انتخابات زودهنگام پارلمانی عراق در حالی پایان پذیرفت که میزان مشارکت ۴۱ درصد، یعنی حدود ۳ درصد بیشتر از انتخابات سال ۲۰۱۸ بود. نتایج اولیه انتخابات نشان می‌دهد که احزاب و گروه‌های وابسته به جریان مقتدی صدر که از مخالفان حضور نیروهای آمریکایی در عراق است، سهم بیشتری از کرسی‌های پارلمان را به خود اختصاص داده‌اند.
نکات تحلیلی: 1- ۱۶۷ حزب در انتخابات پارلمانی عراق رقابت داشتند و ۲5 ائتلاف حزبی در این انتخابات به رقابت پرداختند. از این میان، ۹ ائتلاف متعلق به شیعیان بود و ۱۶ ائتلاف تازه تأسیس بودند. سنی‌ها هم در قالب دو ائتلاف تقدم و عزم به رهبری محمد الحلبوسی، رئیس کنونی مجلس عراق و خمیس الخنجر، سیاستمدار و ثروتمند معروف عراقی در میدان رقابت حضور داشتند. در میان کردها هم تنها ائتلاف موجود، ائتلاف اتحادیه میهنی کردستان و جنبش تغییر (گوران) بود و حزب دمکرات کردستان به رهبری بارزانی رأساً و بدون ائتلاف در انتخابات شرکت داشت. 2- بااینکه حدود ۶۰ درصد از واجدین شرایطی که دارای کارت‌های انتخاباتی بیومتریک بلندمدت و کوتاه‌مدت بودند، در این انتخابات شرکت نکردند؛ اما با در نظر گرفتن شرایط خاصی که انتخابات در آن برگزار شد؛ ازجمله، تهدیدات گروه‌های تروریستی، مشکلات عدیده و انباشته اقتصادی، تحریم انتخابات توسط بخش بزرگی از جوانان و مداخلات خارجی برای کم‌رنگ کردن انتخابات، مشارکت ۴۱ درصدی مردم عراق در انتخابات، یک مشارکت «قابل‌قبول» و «منطقی» به نظر می‌رسد؛ لیکن این مشارکت نسبتاً پایین در حکومت دموکراتیک عراق که عمر زیادی از براندازی حکومت دیکتاتوری و خفقان صدامی نمی‌گذراند، یک «تلنگر جدی» برای دولتمردان عراقی است که توجه ویژه‌ای به علل و عوامل مؤثر در نارضایتی مردم که عمدتاً اقتصادی است و پیامدهای خود را در روندهای سیاسی نشان داده است، داشته باشند.
نکته راهبردی: بااینکه هیچ‌یک از جریان‌های سیاسی نتوانستند کرسی‌های لازم برای تشکیل فراکسیون بزرگ در پارلمان آتی را به دست آورند، لذا روند معرفی دولت جدید قدری دشوار و طولانی خواهد شد؛ اما نتیجه انتخابات اخیر عراق آثار و پیامدهای مهم داخلی، منطقه‌ای و حتی بین‌المللی خواهد داشت؛ پارلمان جدید که به‌زودی تشکیل خواهد شد، قرار است در خصوص مهم‌ترین موضوع سیاست خارجی عراق که منشأ بسیاری از مشکلات داخلی این کشور نیز به شمار می‌رود، تصمیم‌گیری کند و آن «تعیین وضعیت نیروهای آمریکایی» در عراق است.