سیاست خارجی امریکا در جنگ تحمیلی علیه ملت ایران:
سیاست رسمی و اعلام شده آمریکا در آغاز جنگ به ظاهر بر اصل بی طرفی و حمایت از آتش بس تکیه داشت. دولتمردان امریکا تصور می کردند توان دفاعی ایران ضعیف شده و ارتش ایران توان دفاع از تمامیت ارضی کشور را ندارد و صدام با نیروی آماده و توان نظامی تا بن دندان مسلح خود، انقلاب اسلامی ایران را مهار خواهد کرد. همچنین آن ها خیال می کردند صدام با اشغال مناطقی از ایران، این کشور را در موضع دفاعی قرار خواهد داد و این مسئله سدّ نفوذی در مقابل صدور انقلاب اسلامی به سایر ملت ها خواهد شد و از طرف دیگر صدام هم می تواند خون بسیاری از افرادی که شاه را از سلطنت برکنار کردند و مخالف آمریکا هستند را بریزد.
همزمان با اعلام بی طرفی، سخنگوی وزارت امور خارجه امریکا اعلام می کند که بی طرفی آمریکا به معنای بی تفاوتی آن نیست؛ ما برای تضمین تداوم جریان نفت در مقابل تهدیدهای خارجی از نیروهای نظامی استفاده خواهیم کرد.
به رغم اعلام بی طرفی آمریکا در حوزه دیپلماسی، عملکرد این کشور هیچ گاه با قواعد بی طرفی منطبق نبود. یکی از مهمترین تعهدات دولت بی طرف، تعهد به رفتار برابر و مساوی با طرفین متخاصم است؛ یعنی دولت بی طرف ملزم است در تمام اقوال و اعمال خود در خصوص متخاصمین، اصل تساوی رفتار و رویکرد را رعایت کند، در حالی که مقامات رسمی آمریکا به دفعات اعلام کرده بودند که پیروزی ایران ضربه به منافع آمریکا وارد خواهد ساخت. بنا بر این موفقیت و پیروزی ایران در صحنه درگیری و در میدان مبارزه با ارتش بعث عراق به ضرر دولت امریکا خواهد بود. همه ناظران بین المللی اذعان دارند که حمایت آمریکا از عراق در موضعگیری های این کشور در مجامع بین المللی، خصوصاً در شورای امنیت و گسترش روابط مختلف نظامی و سیاسی با عراق کاملاً مشهود است.
آمریکا به تلافی اشغال سفارت خود در ایران و توسط دانشجویان پیرو خط امام (ره)، در شورای امنیت اعمال نفوذ می کند و شورای امنیت را مجاب می کند که شکایت ایران از عراق را در دستور کار قرار ندهد، چون ایران از قطعنامه شورای امنیت تخلف کرده و سفارت این کشور را اشغال نموده پس نمی تواند به قطعنامه های شورای امنیت مراجعه کرده و از توان این شورا بر علیه دشمن خود استفاده کند.
اعلام وضعیت آرایش رزمندگان ایرانی به عراق:
آمریکا در طول جنگ تحمیلی به کرات اطلاعات موقعیت آرایشی نیروهای نظامی ایران و همچنین اطلاعات مراکز اقتصادی حیاتی ایران را به صدام می دهد. اسناد بر جای مانده از آن دوران نشان می دهد، امریکا با تحویل نقشه های آرایش رزمندگان ایرانی در جنگ، در چندین عملیات طرح ریزی شده از سوی ایرانی ها بر علیه مواضع بعثی ها، مانع شکست لشگریان بعثی عراقی در این عملیات ها شد. یکی از نمونه های واضح و متقن تاریخی که در آن امریکایی ها نقشه های ماهواره ای خطوط درگیری را به عراقی ها دادند، عملیات کربلای 4 بود که بدلیل لو رفتن مواضع و آرایش قوای رزمنده ایرانی در این عملیات، عراقی ها توانستند در این عملیات، تلفات سختی به ایران وارد کنند و جمع زیادی از رزمندگان اسلام را به شهادت برسانند.
امریکایی ها زمانی که پیشروی های ایران را در صحنه درگیری با عراق مشاهده می کنند، با دادن این گونه اطلاعات نظامی از جبهه های جنگ و به خصوص از وضعیت کشتی های نفتکش ایرانی، سعی در وارد کردن ضربات سخت نیرویی، لجستیکی و اقتصادی به نظام نوپای انقلابی ایران هستند. دولتمردان ایالات متحده معتقدند پیروزی ایران می تواند اثرات زیانباری بر منافع آن ها در منطقه داشته باشد.
وفیق السامرایی در کتاب ویرانه های شرقی می گوید: عکس های ماهواره ای به گونه ای بود که ما به راحتی می توانستیم تصاویر سربازان ایرانی در حال آموزش را مشاهده کنیم. گاهی هم با عکس های ارسالی می توانستیم نتایج حملات هوایی و موشک باران های شهرهای ایران را به وضوح ببینیم و به صدام مستقیم گزارش بکنیم.
صدام دریافت اطلاعات مناطق جنگی از امریکا را در ماه می 1984 ( اردیبهشت 1363) فاش می کند؛ صدام در اظهاری رسانه ای می گوید عراق از اطلاعات هواپیماهای آواکس که توسط خلبانان آمریکایی به پرواز در می آید و این هواپیماها در عربستان مستقر بوده استفاده نظامی کرده است.
علت کمک های اطلاعاتی آمریکا ناشی از ترس خفت بار شکست صدام در جنگ بود. تمامی کمک های مقطعی امریکا به عراق از جمله تخصیص 5 میلیارد دلار به صدام در سال دوم جنگ و بعد از موفقیت های خیره کننده ایران در جبهه های درگیری و فروش 45 فروند هلیکوپتر بزرگ به عراق در بهمن 1363 در این راستا انجام می شود. صدام با فرستادن نزار حمدون به عنوان سفیر عراق به آمریکا در این مقطع متحد نزدیک آمریکایی ها در منطقه محسوب می شود و ویلیام کیسی نقش رابط اطلاعاتی عراق و آمریکا را در جنگ با ایران بازی می کند.
آمریکا در راستای پشتیبانی از رژیم عراق و تضعیف اقتصادی ایران، تصمیم به محدودسازی فعالیت نفتکش های ایرانی می گیرد. از این رو میزان قوای نظامی خود در خلیج فارس را افزایش می دهد و همچنان در متجاوز شناختن عراق در سازمان ملل و شورای امنیت کارشکنی می کند.
نقش ریچارد مورفی امریکایی به عنوان لابی اعراب در وزارت خارجه امریکا در این قضایا و تحریم های ایران را نمی شود انکار کرد. مورفی به کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس سفر می کند و به عرب ها قول تحریم تسلیحاتی ایران توسط امریکا را می دهد. مورفی بعد از ملاقات با صدام به او هم قول تحریم تسلیحاتی ایران و قول دریافت کمک های تسلیحاتی امریکا را به او می دهد.
فتح فاو؛ پایان رویاهای امریکا برای شکست ایران:
عملیات غرور آفرین والفجر 8 و فتح فاو توسط رزمندگان اسلام یکی از اطلاعاتی ترین و سخت ترین عملیات های نظامی قرن بود که معادلات امریکا در منطقه را دستخوش تغییر کرد.
شولتز وزیر امورخارجه، بعد از این عملیات سیاست جدید امریکا را این گونه اعلام می کند: جنگ ایران و عراق باید بدون پیروزی یک طرف، به پایان برسد.
امریکا بلافاصله بعد از فتح فاو توسط ایران، کشور وابسته به خود یعنی عربستان را تشویق می کند تا با تولید نفت بیشتر و کاهش قیمت های جهانی نفت، ایران را از مهمترین منبع درآمدی خود محروم کند، لذا عربستان میزان تولید نفت خود را از 5/2میلیون بشکه در روز به 6 میلیون بشکه افزایش می دهد و بدین ترتیب قیمت نفت از 30 دلار برای هر بشکه به 9 دلار می رسد. دولتمردان امریکا در جنگ نفتکش ها برای محدودسازی صادرات نفت ایران کمک اطلاعاتی فوق العاده ای به صدام می کنند. در شهریور 1365 سازمان سیا یک سیستم تلفنی امن ایجاد می کند که واشنگتن را مستقیماً به عراق وصل می کند. صدام از طریق همین ایستگاه ارتباطی اطلاعات مستقیمی را درباره آرایش نظامی نیروهای ایرانی دریافت می کند.