«محمدعلی وکیلی» نماینده اصلاح‌طلب مجلس دهم در پاسخ به این سؤال که اکنون حسن روحانی در کجا مشغول است؟ بیان کرد: «من پیش از اینکه دوران ریاست جمهوری او تمام شود، نوشته بودم به این دلیل که روحانی دارای شخصیتی گلخانه‌ای و متصل به قدرت است، در پایان دوران ریاست جمهوری خود فاقد هرگونه کارکرد مدنی خواهد بود». وکیلی افزود: «او نه عقبه اجتماعی دارد و نه یاران دل‌بسته‌ای و نه شخصیت صحنه‌ای و میدانی دارد؛ از همین رو تنهاترین سیاستمدار تاریخ کشورمان خواهد بود».
گزاره تحليل: در واكاوي شکست فاجعه‌بار دولت‌های يازدهم و دوازدهم، اكتفای صرف به تحليل شخصيت حسن روحاني، خطاي فاحش و حاشيه‌پردازي است. تنهايي و عزلت حسن روحاني بيشتر از آنكه محصول شخصيت وي باشد، محصول تفكر دل‌بسته و وابسته به غربِ او و جريان حامي‌اش است. بی‌تفاوتی به ظرفیت‌های عظیم داخلی و منطقه‌ای بر زمین مانده، بنا کردن همه وعده‌ها و شعارهای اقتصادی بر ستون برجام، دیو و دلبرسازی از رؤساي جمهور آمريكا، بی‌موضعی و بد‌موضعی در خیلی از رویدادهای اجتماعی و سیاسی داخلي، منطقه‌ای و بین‌المللی به دلیل ترس، خجالت و رودربایستی در مواضع انقلابی، شرطی کردن اقتصاد، دوقطبي‌سازی فضای سیاسی جامعه، قبیله گرایی جناحی و بده بستان‌های سیاسی، تفکر و مدیریت اشرافي، گلخانه‌ای و پشت‌میزنشینی، بی‌توجهی به طبقه متوسط در دولت روحانی، تا حدی که احساس فریب‌خوردگی در اين طبقه شکل گرفت؛ درک نادرست از طبقات آسیب‌پذیر شهری و حاشیه‌نشین و ناکامی در کنترل بیکاری و رشد سرسام‌آور قیمت‌ها، ازجمله دلايل مشهودي است كه حاصل تفكر يك جريان بود، نه‌فقط يك شخص و شخصيت و بی‌شک امثال جناب آقای وکیلی نیز در همین جریان ناامیدساز جای می‌گیرند.
نكته پاياني: تیر خلاص بر پیکره دولت در حال احتضار حسن روحاني با مديريت نابسامان، ناهماهنگ و ناكارآمد در كنترل كرونا اتفاق افتاد. در یک ماه پس از روي کار آمدن دولت سيزدهم، با واكسيناسيون ميليوني روزانه و ورود ميليوني واكسن به کشور، سؤال كليدي پرمعنا و بی‌جوابی در میان حاميان و جريانات پشت سر دولت سابق شکل گرفته است كه بارها و بارها با سهل‌گیری این بیماری، بی‌برنامگی در کنترل شیوع کرونا و تهیه واکسن برای عموم، موجب از دست رفتن تعداد بی‌شماری از هم‌وطنانمان طی دو سال اخیر شد. این در حالی است که تازه بخش کوچکی از تفاوت‌های مدیریت میدانی و گلخانه‌ای نمایان شده است و بی‌شک درد و رنجه‌ای تحمیل‌شده به ملت بزرگ ايران در دولت قبل، دامن جريان غرب‌گرای داخلی را خواهد گرفت و رسوایی بیشتر خواهد شد: واي بر حال گرفتاري كه دست روزگار دست او می‌گیرد و بر دست هجران می‌دهد.