مساله پيشرفت و توسعه کشور و حرکت در مسير رفع مشکلات جامعه را ميتوان مهمترين اولويت کشور دانست که جهتگيري تمامي تلاشهاي مسئولين کشور را تعيين مينمايد. همه فعاليتها در عرصههاي مختلف، براي آن بايد باشد که گرهاي از مشکلات مردم بگشايد و يک گام کشور را به اهداف طرحريزي شده نزديک نمايد، وگرنه اقدامي خلاف ميثاق ملي و مصالح کشور خواهد بود. اما سوق دادن تمامي جهتگيريهاي کشور به سوي پيشرفت کشور و تجميع همه توانها و انرژيها براي تعالي جامعه نيازمند پيش فرضها و الزاماتي است که بدون آن چنين رسالت عظيمي به ثمر نخواهد رسيد.
اولين تجربه حاصل آمده در طول چهل سال ايستادگي، درک عمومي اين حقيقت است که پيشرفت کشور و تحقق آرمانها جز به حفظ و تقويت روحيه انقلابي در جامعه ممکن نخواهد بود. انقلابيگري يعني تسليم وضع موجود نشدن و براي تحقق آرمانهاي بزرگ الهي و انساني مجاهدت و تلاش کردن و منافع فردي را در راه آرمانها ناديده گرفتن. لذا بايد تلاش نمود تا روحيه انقلابيگري در کشور به مثابه يک ارزش قلمداد شود، سبک زندگي انقلابي در جامعه تبليغ گردد و امور اداره کشور در اختيار انقلابيون قرار گيرد!
مهم ترین پرسشی که پس از گذشت مدتی از وقوع هر انقلابی در اذهان انقلابیون آن ایجاد میشود، این است که انقلاب آنان چه دستاوردی برای شان به ارمغان آورده است؟ آیا آن نتایج بر اساس اهداف اصولی آن انقلاب بوده است یا نه؟ انقلاب اسلامی ایران نیز از این قاعده مستثنا نیست؛ بلکه طبیعی است که مردم ایران نیز از دستاوردهای انقلاب خود سؤال کنند. از اینجاست که تبیین دستاوردهای انقلاب، اهمیت و بلکه ضرورت مییابد؛ زیرا در صورت تبیین نکردن صحیح و دقیق آن و درنتیجه، ناآگاهی مردم، ممکن است این تلقی در ذهن آنان به وجود آید که این انقلاب هیچ ثمرهای نداشته است و باید کنار گذاشته شود؛ ازاینرو، ممکن است انقلاب، بهتدریج، به دست فراموشی سپرده شود یا دچار تغییرات ماهوی شده و درنهایت، بهکلی، نابود گردد. باتوجه به این مطلب، آشکار کردن دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران ضرورت مییابد. این مقاله در قالب دستاوردهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، علمی و فناوری و نظامی امنیتی نتایج حاصل از انقلاب اسلامی ایران را بیان می کند.
نکتهای قبل از پرداختن به دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران باید توجه داشت که مقولۀ دستاوردشناسی با مسئلۀ کارآمدی ارتباطی تنگاتنگ دارد. ازاینرو، شناخت دستاوردهای هر انقلابی نیازمند توجه به مفهوم کارآمدی آن است. کارآمدی، در تعریفی دقیق، عبارت است از: موفقیت در تحقق اهداف باتوجه به امکانات و موانع (فتحعلی، 1382: 7). بنابراین، میزان کارآمدی هر پدیدهای از جملۀ انقلاب، بر اساس سه شاخصۀ اهداف، امکانات و موانع روشن میشود. گفتنی است در تبیین دستاوردهای انقلاب اسلامی نیز باید به آن سه شاخصه توجه شود و با در نظر گرفتن هریک از ابعاد اصلی و فرعی، امکانات موجود، انواع موانع داخلی و خارجی و تهدیدها و دشمنیها علیه انقلاب اسلامی ایران به دستاوردشناسی این انقلاب پرداخت (نصری، 1389: 105 -106).
مهم ترین دستاوردهای سیاسی انقلاب اسلامی ایران به قرار زیر است:
رفع خفقان و سرنگونی نظام دیکتاتوری سلطنت پهلوی و جایگزین شدن نظام مردمسالار دینی، یکی از مهم ترین دستاوردهای سیاسی انقلاب اسلامی ایران بهشمار می رود. مردم ایران، به رهبری امامخمینی(ره) در 22بهمن 1357 توانستند رژیم سلطنتی پهلوی را، که برآمده از کودتای انگلیسی آمریکایی بود، و وابستگی، استبداد، فساد(سیاسی، اخلاقی، مالی)، ضدّیت با اسلام و بیکفایتی از جمله ویژگیهای بارز آن به شمار می رفت، ساقط کنند و نظامی مردمی مبتنی بر قوانین اسلامی، با رهبری ولی فقیه، بنا کنند (مصباحیزدی، 1388: 19؛ محمدی، 1390: 25-26؛ نصری، 1389: 107).
مطالب مرتبط |
افزایش بینش سیاسی مردم، یکی دیگر از دستاوردهای سیاسی انقلاب اسلامی است. یکی از اهداف سیاسی رژیم پهلوی، دور نگاه داشتن مردم ایران از مسائل و واقعیتهای جامعه بود و از این طریق می کوشیدند تا بینش سیاسی مردم تعمیق نیابد و در بیخبری بهسر برند. پس از انقلاب اسلامی، افزایش آگاهیها و تقویت بینش سیاسی مردم، با استفاده از ابزارهای گوناگون مانند مطبوعات و رسانه های گروهی، به عنوان اصلی مهم در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، کانون توجه واقع شد.
یکی دیگر از دستاوردهای سیاسی انقلاب اسلامی، آزادی سیاسی و مشارکت سیاسی مردم است. در رژیم پهلوی، مردم در عرصۀ تصمیمگیری کشور هیچ جایگاهی نداشتند؛ ازاینرو، مشارکت سیاسی، به معنای واقعی کلمه، وجود نداشت، ولی آنان پس از انقلاب اسلامی، در تعیین سرنوشت کشورشان سهیم شدند، بهطوری که در مدت بیش از سه دهه پس از پیروزی انقلاب، بهطور متوسط هر سال یک انتخابات در عرصۀ تصمیمگیری کشور برگزار شد که نشاندهندۀ مشارکت سیاسی گستردۀ مردم است (مصباحیزدی، 1388: 20؛ عیوضی و هراتی، 1390: 160).
استقلال در سیاست خارجی یکی دیگر از دستاوردهای سیاسی انقلاب اسلامی ایران است. در دوران پهلوی، در ساختار سیاسی ایران، بهدلیل نفوذ کشورهایی نظیر انگلستان و آمریکا، استقلال سیاسی وجود نداشت و سیاست خارجی کشور باتوجه به منافع کشورهای بیگانه تعریف میشد؛ اما پس از انقلاب، ایران اسلامی ضمن رهایی از نفوذ آمریکا و انگلیس، استقلال سیاسی خود را به دست آورد و سیاست خارجی خود را باتوجه به مصالح اسلامی و منافع ملی تعریف کرد (عیوضی و هراتی، همان).
تأثیر بر شکلگیری برخی جریانها و گروههای سیاسی و احیای نقش جنبشهای آزادیبخش یکی دیگر از دستاوردهای سیاسی انقلاب اسلامی ایران است. انقلاب اسلامی ایران، از یک سو، باعث موجودیت برخی گروهها و جریانهای سیاسی مانند حزبالله لبنان، امل اسلامی، جنبش جهاد اسلامی فلسطین، نهضت اجرای فقه جعفری پاکستان شد و از سوی دیگر، باعث خارج شدن برخی دیگر از گروهها و جریانها از حالت انفعال و رکود شد، مانند حرکت اسلامی در بیتالمقدس و الخلیل. با وقوع انقلاب اسلامی ایران، جنبشهای آزادیبخش در جهان و جوامع اسلامی جان تازهای گرفتند. پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، با تکیه بر ایدئولوژی اسلامی، باعث احیای بیداری اسلامی در جهان شد. جایگزین شدن اندیشههای اسلامی بهجای اندیشههای مادی همچون ناسیونالیسم و مارکسیسم و نیز در جنبشهای آزادیبخش اسلامی، از جملۀ مصادیق آن بیداری است (همان: 166 -169؛ محمدی، 1390: 28-36).
تأثیر بر راهبرد قدرتهای بزرگ، یکی دیگر از دستاوردهای انقلاب اسلامی است. انقلاب اسلامی در کشوری رخ داد که میبایست در برابر حرکتهای ضدغربی در منطقه واکنش نشان می داد؛ اما خود به کشوری ضدغربی تبدیل شد. از سوی دیگر، تأثیر انقلاب اسلامی بر جنبش های اسلامی موجود در جوامع اسلامی، تحت سلطۀ ابرقدرت های غرب و شرق و نیز طرح نظریههای جدید دربارۀ حکومت و سیاست، هر دو ابرقدرت(آمریکا و شوروی سابق) را برآن داشت تا برای حفظ منافع نامشروع خود در خاورمیانه (غرب آسیا)، انقلاب اسلامی را مهار کنند و آن را ازهرجهت محدود کنند (عیوضی و هراتی، 1390: 170-171؛ محمدی، 1390: 38-40).
پس از ساقط کردن رژیم پهلوی، انقلاب اسلامی ایران، تغییراتی در اقتصاد کشور ایجاد کرد. مقایسۀ میزان درآمدها و عملکردها در دورۀ پهلوی و جمهوری اسلامی، این تغییرات را روشن میکند. اگر شاخصههایی مانند افزایش جمعیت، کاهش تولید و صادرات نفت خام، کاهش ارزش دلار و افزایش تورم جهانی را هم زمان تجزیه و تحلیل کنیم، در می یابیم درآمدهای ارزی کشور پس از انقلاب اسلامی نسبت به دوران پهلوی، تا حدود یک پانزدهم کاهش حقیقی داشته است. همچنین، اگر به حوادث و رخدادهای پس از انقلاب اسلامی که در دوران پهلوی وجود نداشت و موانع بسیاری در راه تحول اقتصادی ایران پدید آمده بود نظر بیفکنیم، عمق فاجعه در کاهش درآمدهای دولت جمهوری اسلامی آشکارتر میشود. برخی از این موانع عبارت اند از:
1- خروج سرمایههای کشور به دست خاندان پهلوی به ارزش 35 میلیارد دلار
2- ورشکستگی نظام بانکی کشور به سبب خروج ارز در حدود 6/1 میلیارد دلار به دست عناصر معروف
3- مسدود کردن حدود 20 میلیارد دلار از اموال و داراییهای ایران در اروپا و آمریکا
4- باقی ماندن بدهیهای نظام پهلوی
5- تحریم و محاصرۀ اقتصادی دشمنان
6- خسارات مستقیم و غیرمستقیم حدود هزار میلیارد دلار به کشور به سبب جنگ تحمیلی (نصری، 1389: 154- 164).
جمهوری اسلامی ایران با وجود کمتر شدن درآمدهای آن و نیز موانع زیادی که با آن ها روبه رو بوده، در توسعه و عمران کشور کارنامۀ قابل قبولی برجای گذاشته است. این ادعا با مقایسۀ کارنامۀ اقتصادی رژیم پهلوی با نظام جمهوری اسلامی ایران بیشتر آشکار می شود. در دوران پهلوی بیشتر جمعیت 35 میلیونی کشور، که در روستاها زندگی میکردند، از حداقل های امکانات رفاهی محروم بوده اند؛ حتی شهرها نیز در زمینۀ خدمات عمومی و رفاهی دچار محرومیت بودند (همان: 165).
در دوران پهلوی، ایران بزرگترین واردکنندۀ مواد غذایی بهشمار میرفت؛ بهطوریکه، پنیر از دانمارک، تخم مرغ از اسرائیل، گوشت از استرالیا، گندم از آمریکا، مرغ از فرانسه، سیبزمینی و پیاز از پاکستان و... وارد میشد؛ از اینرو، کشور تنها برای 33 روز قادر بود غذای مورد نیاز را در داخل تهیه کند، ولی با پیروزی انقلاب اسلامی، تحول چشمگیری در کشاورزی کشور به وجود آمد؛ بهگونهای که، ضمن خودکفایی در بیشتر محصولات کشاورزی، تنها کمتر از پنج درصد مواد غذایی مورد نیاز از خارج از کشور وارد میشود؛ از اینرو، کشور در حال حاضر میتواند غذای بیش از سیصد روز را در داخل تهیه کند. در برخی اقلام کشاورزی نیز جمهوری اسلامی ایران در ردیف صادرکنندگان قرار گرفته است (همان: 167-168؛ ملکوتیان، 1391: 42).
ایران در دوران پهلوی کمترین سطح فناوری و صنعت را داشت. در حقیقت، تمام هویت صنعت ایران را صنایع مونتاژی تشکیل می داد که تحت نظر مستشاران خارجی، و با ناتوانی ملی و تکنولوژیکی همراه بود. پس از انقلاب اسلامی، با اتکا به توان داخلی، ضمن اتخاذ سیاست خودکفایی و بومیسازی در صنایع کشور، تولیدات صنایع نیز بهصورت چشمگیری افزایش یافت (خبرگزاری فارس، 14/11/1392؛ نصری، 1389: 168).
وضعیت بهداشت و درمان در دوران پهلوی بهگونهای بود که برای مداوای سرماخوردگی، از فلیپین، هند، پاکستان و بنگلادش پزشک به ایران آورده میشد؛ اما پس از انقلاب اسلامی در زمینۀ بهداشت و درمان، تحولات چشمگیری رخ داد. درحال حاضر، نه تنها سفر به خارج از ایران برای درمان به کمترین حدّ خود رسیده است، بلکه این امر معکوس شده است و سالیانه نزدیک به 30 هزار نفر، از سراسر دنیا، برای درمان به ایران سفر میکنند. در جدول زیر به گوشهای از تحولات عرصۀ بهداشت و درمان اشاره شده است (نصری، 1389: 178-179).
درمجموع از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون با وجود تمام موانعی که جمهوری اسلامی ایران در زمینۀ اقتصادی، با آن روبه رو بوده است، بهویژه جنگ تحمیلی و تحریمهای ظالمانۀ آمریکا و اروپا، نظام جمهوری اسلامی ایران توانسته است با صبوری، همراهی و همت مردم کشور به پیشرفتهای چشمگیری دست یابد؛ بهگونهای که، به عرصههایی از قبیل کشاورزی، صنعتی، علمی، خدماتی، درمانی و... ، که در دورۀ پهلوی سیر نزولی و وابستگی خود را می پیمود، سیر صعودی بخشید و به تدریج، با خودکفایی و خوداتکایی، اقتصاد وارداتی صِرف دورۀ پهلوی را به اقتصادی مولد و مقاوم تبدیل کرد.
مهم ترین دستاوردهای فرهنگی انقلاب اسلامی ایران عبارت اند از:
نفی مظاهر فرهنگی غرب و مقابله با تهاجم فرهنگی از دستاوردهای فرهنگی انقلاب اسلامی ایران است. در دروان پهلوی، بر پایۀ محوریت نگرش غربی، از یک سو، ارزشهای اسلامی نفی و، از سوی دیگر، معیارها و ارزشهای غربی در عرصۀ فرهنگی حکم فرما شد؛ به طوری که هنر، ادبیات، سینما، تئاتر، رادیو و تلویزیون، مطبوعات، کتاب، سیستم آموزش کشور، مدارس، دبیرستانها و دانشگاهها، همه تحت سیطرۀ فرهنگ غرب درآمد؛ اما با وقوع انقلاب اسلامی، از یک سو، مظاهر فرهنگی غرب از جامعه نفی شد و از سوی دیگر، با تعمیم خودباوری فرهنگی و گسترش شعائر دینی، زمینه برای تقویت پایههای ایمانی مردم فراهم شد.
ارتقای جایگاه زن در اجتماع و خانواده، یکی دیگر از دستاوردهای فرهنگی انقلاب اسلامی ایران است. هویت زن اسلامی در دوران پهلوی، به دلیل سیطرۀ خودباختگی فرهنگی و رواج ارزشهای غربی، تهدید شد؛ بهگونهای که، بهجای سوق دادن زنان به سوی فعالیتهای اجتماعی سودمند، فرهنگ برهنگی و بیعفتی در میان آنان گسترش یافت، اما پس از انقلاب اسلامی این سیاست، که در تعارض با فرهنگ اصیل اسلامی بود، کنار گذاشته شد و زن ایرانی در جایگاه واقعی خود قرار گرفت؛ بهطوری که، زن در کنار وظیفۀ همسری و مادری خود، در فعالیتهای اجتماعی نیز، با رعایت حجاب اسلامی، شرکت میکند.
ایجاد روحیۀ خودباوری و «ما میتوانیم» یکی دیگر از دستاوردهای فرهنگی انقلاب اسلامی است. در دوران پهلوی، بهدلیل بزرگنمایی جهان غرب در نظر مردم ایران، نوعی خودباختگی و ضعف در جامعه حکم فرما بود و نوعی فرهنگ وابستگی به غرب در اذهان عمومی ایجاد شد، اما به برکت انقلاب اسلامی، روح خودباوری و خوداتکایی در بین افراد جامعه دمیده شد.
گسترش فرهنگ مردمسالاری دینی در جهان، یکی دیگر از دستاوردهای فرهنگی انقلاب اسلامی است. انقلاب اسلامی با ایجاد نظام جمهوری اسلامی ضمن نفی اسلام متحجر و قشرگرا، بر تفکر جدایی دین از سیاست نیز خط بطلان کشید. درواقع، نظام نوینی ایجاد کرد که مشروعیت آن بر پایۀ حاکمیت الهی و ارزشهای اسلامی و مقبولیت آن بر اساس ارادۀ مردمی است.
گسترش فرهنگ استقلالخواهی و استکبارستیزی، یکی دیگر از دستاوردهای فرهنگی انقلاب اسلامی ایران است. مردم ایران با الهام از آموزهای اسلامی همچون: «وَلَقَد بَعَثنا فی کلِّ أُمَّۀ رَسولًا أَنِ اعبُدُوا اللَّهَ وَاجتَنِبُوا الطّاغوتَ» (نحل: 36)، شعار نه شرقی و نه غربی سردادند و خواستار آزادی ایران از نفوذ و دخالت طاغوتها و قدرت های خارجی شدند.... (عیوضی و هراتی، 1390: 161-165).
درمجموع، دربارۀ دستاوردهای فرهنگی انقلاب اسلامی میتوان گفت که با وقوع انقلاب در ایران، تغییر و تحول اساسی در ساختار فرهنگی ایران در سه سطح: هدف، برنامه و عملکرد به وجود آمد. در سطح هدف، انقلاب اسلامی اسلام گرایی را جایگزین اسلامزدایی رژیم پهلوی کرد. در سطح برنامه نیز انقلاب اسلامی، باستانگرایی، فرقهگرایی و غربگرایی را که از مهم ترین برنامههای فرهنگی رژیم پهلوی به شمار می رفت به استقلال فرهنگی، تبادل فرهنگی و توسعۀ فرهنگی تبدیل کرد. در سطح عملکرد نیز انقلاب اسلامی، گسترش ارزشهای اسلامی ملی و هویتبخشی را جایگزین ابتذال و هویتزدایی رژیم پهلوی کرد (نصری، 1389: 218).
در هر کشوری علم و فناوری یکی از مهم ترین مؤلفههای قدرت ملی محسوب میشود؛ درواقع، نسبت عرصۀ تولید علم و فناوری با دیگر عرصهها بهگونهای است که زمینهساز پیشرفت و افزایش قدرت در دیگر عرصههای ملی اعم از نظامی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی میگردد. ازاینرو، امام خامنه ای (دام ظله) به کرات بر لزوم تکیه بر علم و جنبش نرمافزاری تأکید میفرماید.
... دانش مایۀ اقتدار است؛ ثروت آفرین است؛ قدرت نظامی آفرین است؛ قدرت سیاسی آفرین است. یک روایتی هست که میفرماید: «العِلمُ سُلطَانٌ» علم قدرت است: «من وَجَدَهُ صَالَ بِهِ وَ مَن لَم یجدهُ صیلَ عَلَیهِ». [ابنابیالحدید، 1404: ج20: 319]؛ یعنی مسئله دو طرف دارد: اگر علم داشتید، میتوانید سخن برتر را بگویید، دست برتر را داشته باشید. «صَالَ» یعنی این، اگر نداشتید حالت میانه ندارد؛ «صیل علیه». پس کسی که علم دارد، او دست برتر را بر روی شما خواهد داشت؛ در مقدرات شما دخالت میکند، در سرنوشت شما دخالت میکند. (امامخامنهای(دام ظله) 13/ 11/ 1388).
مهم ترین دستاوردهای علمی و فناوری انقلاب اسلامی عبارت اند از:
باتوجه به چنین دیدگاهی نسبت به علم، پس از انقلاب اسلامی برای جبران عقبماندگیهای علمی ادوار گذشته، بهویژه دوران پهلوی، سرمایهگذاریهای چشمگیری در عرصۀ آموزش و پژوهش صورت گرفت و با وجود محدودیتها و مشکلات داخلی و خارجی، بهویژه تحریمهای دشمنان انقلاب اسلامی، پیشرفتهای درخور نگرش و شگرفی در ایجاد و توسعۀ زیرساختهای عرصۀ دانش به دست آمد؛ برای نمونه، در نتیجۀ توجه نظام به دانش، تعداد مدارس کشور از 47 هزار واحد قبل از انقلاب، به بیش از 194 هزار واحد افزایش یافت. تعداد مراکز آموزش عالی و دانشگاهی نیز از 15 واحد دولتی در قبل از انقلاب به حدود دو هزار و هفتصد واحد دولتی و غیردولتی افزایش یافت. تعداد دانشجویان نیز از 175 هزار نفر در قبل از انقلاب به بیش از 4 میلیون نفر پس از انقلاب اسلامی افزایش یافت؛ درنتیجه، میزان باسوادی از 47 درصد در قبل از انقلاب، به بیش از 90 درصد در حال حاضر رسید. تعداد مدال در المپیادهای جهانی نیز که قبل از انقلاب صفر بود پس از انقلاب اسلامی به بیش از پانصد عدد رسید. تعداد اختراعات ثبت شده از عدد صفر در قبل از انقلاب، به بیش از 26 هزار اختراع پس از انقلاب رسید (نصری، 1389: 182؛ ملکوتیان، 1391: 42- 43؛ باشگاه خبرنگاران جوان، 8/ 1/ 1393).
به برکت آزادی و خودباوری حاصل از انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی ایران با حضور فعال در عرصههای علمی، توانست در بسیاری از علوم و فناوریهای سطح اول روز جهان، پیشرفتهای چشمگیر به دست آورد و ضمن درخشیدن پژوهشگران و دانشمندان ایران در میان پژوهشگران و دانشمندان ممتاز دنیا، رتبههای بالای تک رقمی و دورقمی را نیز در جهان، منطقه و در میان کشورهای اسلامی کسب کرد. دانش و فناوری هسته ای لیزر، بایو و نانو تکنولوژی، میکرو الکترونیک، دانش فنی استفاده از پلیمرهای گیاهی، دانش ساخت روبات، دانش ژنتیک و شبیه سازی(تولید نخستین موش و گوسفند شبیهسازی شده) و... از جملۀ افتخارات انقلاب اسلامی ایران در جهان است (افشون، 1387: 11؛ خبرگزاری فارس، 14/ 11/ 92).
جمهوری اسلامی ایران در عرصۀ دانش و فناوری اتمی که بسیار در صنعت انرژیهای پاک، کشاورزی، پزشکی، داروسازی و... فواید دارد، توانست به شکل بومی به فناوری و دانش کامل چرخۀ سوخت اتمی دست یابد و در کنار پنج کشور برتر دنیا در این فناوری قرار گیرد. در عرصۀ دانش روباتیک نیز با کسب موفقیتهای جهانی در مسابقات روباتیک در کنار هشت کشور اول روبوکاپ دنیا قرار گرفت (افشون، همان). در عرصۀ فناوری هوا فضا، که در دوران پهلوی هیچ توانمندی ای نداشتیم، سال های پس از انقلاب اسلامی سازمان صنایع هوا فضا تأسیس شد و تاکنون چندین ماهواره به فضا پرتاب کرده است. جمهوری اسلامی ایران از معدود کشورهایی است که فناوری ساخت ماهواره، فناوری پرتاب ماهواره و تکنولوژی ساخت ایستگاه دریافت تصاویر ماهواره، پرتاب موفقیتآمیز موجود زنده به فضا را دارد (نصری، 1389: 170-171).
مبتنی بر دادههای اسکوپوس[1]، جمهوری اسلامی ایران با تولید 1190 مدرک در رشتۀ سلولهای بنیادی، رتبۀ 28 جهان و مقام دوم منطقه را به دست آورده است. در حوزۀ هوا فضا نیز جایگاه 19 تولید علم را در جهان و مقام نخست را در بین کشورهای اسلامی و منطقه در کارنامۀ خود دارد. جمهوری اسلامی ایران با تولید 470 مدرک در حوزۀ بیوتکنولوژی رتبۀ 23 جهان و رتبۀ نخست در میان کشورهای اسلامی را به خود اختصاص داده است. در رشتۀ شیمی نیز با تولید 4 هزار و 473 مقاله در سال 2012 رتبۀ 13 تولید علم در جهان و رتبۀ اول منطقه را کسب کرده است. (پایگاه خبری علمی، آموزشی و سلامت، 4/ 1/ 1393؛ پایگاه استنادی علوم جهان اسلام(ISC)، بیتا). در حوزۀ نانو نیز تا مارس ۲۰۱۵ جمهوری اسلامی ایران با انتشار ۴ هزار و ۶۶۱ مقاله، رتبۀ پانزدهم دنیا را دارد. (مشرق، 5/2/1394؛ پایگاه استنادی علوم جهان اسلام(ISC)، بیتا).
سهم جمهوری اسلامی ایران از تولید علم دنیا طی پانزده سال گذشته، بر اساس مدارک علمی ثبت شده در پایگاههای استنادی آی. اس. آی[2] و اسکوپوس تا 1 اردیبهشت 1394، رشد چشمگیری داشته است. سهم تولید علم جمهوری اسلامی ایران از سال 2000 تا 2014 دارای سیر صعودی می باشد؛ بهگونهای که هم اکنون جمهوری اسلامی ایران تولید کنندۀ یک و نیم درصد از علم دنیاست. باتوجه به دادههای پایگاه اسکوپوس، در سالهای 2000 تا 2014 رتبۀ بینالمللی تولید علم جمهوری اسلامی ایران از 48 به 16 ارتقا یافته است. همچنین باتوجه به مدارک نمایه شده در پایگاه آی. اس. آی، جایگاه ایران از رتبۀ 49 در نخستین سال بررسی شده به رتبۀ 21 در واپسین سال بررسی ارتقا پیدا کرده است. جمهوری اسلامی ایرن در سال ۲۰۱۴ به نسبت سال ۲۰۱۳، از لحاظ رشد علمی در دنیا، مقام چهارم را به خود اختصاص داده و در سال ۲۰۱۴ نیز در جایگاه ۱۶ کمیت تولید علم جهان قرار داشته است. در حال حاضر، از نظر تولید علم، جمهوری اسلامی ایران از یک جایگاه رفیع بینالمللی برخوردار است و دومین قدرت علمی در بین کشورهای عضو جنبش عدمتعهد میباشد. همچنین، در طی سالهای متمادی برترین کشور علمی در بین کشورهای عضو اوپک بوده است. هماکنون، جمهوری اسلامی ایران با کسب رتبۀ نخست تولید علم در بین کشورهای منطقۀ خاورمیانه و نیز رتبۀ اول در بین 57 کشور اسلامی، سرآمد منطقه و جهان اسلام است (پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC)، اردیبهشت 1394؛ همان، 12/ 10/ 1394).
مهم ترین دستاوردهای نظامی امنیتی انقلاب اسلامی ایران عبارت اند از:
امنیت از نیازهای ضروری برای پیشرفت و تعالی هر جامعه است؛ درواقع، ایجاد نیروهای مسلح در هر جامعه ای برای حفاظت و حراست از امنیت و منافع ملی آن کشور است. در دوران پهلوی، نیروهای مسلح ایران نهتنها دراین باره ناکارآمد بودند، بلکه در خدمت منافع بیگانگان قرار داشتند. در آن دوران، هدف اصلی نیروهای مسلح، حفاظت از منافع غرب در منطقه آنهم با نیرو، تجهیزات و درآمدهای نفتی ایران بود، و حتی حضورشان در پیمان های نظامی، مانند پیمان سنتو[3]، در آن راستا بوده است؛ ولی با پیروزی انقلاب اسلامی و فروپاشی پیمان سنتو و انحلال «دکترین دو ستونی نیکسون» (ستون نظامی ایران و ستون اقتصادی عربستان)، امروز نیروهای مسلح در ارتش، سپاه پاسداران و بسیج مردمی، حافظ اسلام و منافع ملی هستند که نمونۀ آشکار آن حماسۀ «دفاع مقدس» است.
در دوران پهلوی، مستشاران و فرماندهان آمریکایی و انگلیسی نیروهای مسلح ایران را فرماندهی و هدایت می کردند. آنان با بهرهگیری ازاین نیروها در پی تأمین منافع غرب بودند و ضمن داشتن «مصونیت قضایی» و دریافت حقوق و مزایای بسیار، خسارت اقتصادی فراوانی به ایران وارد میکردند؛ ولی با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، تحول عظیمی در فرماندهی نیروهای مسلح ایران اسلامی به وجود آمد، بهگونهای که با خروج افسران و مستشاران بیگانه از نیروهای مسلح ایران، اشخاص شایستهای همچون: حاج ابراهیم همت، مهدی باکری، مهدی زینالدین، احمد کاظمی، صیاد شیرازی، عباس بابایی و... فرمانده شدند.
نیروهای مسلح در دوران پهلوی، توانمندی داخلی چشمگیری نداشتند و به طور کامل وابسته به تجهیزات غربی بودند. در آن زمان برای حفظ منافع دولت های غربی در منطقه، بخش عمدهای از درآمدهای دولت به بخش نظامی اختصاص مییافت؛ اما پس از انقلاب اسلامی، با از بین رفتن روحیۀ حقارت و خودکم بینی، روحیۀ ابتکار و خلاقیت در کارکنان و متخصصان نیروهای مسلح به وجود آمد. جمهوری اسلامی ایران با تلاش جوانان با ایمان و سرشار از استعداد، توانست ضمن فاصله گرفتن از وابستگی دوران پهلوی، در بخشهای گوناگون تجهیزات نظامی به تولیدات چشمگیری دست یابد و حتی در عرصۀ صادرات تسلیحات نظامی در دنیا جایگاه مناسبی به دستآورد، از آن جمله است: ساخت انواع بمبها و موشکهای مدرن(بالستیک با برد حدود 3 هزار کیلومتر، کروز، ضدهوایی، دریایی، میانبرد و کوتاهبرد، لیزری و هوشمند، اژدر حوت)، ساخت انواع هواپیما(آموزشی(درنا، پرستو)، جنگی(صاعقه)، بدون سرنشین)، و تعمیرات اساسی هواپیماها، ساخت بالگردهای نظامی و پشتیبانی، ساخت انواع رادارهای فوق پیشرفته(رادار ملی)، ساخت زیردریایی، ساخت ناو و ناوشکن(جماران)، ساخت قایقهای فوق پیشرفتۀ پرنده با سرعت بالا و امکان شلیک و رادارگریز، ساخت انواع تانک، نفربر، سلاحهای ضدتانک، ساخت تجهیزات پیشرفتۀ جنگ الکترونیک و سایبری، تنها گوشهای از دستاوردهای تسلیحاتی بومی جمهوری اسلامی ایران میباشد.
به طور کلی، می توان عملکرد نیروهای مسلح در دوران پهلوی را در این سه مورد خلاصه کرد: 1- از دست دادن سرزمین و عزت ایران 2- دخالت نظامی در دیگر کشورها برای منافع غرب 3- سرکوب و کشتار ملت ایران برای تحکیم رژیم پهلوی. با انقلاب اسلامی تحولی شگرف در عملکرد نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران به وجود آمد؛ بهگونهای که، با وجود جنگ تحمیلی هشت سالۀ تمام عیار عراق و حمایت همه جانبۀ تسلیحاتی، اطلاعاتی، نیرویی، مالی و تبلیغاتی غرب و شرق و ارتجاع عرب علیه جمهوری اسلامی ایران، نهتنها یک وجب از خاک کشور جدا نشد، بلکه با شکست دشمن متجاوز، او را به پرداخت خسارات وارد شده مجبور کرد. هم اکنون جمهوری اسلامی ایران به چنان اقتداری دستیافته است که ضمن بازدارندگی در مقابل تهاجم نظامی دشمنان، به کشورهایی که در جبهۀ مقاومت علیه استکبار جهانی آمریکایی صهیونیستی قرار دارند، کمکهای نظامی و مستشاری می دهد. (نصری، 1389: 186-217؛ مؤسسۀ فرهنگی قدر ولایت، 1382: 331-368؛ ملکوتیان، 1391: 43؛ خبرگزاری فارس، همان).
در این مقاله دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران در عرصههای گوناگون سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، علمی و فناوری و نظامی امنیتی تبیین گردید. مهم ترین نتیجۀ مقالۀ پیش رو این است که انقلاب اسلامی ایران باتوجه به وجود موانعی که برخی از آنها میراث دوران گذشته، بهویژه دورۀ پهلوی، بوده و برخی دیگر نیز خارجی بوده و به دست قدرتهای استکباری به وجود آمده، و نیز با توجه به امکانات محدودی که در اختیار داشته است، توانست مبتنی بر آموزههای اسلامی و تکیه بر توان داخلی، پیشرفتهای چشمگیری را در عرصههای گوناگون سیاسی(نظام مردم سالار دینی، استقلال سیاسی و...)، اقتصادی(حرکت در مسیر اقتصاد اسلامی، توسعۀ صنایع و بومی سازی، خودکفایی در برخی عرصهها و..)، فرهنگی(آزادی فرهنگی در چهارچوب اسلام، گسترش فرهنگ استکبار ستیزی و...)، علمی و فناوری(هستهای، لیزر، پزشکی و...) و نظامی امنیتی(ایجاد اقتدار، ساخت انواع موشکهای بالستیک، ناوشکن، هواپیما و...) به دست آورد.
برخی از مهمترین نکات قابل تأمل در مورد انقلاب اسلامی:
همانگونه که گفته شد، برای درک بهتر و قضاوت دقیقتر در مورد دستاوردهای انقلاب اسلامی، باید سایر جنبههای کار نیز مورد توجه قرار گیرد، برخی از مهمترین آنها عبارتند از:
دستاوردهای مورداشاره در شرایطی حاصل شده است که جمعیت ایران که در ابتدای انقلاب اسلامی حدود 38 میلیون نفر بود، پس از انقلاب به سرعت افزایش یافت و اکنون بدون وجود مشکل جدی و اساسی در خصوص تأمین مایحتاج آنها، به بیش از 80 میلیون نفر رسیده است.
با بروز انقلاب و توسعه و گسترش راهها و وسایل ارتباطی، طبیعتاً سطح آگاهی عمومی مردم بهشدت افزایش یافت و البته به شکل تقریباً یکباره و روزافزون، بر دامنه انتظارات و توقعات عمومی برای دستیاابی به شرایط بهتر، زندگی راحتتر و برخورداری از تسهیلات و امکانات بیشتر افزوده شد.
برخلاف شرایط پس از انقلاب که همواره برای صدور نفت و یا در مورد قیمت آن با سنگاندازی دشمنان مواجه بودهایم، جریان صدور نفت در قبل از انقلاب اسلامی بدون هرگونه مانع و توقفی به طور مستمر جریان داشته و تقریباً در تمام دوران حکومت پهلوی دوم، درآمد نفتی کشور چند برابر شرایط پس از انقلاب بود.
با توجه به اینکه گاهی توسط برخی از افراد جامعه، فعالیتهای شهرسازی و رفرمهای شهری کشورهای حوزه خلیج فارس با دستاوردهای عظیم و کاملاً بومی ایران اسلامی مورد مقایسه قرار میگیرد، ذکر این موضوع ضروری است که برتری درآمد نفتی در مورد اکثر کشورهای عرب حوزه خلیج فارس (نسبت به ایران) نیز مصداق داشته و دارد، بهطوری که هماکنون درآمد نفتی کشوزی مانند؛ عربستان نسبت به جمعیت ایران 4 برابر و درآمد نفتی امارات نیز در قیاس با جمعیت ایران بیش از 16 برابر است.
حکوت پهلوی دوم با هیچگونه تهدید و فشار و بحران سیاسی، اقتصادی و امنیتی مثل 8 سال جنگ تحمیلی که بخش عمدهای از بودجه کشور را به خود اختصاص داده بود، یا تخریب و ترور مواجه نبود.
از آنجا که تقریباً تمام اقدامات صورت گرفته در طول انقلاب اسلامی به شکل جهشی و با سرعت فوقالعاده و پرشتاب صورت گرفته است و توانسته در بسیار امور مانند توسعه مخابراتی یا گسترش راههای ارتباطی یا رساندن آب بهداشتی، برق و گاز به روستاها، جایگاه ایران در بین کشورها را از قعر جدول خارج و در ردیف 10 تا 20 کشور اول جهان قرار دهد، لذا نمیتوان این نتایج را یک روال عادی و معمولی تلقی کرد.
در عینحال برخی از دستاوردها مثل دستیابی به چرخه کامل دانش هستهای، شبیه سازی، سلولهای بنیادین، نانو، تولید و پرتاب ماهواره، داروسازی و یا پیشرفت بینظیر صنایع نظامی، پدیدهای جدید و نوینی هستند که یا در گذشته ایران مطلقاً جایگاهی نداشتهاند و یا در حد بسیار جزئی مطرح بودند.
کلام آخر اینکه؛ شآن مردم فهیم و ایثارگر ایران اسلامی بهمراتب بیش از آن چیزی است که تاکنون کسب شده است اما به دلایل مختلف داخلی و خارجی، هنوز آرمانهای انقلاب به شکل کامل و مطلوب محقق نشده است.
کتابنامه
قرآن کریم.
ابنابیالحدید، عبدالحمیدبنهبة الله(1404 ق). شرح نهج البلاغة لابنابیالحدید، بهتصحیح محمدابوالفضل ابراهیم، قم، مکتبهة آیتالله مرعشینجفی.
افشون، مهرداد(1387). «ایران امروز: دفتر دستاوردهای انقلاب (دستاوردهای علمی و صنعتی سیسالۀ انقلاب اسلامی)»، زمانه، ش77، بهمن، ص10-18.
امام خامنهای، بیانات در دیدار با وزیر علوم و استادان دانشگاه تهران، 13/ 11/ 1388.
باشگاه خبرنگاران جوان، «دستاوردهای انقلاب اسلامی؛ از فرهنگ و اقتصاد تا پیشرفت های نظامی»، دسترسی در: http: //www. yjc. ir/fa /print /4789096، 8 / 1 / 1393.
پایگاه استنادی علوم جهان اسلام(ISI)، «رشد جایگاه بین المللی علم ایران در پانزده سال اخیر»، دسترسی در: http: //www. isc. gov. ir/Shownews. aspx?lan=fa &n_code=836، اردیبهشت 1394.
پایگاه خبری علمی، آموزشی و سلامت، «رتبههایی که ایران در پنج فناوری کسب کرد»، دسترسی در: http: //www. migna. ir/vdcgwx9x. ak9wu4prra. html، 4 / 1 / 1393.
خبرگزاری فارس، «دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران از دیروز تا امروز»، دسترسی در: http: //www. farsnews. com، 14 / 11 / 1392.
خبرگزاری مشرق، «جدیدترین رتبه ایران در فناوری نانو +جدول»، دسترسی در: http: //www. mashreghnews. ir/fa/print/409187، 5 / 2 / 1394.
عیوضی، محمدرحیم و محمدجواد هراتی(1390). درآمدی تحلیلی بر انقلاب اسلامی ایران، قم، معارف.
فتحعلی، محمود(1382). مباحثی در باب کارآمدی، قم، مؤسسۀ آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره).
محمدی، منوچهر(1390). انقلاب اسلامی در بوتۀ آزمون: جنگ نرم بیستساله و فتنۀ 88، تهران، مؤسسۀ فرهنگی دانش و اندیشۀ معاصر.
مصباح یزدی، محمدتقی(1388). انقلاب اسلامی جهشی در تحولات سیاسی تاریخ، قم، مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
ملکوتیان، مصطفی(1391). «نقد و نظر: نتایج و دستاوردهای انقلاب اسلامی در 34 سال گذشته»، کیهان فرهنگی، ش313-314-315، دی، بهمن و اسفند، ص40-43.
مؤسسۀ فرهنگی قدر ولایت(1382). دستاوردهای انقلاب اسلامی با نگرشی بر دیدگاههای امام خمینی و رهبر معظم انقلاب اسلامی، تهران، مؤسسۀ فرهنگی قدر ولایت.
نصری، محسن(1389). ایران؛ دیروز، امروز، فردا، قم، معارف.
نظرپور، مهدی(1389). آشنایی با قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، قم، معارف.
منبع:حوزه