع‌زدایی‌ها» نام‌گذاری کردند. سؤال اساسی در این برهه زمانی این است که دولت جدید چه اقداماتی را می‌خواهد در تحقق این شعار انجام دهد؟
نکات تحلیلی: مهم‌ترین اقدام عاجل و اساسی اصلاح امور تولید، اصلاح در وضعیت کسب‌وکار است. گزارش پایش محیط کسب‌وکار نشان می‌دهد که به ترتیب پنج مؤلفه «غیرقابل‌پیش‌بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات»، «بی‌ثباتی سیاست‌ها، قوانین و مقررات و رویه‌های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار»، «دشواری تأمین مالی از بانک‌ها»، «موانع در فرایندهای اداری و اخذ مجوزهای کسب‌وکار در دستگاه‌های اجرايي» و «فساد و سوءاستفاده افراد از مقام و موقعیت اداری در دستگاه‌های اجرایی» به‌عنوان نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور تحلیل می‌شود. برای حل هرکدام از این مؤلفه‌های اعلامی، باید یک سری اقدامات مناسب و معتبر در دستور کار دولتمردان قرار گیرد تا به‌نوعی رقابت‌پذیری اقتصادی صورت گیرد. برخی از راهکارها مثل تمرکززدایی، توزیع بیشتر قدرت، تسهیل و روان‌سازی امور اداری، ساده‌سازی و کم کردن فرآیندهای اخذ تأیید، کاهش مالیات‌های مرتبط با امر تولید، کاهش برخی از هزینه‌ها، تسهیل در واگذاری انشعابات همچون برق و آب، حمایت‌های قضایی و ... ازجمله آن‌هاست.
نکته راهبردی: آنچه در این فرایند مهم است، تغییر رویکرد و باور جهت شناسایی موانع تولید و سپس عزم جدی و انقلابی برای برطرف ساختن موانع است. اجرای متعهدانه به برخی اصلاحات باید صورت گیرد؛ در غیر این صورت همان روند سابق تکرار خواهد شد.