ظرافت‌های ترویج نماز

رهبر معظم انقلاب اسلامی، در نیمه مهر امسال پیامی به سی‌ودومین اجلاس سراسری نماز دادند که در آن، ضمن اشاره به نقش پدران و مادران و سپس معلمان در التزام به نماز، بر استفاده از ابزار‌های نوین و مشوق‌ها برای آموزش نماز و ترویج آن تأکید کرده‌اند: «دستگاه‌های تبلیغ دین و رجال دینی و سپس همه متدینین این را تکلیف حتمی خود بشمارند و از ابزار‌های نوین و مشوق‌ها برای آموزش نماز و ترویج نماز و تبیین ظرافت‌های پرمعنی در نماز و سرانجام نیاز دنیوی و اخروی هر فرد مسلمان به نماز بهره‌گیری کنند.»

آموزش مورد اشاره رهبر معظم انقلاب حتماً و قطعاً باید واجد ویژگی‌ها و مختصاتی باشد که علایق و سلایق نسل نوجوان و جوان امروز را پشتیبانی کند. نظام دین اسلام بر اساس رابطه با خدواند متعال بنا گذاشته‌شده است که این رابطه در اولویت اول و با تنیده شدن به امور اجتماعی، حقوق فردی و اجتماع، ابعاد جذابی را در ایجاد یک معنویت اجتماعی در طول تاریخ خود به نمایش می‌گذارد؛ اما امروز دشمنان خدا و راه ایصال به خداوند متعال دنبال زدودن این جذابیت‌ها از دین و غیرعقلایی نمایش دادن رفتار دینی هستند. اما نماز امری الهی و آسمانی است که لازم است به هنگام آموزش و ترویج آن برای زمینی‌ها به گونه‌ای تبیین شود. در واقع، یکی از مسائل مهمی که سبب انس با نماز می‌شود، لذت بردن از عبادت است. کسی که از نماز لذت نمی‌برد، نمی‌تواند با نماز انس بگیرد. اگر این اتفاق با تلفیق روش‌های نوین آموزشی و مباحث روان شناختی گره بخورد، امید است نماز یکی از برنامه‌های عملی و ضروری اسلام برای رابطه با خداوند متعال برای نسل امروز جلوه کند. هدف از نماز رابطه انسان با خداوند متعال است، نماز ستون دین است و مثالش همانند تیرک و ستون خیمه است که چنانچه محکم و استوار باشد، میخ‌ها و طناب‌های اطراف آن پا بر جا خواهد بود؛ ولی اگر ستون سُست یا کج باشد، میخ‌ها و طناب‌های اطراف آن نمی‌تواند پا برجا باشد. بنابراین، اگر فلسفه نماز به مثابه امری برای نزدیک‌سازی انسان به خدا به عنوان مبنا و مقصد و منبع خیر و سعادت در نزد نسل جوان امروز متجلی شود، حتما با انتخاب آزاد و عقلایی نماز به عنوان رفتاری عقلایی و الهی هم انسان و هم جامعه متعالی‌می‌شود. این موضوع زمانی به وقوع می‌پیوندد که گستره و فرهنگ نماز به یک فرهنگ‌عمومی و فراگیر مبدل شود. تحقق این مهم نیازمند همکاری و همیاری همگان است؛ از مسئولان نهاد‌ها و سازمان‌های آموزشی و حاکمیتی تا خانواده و گروه همسالان و معلمان و رسانه و روایت غالب در فضای حقیقی و مجازی زیست ایرانی.