«کامران ندری» عضو پژوهشکده پولی و بانکی در گفتوگو با «بصیرت»: انتظار میرود برای تحقق شعار سال دارندگان سرمایههای بزرگ که بیشتر دولتی و حاکمیتی هستند وارد کار شوند و این امر را به سرانجام روشنی برسانند.
«کامران ندری» عضو پژوهشکده پولی و بانکی در گفتوگو با «بصیرت» در پاسخ به این سوال که «از نظر شما کدام الزامات برای تحقق شعار سال یعنی سرمایهگذاری مردم در امر تولید باید در دستور کار دولتمردان و مسئولین قرار بگیرد؟» گفت: «به این سوال باید از منظر دانش اقتصادی و الزامات در سایر بخشها مثل سیاست خارجی پاسخ داده شود بدین معنا که یکی از الزامات تحقق این شعار یعنی سرمایهگذاری برای تولید عدم تاثیرات سیاست خارجی بر فضای اقتصادی برای ایجاد ثبات در عرصه اقتصاد است.»
وی در این باره خاطر نشان کرد: «با توجه به پیوستگیهایی که اقتصاد و سیاست در دنیای امروز دارند نمیتوان این موضوع را فقط به علم اقتصاد ارتباط داد هر چند مساله اقتصادی است؛ پس سرمایهگذاری در تولید الزامات قابل توجهی دارد که بخشی از آن در شرایط فعلی اقتصادی است.»
ندری در ادامه بحث تاکید کرد: «جدای از این موضوع که ثبات در عرصه سیاست خارجی و رفع تحریمها به سرمایهگذاری داخلی و خارجی کمک میکند باید به این موضوع توجه داشته باشیم در بخش اقتصادی باید از ساختار توزیع رانت و ساختارهای معیوب و فاسدی که متاسفانه ضد تولید هستند و در طی دهههای گذشته شکل گرفته و به تدریج بزرگ شدهاند عبور کنیم.»
عضو پژوهشکده پولی و بانکی خاطر نشان کرد: «اصولا ساختار رانتی مبتنی بر تقابل با بخش تولید است. اقتصاد رانتی اقتصادی بسته است که مانع توسعه ارتباطات اقتصادی و تجاری میشود. مانع تولید با کیفیت و رقابت در عرصه تولید کالا، کالایی که قابلیت رقابت با مشابه خود را داشته باشد میشود در این شرایط نمیتوان انتظار داشت عرصهای برای رشد و بالندگی اقتصاد و تولید ایجاد شود پس باید به سرعت از ساختارهای معیوب فاسد دور شد.»
کامران ندری کارشناس و تحلیلگر اقتصادی تاکید کرد: «برای سرمایهگذاری در تولید باید به عوامل ساختاری به عنوان عوامل بسیار کلیدی و موثری بر تولید توجه کرد از این رو مسئله تولید، رشد اقتصادی و سرمایهگذاری را میتوان از زاویه اقتصادی مورد بررسی قرار داد، زیرا وجود ساختارهای منفعتجویانه و رانت طلبانهای که در کشور به وجود آمده از مهمترین موانع سرمایهگذاری به شمار میرود.»
وی در این باره تصریح نمود: «با توجه به اینکه مردم سرمایههای کلانی ندارند و سرمایه آنها سرمایههای خُردی است که برای از دست نرفتن ارزش پول ملی به سراغ خرید داراییهای با ارزش میروند انتظار میرود برای تحقق شعار سال دارندگان سرمایههای بزرگ که بیشتر دولتی و حاکمیتی هستند وارد کار شوند و این امر را به سرانجام روشنی برسانند.»
کارشناس و تحلیلگر اقتصادی تاکید کرد: «مردم عادی به دلیل نداشتن سرمایههای کلان، پولهای خُرد خود را برای عقب نیفتادن از تورم بالا به طلا و ارز یا جایگزینهای با ارزش تبدیل میکنند لذا نمیتوان بدون دادن اطمینان به مردم توقع داشت آنها سرمایههایشان را به فعالیتهای تولیدی که حاشیه امن سودی به آنها تعلق نمیگیرد هدایت کنند، آن هم در شرایطی که تورم حاد وجود دارد بنابراین اصلاحات در راستای سرمایهگذاری در تولید باید از سوی نهادهای دولتی و حاکمیتی آغاز شود.»
ندری افزود: «نباید از مردمی که سرمایههای بسیار کمی دارند توقع داشت بدون دادن تضمین سرمایه خود را به دست دولت برای سرمایهگذاری در تولید بدهند، زیرا به صورت طبیعی هرگاه مردم نسبت به آینده احساس نگرانی داشته باشند و شاهد تورمهای بالا در اقتصاد باشند به سمت داراییهایی میروند که زیان نکنند و ارزش ریال آنها حفظ شود.»
عضو پژوهشکده پولی و بانکی خاطر نشان کرد: «متاسفانه واقعیتهای تاریخی در اقتصاد ایران نشان داده سرمایهگذاری در خرید و فروش ارز و طلا یا زمین و مسکن منجر به حفظ پول و سود آن شده است پس به طور تاریخی تولید برنده نبوده، زیرا دولت سنگ بنای رشد و سود در تولید را نگذاشته بلکه برنده سوداگران بودهاند.»
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق گفت: «متاسفانه همانگونه که گفته شد مهمترین مانع تولید و سرمایهگذاری، اقتصاد رانتی رفاقتی است. تا زمانی که این ساختار در کشور وجود داشته باشد و برخی شرکتهای وابسته به دولت و حاکمیت برای تولید بیشتر تلاش نکنند و از مدار دریافت رانت و بهرهمندی از مزایای منابع ارزان قیمت که پایه بقای آنهاست خارج نشوند نمیتوان امیدوار به فراهمسازی الزامات تحقق شعار سال بود.»