ارزیابی عملکرد غربی‌ها در دور مقدماتی مذاکرات نشان می‌دهد، راهبرد آنها نه ارائه راهکارهای مشخص بلکه بازی مقصریابی و وقت‌کشی بوده و همواره ایران را متهم به وقت‌کشی کرده‌اند.
اما در حقیقت چه طرفی و به چه دلیلی از طولانی شدن مذاکرات سود می‌برد؟
ایران بدلیل دست‌یابی به توافق برای رفع تحریم‌ها که اقتصاد کشور را متاثر ساخته طبعا علاقه‌مند است که زودتر به توافق برای رفع تحریم‌ها برسد.
ایران بارها اعلام کرده حاضر است در قبال رفع تحریم‌ها به تعهداتش در برجام برگردد لذا دلیلی وجود ندارد که ایران بخواهد مذاکرات را فرسایشی کند.
اما آمریکا که قبلا بی‌تعهدی خود را با خروج غیرقانونی از برجام به اثبات رسانده، اکنون نیز حاضر نیست به تعهداتش ذیل برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ بازگردد.
معادله وین اگر با عینک انصاف دیده و با خط‌کش برجام اندازه‌گیری شود سریعا قابل حل است. پیچیدگی مذاکرات زمانی آغاز شد که غرب با اخذ امتیازات فرابرجامی، استیفای حقوق برجامی ایران را با مشکل مواجه کرد.