طنز تلخ

پایگاه بصیرت / سیدفخرالدین موسوی

یادداشت: انتخابات ۷ اسفند ماه ۱۳۹۴؛ روزی که در تاریخ ایران عزیز ماندگار شد و حضور پرشمار مردم در انتخابات این روز، بار دیگر وحدت ملی ایرانیان را به رخ جهانیان کشید و مظهری از مردم‌سالاری دینی و بلوغ سیاسی مردم ایران را به نمایش گذاشت؛ چنانچه تخمین‌های اولیه از حضور هفتاد درصدی ملت بزرگ ایران در پای صندوق‌های رأی خبر می‌دهد. اما فارغ از این مباحث، روز گذشته موضوعی در رسانه‌ها مطرح شد که می‌توان آن را طنز تلخی دانست و آن، درخواست سران فتنه برای صندوق سیّار و حضور یکی دیگر از سران فتنه در حسینیه جماران برای رأی دادن بود؛ اگرچه گفته می‌شود یکی از این دو، با وجود درخواست صندوق درنهایت رأی نداده است و به نظر می‌رسد با این شگرد می‌خواسته پیامی به پس‌مانده‌های فتنه داده باشد، مشارکت این افراد در انتخابات تمام ادعای پیشین آنها مبنی بر غیرقابل اعتماد بودن و سالم نبودن سازوکار انتخابات در ایران را زیر سؤال می‌برد و همه دروغ‌های سران فتنه ۸۸ را برملا می‌کند، اما از سویی طنز تلخی است که نشان می‌دهد، اینها چگونه با ادعای دروغین، لجاجت و دعوت به اغتشاش پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ در برخی خیابان‌های تهران، کشور را دچار آشوب کردند و در حالی که جمهوری اسلامی در اوج اقتدار بود و طرف‌های غربی پیام‌های محرمانه را برای تهران می‌فرستادند، چگونه زمینه‌سازی کردند که دشمن دوباره امیدوار شود و تحریم‌های پی‌درپی علیه جمهوری اسلامی ایران وضع کند. انتخابات روز گذشته را می‌توان افزون بر حماسه و پیروزی بزرگ ملت ایران، روز رسوایی و برملا شدن حقیقت فتنه ۸۸ نیز نام نهاد؛ فتنه‌ای که نه‌تنها درد رأی مردم نداشت، بلکه ناشی از قدرت‌طلبی، خودشیفتگی و لجاجت فتنه‌گران بود. البته پرواضح است که مردم با بصیرت ایران بر این امر واقف بودند و حماسه‌ای چون ۹ دی را خلق کردند، اما اهمیت رأی دیروز سران فتنه، اذعان آنها به سلامت انتخابات در ایران است.