مذاکره ایران با گروه ۱+۴ آغاز و دستور کار آن نیز این است که بر ضرورت انجام تعهدات اجرا نشده آمریکا و دیگر طرفین در برجام و لغو تحریم‌ها تاکید شود.
همچنین طی مصوبه‌ای نقاط ضعف و اشکالات مذاکرات وین مطرح و بر ضرورت رفع نقاط ضعف و اشکالات تاکید شده است. این بخش از مصوبه احتمالا براساس تحلیل کمیته مشترک دولت و مجلس نسبت به اشکالات مذاکرات وین یا براساس راهبرد اخیر رهبر انقلاب مبنی بر حذف تمامی تحریم ها و راستی آزمایی بوده است.
بنابراین در جریان مذاکرات آتی ایران با گروه مذکور اولا باید اشکالات مذاکرات وین برطرف شود ثانیا نقاط ضعفی که ما نتوانستیم از برجام بهره کافی ببریم مطرح و حل و فصل شود. برخی از کارشناسان بر این باورند که در جریان مذاکرات آتی ، ادامه مذاکرات وین قطعا خطا و اشتباه است. زیرا از چارچوب مذاکرات وین ایران به انتفاع اقتصادی نمی‌رسد.
این کارشناسان معتقدند که باید ایران در سیر مذاکرات آتی تغییر مسیر داده و با تاکید بر عبور از ساختار حقوقی مذاکرات وین باید انتفاع را در برابر اقدام قرار دهیم. مثلا لغو ۱۵۰۰ مورد تحریم، تغییر قانون یوترن یا صدور فلان بخشنامه مباحث حقوقی است. اما در مدل دوم مذاکره باید انتفاع ایران محور مذاکرات قرار گیرد. مثلا ایران بتواند نفت صادر کند، تراکنش بانکی در بانک‌های غربی انجام دهد و انتقال دلار به کشور صورت گیرد.
در این خصوص یکی از اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجه گفته که ایران در مذاکرات گذشته خود با گروه ۱+۴ در وین دستاوردی نداشته و مذاکرات را صرفا برای خرید زمان انجام داده است. وی گفته که لغو همه تحریم‌ها هم بدون ایجاد انتفاع اقتصادی الزاما به نفع ایران نیست.
به عنوان نمونه یکی از کارشناسان امور بانکی نسبت به لغو تحریم بانک خاورمیانه گفته که این بانک با هدف افشای اطلاعات اقدامات بانکی ایران برای دور زدن تحریم‌ها از سوی گروه ۱+۴ راه اندازی شده بود و رفع تحریم این بانک اصلا به صلاح ایران نبوده است.