نیروی دریایی سپاه در دریای عمان، ۱۷ ربیع‌الاول مصادف با سالروز میلاد رسول اکرم (ص)، اقدام به توقیف نفت‌کش متخلفی نمود که حامل نفت سرقت شده ایران بوده است. در حین عملیات توقیف این نفت‌کش، شناورهای نظامی آمریکا با پشتیبانی هوایی در یک اقدام غیرحرفه‌ای سعی در ممانعت نسبت به انتقال این نفت‌کش به آب‌های سرزمینی جمهوری اسلامی شدند. در این خصوص نکات حائز اهمیتی وجود دارد؛ 1- حضور هدفمند و متراکم آمریکائی‌ها در صحنه عملیات، تصرف با پشتیبانی هوایی و اطلاعاتی و احتمال پشتیبانی آنان از این سرقت دریایی را به یقین تبدیل می‌کند. 2- اخلال در صادرات نفت برای فشار بر ایران و امتیازگیری در مذاکرات می‌تواند بخشی از اهداف آمریکائی‌ها در این اقدام باشد. 3- تلاش برای جلوگیری از توقیف نفت‌کش توسط آمریکا می‌تواند با هدف سیادت دریایی و تفوق و برتری نظامی برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی و ضعیف نشان دادن ایران نیز طراحی شده باشد. 4- این نفت‌کش و خدمه آن متعلق به یک شرکت در آسیای غربی بوده و از اساس هیچ ارتباطی نمی‌تواند با مباحث مربوط به ونزوئلا داشته باشد، اما می‌تواند ارتباط دادن بی‌ربط آن در این مقطع با هدف تحریف و انحراف افکار عمومی صورت گرفته باشد.
گزاره تحلیلی: اصل توقیف نفت‌کش با نفت سرقت شده ایران مهم است، اما مهم‌تر از آن رویارویی مقتدرانه جمهوری اسلامی با آمریکائی‌ها و شکست دادن مفتضحانه آنان است که نباید اهمیت و پیامدهای آن در پس روایت‌ها، تشکیک‌ها و شائبه‌ها به حاشیه رود. این رویداد نشان داد که توان واقعی آمریکائی‌ها در صحنه عملیات نظامی در ذیل توان ادعایی آنان قرار دارد. درواقع قدرت نظامی آمریکائی‌ها فقط در سطح رسانه‌ای و تبلیغاتی اعتبار دارد و صرفاً ابزاری برای ایجاد عملیات روانی برای تأمین منافع نامشروع آنان در منطقه است. این رویداد جایگاه بین‌المللی ایران را به‌شدت ارتقا داده و بر عزت و غرور ملی ایرانیان می‌افزاید. در کنار آن، جایگاه قدرت امنیتی، نظامی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی را نشان داده و همه این‌ها می‌تواند پشتوانه دستگاه دیپلماسی برای افزایش قدرت چانه‌زنی در مذاکرات آتی شود. همچنین به توسعه صادرات محصولات نفتی در آینده کمک شایانی کرده و ریسک خرید نفت ایران را برای مشتریان کاهش می‌دهد.