مقتدی صدر از تمام نمایندگان این جریان در پارلمان عراق خواسته که استعفای خود را بنویسند.او ظاهرا قصد دارد با استعفای جریانش از پارلمان عراق مثل همیشه نقش اپوزیسیون را بازی کند و به آینده نگاهی داشته باشد.در صورت پذیرفته شدن استعفا و خروج نمایندگان جریان صدر از پارلمان عراق دو سناریوی عمده برای وضعیت آینده پیش بینی می شود :1- اولین وضعیت آن است که همسو با جریان صدر ، نمایندگان ائتلاف های التقدم ( وابسته به حلبوسی) ، العزم (وابسته به خمیس خنجر ) و حزب دموکرات کردستان ( وابسته به بارزانی ) نیز استعفا کنند و مجلس منحل شود .این سناریو از این نظر بعید می نماید که مسعود بارزانی با کمک امارات نزدیک به ۲۰۰ میلیون دلار در انتخابات خرج کرده و برگزاری مجدد انتخابات پارلمانی به سود او و جریانش نیست .همچنین محمد الحلبوسی برای رسیدن به کرسی ریاست پارلمان حدود ۳۰۰ میلیون دلار هزینه کرده (عمدتا با کمک سعودی ) که بخشی از آن را به خمیس خنجر برای جلب حمایتش بابت ریاست مجلس داده و تمایل ندارد پارلمانی که ریاست آن را بر عهده دارد منحل شود در نتیجه این سناریو قدری دور از واقعیات موجود است .2-دومین وضعیت احتمالی آن است که مقتدی تصور می کند با استعفای جریانش در مقام اپوزیسیون قرار می گیرد و چارچوب هماهنگی گروه های شیعه نخست وزیر (احتمالا مالکی ) را معرفی می کند و از آن جا که مشکلات عراق ساختاری است و نخست وزیر نمی تواند در کوتاه مدت آن ها را رفع کند، بهترین موقعیت برای جریان صدر خواهد بود تا به خیابان آمده و از فرصت عصبانیت مردم نهایت استفاده را ببرد .ولی نکته مهم این جاست که بسیاری معتقدند اگر این بار گزینه چارچوب هماهنگی گروه های شیعه به نخست وزیری برسد، برخلاف دفعات گذشته بلافاصله با کمک ایران و چین تحولات اساسی در عراق ایجاد خواهد کرد و مانند دوره عادل عبدالمهدی عرصه را به جریانات خیابانی غرب گرا و جوکر نمی بازد .
منبع: روزنامه خراسان / علیرضا تقوی نیا