در میان بحث‌های فراوان درباره موضوع FATF و پیامدهای آن که عده‌ای آن را تا حد موضوع مبارزه با فساد و پولشویی ساده و مخالفان پیوستن به کارگروه مالی را متهم به حمایت از فساد اقتصادی کردند و [...]
یادداشت: در میان بحث‌های فراوان درباره موضوع FATF و پیامدهای آن که عده‌ای آن را
تا حد موضوع مبارزه با فساد و پولشویی ساده و مخالفان پیوستن به کارگروه
مالی را متهم به حمایت از فساد اقتصادی کردند و در مقابل عده‌ای دیگر نتیجه
قطعی آن را خودتحریمی و محدود شدن نهادها و شخصیت‌های انقلابی که در لیست
تحریم‌های به اصطلاح بین‌المللی هستند دانسته و در اثبات این موضوع بحث
عدم ارائه خدمات بانک‌های سپه و ملت به قرارگاه خاتم‌الانبیاء(ص) و کنار
گذاشتن این قرارگاه از فعالیت در حوزه صنعت نفت را شاهد مثال آوردند، با یک
رویکرد و اتفاق تکراری نیز روبه‌رو شدیم! و آن تکرار دوباره سناریوی
«تقصیر قبلی‌هاست» که روزنامه‌های زنجیره‌ای آن را منتشر کردند، چنانچه
روزنامه آفتاب یزد «عضویت در FATF پیشنهاد دولت احمدی نژاد بود» و روزنامه
شرق نیز «FATF میراث کیست؟» را تیتر یک کردند. جدای از اینکه این تیترها
چقدر صحت دارد و جدای از چگونگی نحوه عملکرد دولت قبل که نقد و بررسی آن
نیازمند نوشتارهای دیگر است، این موضوع حائز اهمیت است که دولت و رسانه‌های
نزدیک به دولت تا کی قرار است از قبول مسئولیت نسبت به اتفاقات کشور شانه
خالی کنند؟
دولت یازدهم اکنون در ماه‌های پایانی قرار دارد و به زودی
باید جای خود را به دولت دوازدهم بدهد؛ اما همچنان علاقه دارد و درباره هر
اتفاق کوچک و بزرگی پای مسئولان دولت‌های قبلی را به میان بکشد! موضوعی که
اگرچه در ماه‌های اول و حتی تا نیمه عمر دولت می‌توانست مفید باشد و فشار
انتقادات به دولت را کاهش دهد؛ اما اکنون پس از گذشت بیش از سه سال از عمر
دولت تدبیر و امید طرح چنین مسائلی، افکار عمومی را به این نتیجه خواهد
رساند که دولتی‌ها به جای پاسخگویی و مسئولیت‌پذیری در پی فرافکنی هستند.