رحمانیان، مدیرمسئول روزنامه «شرق» ماه پیش در مصاحبه با «دهباشی» کارگردان فیلم تبلیغاتی آقای روحانی در سال 92 که امروز به یکی از منتقدان شناخته شده او بدل شده است[...]
یادداشت: رحمانیان،
مدیرمسئول روزنامه «شرق» ماه پیش در مصاحبه با «دهباشی» کارگردان فیلم
تبلیغاتی آقای روحانی در سال 92 که امروز به یکی از منتقدان شناخته شده او
بدل شده است، در پاسخ به این پرسش که «آیا شما قبول ندارید بخش قابل توجه
توقع ایجاد شده از توافق هسته‌ای در جامعه از طریق رسانه‌های حامی دولت
ایجاد شد؟»، با اعتراف به اینکه نگاه به مذاکره با آمریکا مثبت نبود و باید
درباره نتایج مذاکره با این کشور مبالغه می‌شد تا در جامعه پذیرفته شود،
تصریح می‌کند: «این مبالغه‌ها باید می‌شد به این خاطر که فضا خیلی فضای
تنگ و ترشی بود، دولت باید در حقیقت این موضوع را قدری بزک می‌کرد که
بتواند حرفش را به کرسی بنشاند.» پرسش و پاسخی که هیچ بعید نیست چند سال
آینده و در مصاحبه‌ای مشابه درباره این روزها و تیترهای اردیبهشت سال 97
روزنامه‌های اصلاح‌طلب در زمینه اهمیت مذاکره با اروپا و وجود داشتن این
امکان که می‌توان بدون آمریکا و با اتکا به اروپا برجام را ادامه داد،
تکرار شود. این روزها شاهد تیترهای پر تعداد و درشت این رسانه‌ها و قلم به
دستان جریان نزدیک به دولت در ستایش اروپا و مبالغه درباره تأثیرگذاری
اروپا هستیم! تیترهایی، چون «با اروپا، برجام برجا می‌ماند»، «عزم جدی
اروپا برای حفظ برجام»؛ «موگرینی: در برجام می‌مانیم»؛ «خروج مزاحم از
برجام»؛ «بازگشت اروپا به اقتدار»؛ «اولین قرارداد پس از خروج آمریکا،
پیشگامی انگلیس»؛ «برجام بدون آمریکا» و... یا یادداشت‌های متعددی که همه
از لزوم اعتماد به اروپا برای حفظ برجام و در تأیید قدرت اروپا برای حفظ
برجام بدون آمریکا سخن می‌رانند؛ اما در این میان، این پرسش مطرح می‌شود که
آیا می‌توان به تحلیل‌های این رسانه‌ها اعتماد کرد؟ آیا بار دیگر شاهد بزک
و مبالغه درباره قدرت اروپا از سوی این رسانه‌ها برای نیل به اهداف سیاسی
خاص در داخل نیستیم؟ پاسخ روشن است...