رئیس‌جمهور ابتدای هفته جاری برنامه بودجه سال 1397 را تقدیم مجلس شورای اسلامی کرد، اقدامی که از سوی رؤسای سابق جمهور ایران اسلامی در دولت‌های پیشین و خود وی در مقام رئیس دولت یازدهم و دوازدهم هر سال تکرار شده است؛ اما تقدیم بودجه سال آینده به هیئت‌رئیسه مجلس در هفته جاری یک تفاوت عمده و مهم با همه سال‌های پیش داشت[...]
یادداشت: رئیس‌جمهور
ابتدای هفته جاری برنامه بودجه سال 1397 را تقدیم مجلس شورای اسلامی کرد،
اقدامی که از سوی رؤسای سابق جمهور ایران اسلامی در دولت‌های پیشین و خود
وی در مقام رئیس دولت یازدهم و دوازدهم هر سال تکرار شده است؛ اما تقدیم
بودجه سال آینده به هیئت‌رئیسه مجلس در هفته جاری یک تفاوت عمده و مهم با
همه سال‌های پیش داشت. حال این تفاوت چیست و تأثیرات آن چه خواهد بود؟
تفاوتی
که نباید در میان بندهای مختلف برنامه بودجه، در میزان اعتبارات اختصاص
داده شده و در میان سخنان رئیس‌جمهور و... به دنبال آن بود؛ بلکه برای
یافتن آن باید از مجلس شورای اسلامی و جلسه علنی بیرون آمد و به میان مردم
رفت؛ چرا که این تغییر عبارت است از ورود افکار عمومی و نظارت همگانی مردم
بر این برنامه مهم و سرنوشت‌ساز کشور که به لطف گسترش فضای مجازی و رسانه
عمومی محقق شده است و مردم در شبکه‌های اجتماعی درباره تک‌تک بودجه‌های
اختصاص داده شده برای بخش‌های گوناگون کشور، افزایش یا کاهش اعتبار یک بخش،
اختصاص به یک قسمت و محروم‌سازی بخشی دیگر سؤال می‌کنند و مطالبه دارند.
مردم حالا به بند بند این سند دسترسی داشته و میزان اعتبارات دریافتی یک
نهاد، سازمان و... را با میزان کارایی و خروجی آنها مقایسه می‌کنند؛ مردم
برای‌شان سؤال‌برانگیز و تعجب‌آور است که چرا بودجه‌های جاری دولت رو به
افزایش و بودجه‌های عمرانی کشور رو به کاهش است! مردم شعارهای انتخاباتی
کاهش تکیه بودجه کشور به نفت را دنبال می‌کنند تا مشخص شود آیا در
بودجه‌ریزی 97 به آن عمل شده است یا نه؟ و پرسش‌های فراوان دیگر که می‌توان
آن را یک گام بلند در حوزه نظارت و شفافیت در کشور دانست؛ شفافیتی که
می‌تواند به پاسخگویی دستگاه‌های مختلف و نظارت مردم بر عملکرد مسئولان
منجر شود. بی‌تردید این امر نتایج مطلوبی را برای کشور در پی خواهد داشت.